| Afrika - Zuid Afrika - Van Johannesburg naar Kaapstad - Krugerpark |
 |
Krugerpark en Panoramaroute |
|
|
|
||
|
|
||
|
Landschap in noord-oost Zuid Afrika |
||
| Johannesburg | Krugerpark | Swaziland | Hluhluwé | Durban | Plettenberg Bay | Oudtshoorn | Kaapstad |
|
Dinsdag 4 augustus - Begin van de rondreis Vandaag moeten we om 8u ’s morgens op de luchthaven zijn om onze huurwagen op te halen. Volgens Gavin is het echter naar het centrum in de spits twee uur rijden dus staan we om 5u op en vertrekken we om 6u naar de luchthaven. |
|
|
|
Ik denk dat Gavin een beetje overspannen was ofwel heeft hij een speciaal gevoel voor humor maar om 6.45u staan we al aan het loket van Budget Cars. Lekker op tijd dus. We hebben de wagen geboekt bij Sunny Cars maar die werken dan weer samen met Budget Cars. Onze vroege aankomst is gelukkig geen probleem en een half uurtje later krijg ik mijn sleutel en gaan we in de parking op zoek naar onze auto. Op het ons aangewezen nummer staat een (redelijk)nieuwe witte Toyota Corolla te wachten met 24.000km op de teller. De wagen ziet er fantastisch uit en ik ga proberen hem zo terug te brengen ook. In volle spits rijden we, aan de linkerkant van de weg, Johannesburg binnen en alles verloopt goed. Ik heb in Namibie al links gereden maar vergelijken is moeilijk. Ik heb de eerste 10min meer auto’s gezien en tegengekomen hier op de ring in Johannesburg dan in 3 weken Namibie! We rijden van Johannesburg naar Pretoria en eens we daar gepasseerd zijn begin de weg rustiger te worden. |
| In Witbank stoppen we in een groot en luxueus tankstation om te ontbijten en daarna betalen we 2 keer tol en zijn we vertrokken naar Hazyview. Deze eerste rit is meteen één van de langste van de reis. Ik wou meteen stevig beginnen. We rijden via de Long Tom Pass naar Hazyview en ik heb uitgerekend dat dit ongeveer 420km zal zijn. De Long Tom pas verbindt het Drakensberg plateau met Sabie en | |
| staat bekent als de meest spectaculaire route in het land. De top die je bereikt is meteen ook het hoogste (2.150 m) punt in het land die je via de weg kan bereiken. Mooie uitzichten wisselen af met kleine dorpjes en we genieten van onze eerste rit. In Belfast rijden we een beetje verkeerd maar hier zien we dan ook weer het traditionele Afrika. Kleine marktjes, mensen en dieren op straat, vrouwen die de meest onmogelijke dingen op hun hoofd dragen,….. Wanneer we echter in een buitenwijk belanden draaien we om en zoeken terug de juiste weg. Na de middag bereiken we via Sabie de stad Grasskop. Volgens de reisgidsen is dit een klein charmant slaapdorp waar je zeker pannenkoeken moet gaan eten. In werkelijkheid is het een dorp waar weinig te beleven en te zien is behalve veel te dure souvenierwinkels en een klein plaatselijk marktje. Blijkbaar lezen de mensen ook hier de reisgidsen want je kan hier ondertussen al op elke straathoek pannenkoeken eten. Hoewel iedereen schrijft over pannenkoeken moet ik weer speciaal doen en bestel een plaatselijke lekkernij: Vetkoek! |
|
| Er viel weinig over te zeggen maar het heeft zijn naam niet gestolen. VET-koek. Via de Kowijn’s pass bereiken we Hazyview en we vinden onmiddellijk ons hotel. De Hippo Hollow is een groot, mooi hotel met kleine huisjes gelegen in een mooie tuin.Het restaurant ligt aan een groot grasveld en mooie rivier. | |
|
|
Volgens de eigenaars komt er af en toe een nijlpaard tot op het grasplein en elke avond staat er dan ook een bewaker om onvoorzichtige toeristen uit de buurt te houden. We zijn hier vier nachten gebleven en hebben geen enkel nijlpaard tegen gekomen maar ik ben er niet kwaad om. De reden waarom we in Hazyview slapen is zijn ideale ligging. Je verblijft middenin de Panorama route en op 15min rijden van de Phabeni gate. Eén van de Gates naar het befaamde krugerpark! Het grote verschil met IN het park slapen is de prijs. We slapen in dit mooie hotel 4 nachten voor de prijs van 1 nacht in het Krugerpark. Daarvoor kan een mens al eens 15min rijden. We wandelen nog even langs de rivier, Largo springt in het koude zwembad en dan gaan we lekker eten. De temperatuur is vandaag al opgelopen tot 24 graden maar toch koelt het ’s avonds flink af. Buiten op ons terras zitten is er nog steeds niet bij dus rond 22u gaan de lichten uit en vallen onze ogen dicht. |
Woensdag 5 augustus - Dagje safari door het Kruger park Verandering van de originele planning, we gaan een dagje eerder naar het Krugerpark. Om 7u verlaten we ons hotel en kijken we uit naar onze eerste dag safari! We betalen 350rand entree (incl boekje) en via de Phabeni gate rijden we het park binnen. |
|
| Onmiddellijk valt de goede staat van de wegen op. Geen gravelroad vol putten en stenen zoals in Etosha in Namibie maar volwaardig asfalt. Het eind van de winter zou het ideale seizoen zijn om veel wild te zien omdat het dan heel droog is en de dieren allemaal in de buurt van het water zouden moeten zitten. Ondanks dat de struiken nog geen bladeren hebben vindt ik het toch moeilijk om door het struikgewas te kijken en te speuren naar wild. We rijden traag verder (max 40 a 50km per uur) en toch missen we bijna 2 gigantische neushoorns die vlakbij de weg staan. Deze dieren hebben we in Namibie niet gezien dus dit is al een enorme meevaller en meteen de eerste van de big five vandaag. We rijden verder en de eerste uren zien we wel dieren maar niet echt heel veel. Spring-, klip- en andere reebokken met hopen maar groter wild blijft weg. Op een oplopend stuk weg zien we in de verte een enorm dier staan. |
|
| We haasten er ons naartoe en het blijkt een buffel te zijn die op de baan staat. Ons tweede dier van de big five is een feit! De buffel steekt de baan over en wanneer we dichterbij komen en naar de linkerkant aan het kijken zijn horen we rechts van onze auto een geluid. We draaien ons om en kijken recht in de kleine ogen van een andere buffel. Het dier bekijkt ons even en onze sympathieke uitstraling | |
|
|
stelt hem gerust want hij eet gewoon verder. Een tiental foto’s later beginnen we toch wel op zijn zenuwen te werken en begint hij onrustig te worden. Wanneer hij dan ook nog aanstalten begint te maken om richting auto te komen vertrekken we met het excuus dat we toch al genoeg foto’s hebben. Het feit dat dit één van de gevaarlijkste dieren is zal er ook wel mee te maken hebben. We komen bij een aangelegde pick-nick plaats, drinken een beker koffie en gaan op zoek naar gespotte dieren. In de bar hangt een map waar de toeristen aan de hand van gekleurde “naaldjes” de gespotte dieren kunnen aanduiden. Blijkbaar hebben we dringend een bril nodig want de andere hebben blijkbaar meer gezien dan wij. Leeuwen, hyena’s, olifanten, cheeta’s... alles is blijkbaar al gespot dus dat beloofd. Volgens de map zijn de meeste dieren niet veraf en we vertrekken dan ook met vernieuwde moed in de aangewezen richting. De volgende 2 uur zien we bijna niks en eigenlijk begint het een klein beetje tegen te steken als we aan een “skuilhut” komen. |
| We rijden een parking op waar we in een omheinde, houten chalet kunnen gaan. De chalet komt uit aan een rivier waar vlak voor ons tientallen nijlpaarden liggen te slapen in de zon. De jongen liggen in het water en vlak voor ons ligt een nijlpaard met twee schildpaden op | |
| zijn kop. Op de bankjes die klaargezet zijn zitten talrijke toeristen met fotocamera’s waarvan de lens de dieren bijna aanraakt. Volgens mij hadden ze de nijlpaarden kunnen fotograferen vanuit hun hotelkamer. Ik haal een beetje verlegen mijn klein cameraatje boven en begin foto’s te trekken. Iedereen zit muisstil naar deze levensgevaarlijke kolossen te kijken en wanneer je een tijdje stil zit te kijken krijg je echt respect voor de natuur en zijn bewoners. Stilletjes gaan we weer buiten. Even verder komen we weer aan een parking (ik dacht dat dit een natuurpark was), we stappen uit maar blijkbaar bevinden we ons nu aan een exclusief golfterrein. We zien enkele sportievelingen hun balletje slaan alvorens ze weer in hun golfkar vertrekken zonder ook maar een keer te kijken naar de vlakbij aanwezige wrattenzwijnen. Golf spelen in het Kruger heeft blijkbaar weinig met dieren te maken. We rijden verder langs de Sabie rivier en eindelijk beginnen de dieren zich te laten zien. |
|
| Aan een rustig tempo rijden we verder wanneer een grote jeep ons voorbijraast. Wat deze man wil bereiken weet ik niet maar veel dieren gaat hij aan deze snelheid niet zien. Tot mijn grote vreugde steken we de jeep 1 kilometer verder zelf voorbij. Niet dat wij sneller zijn gaan rijden maar de man is aan de kant gezet nadat hij geflitst is. Ook in het Krugerpark zijn er snelheidscontroles. | |
|
|
Een politieman zit op een stoeltje in de struiken met een camera terwijl één of meerdere andere met een jachtgeweer de dieren proberen op afstand houden. Eens vind je de job van je leven………. We komen olifanten tegen (nummer drie van de big five), giraffen, nog buffels, kudu’s, en een beetje verder ligt er een gigantische tak op de baan. Wanneer ik er traag naast rij blijkt het geen tak maar een grote slang te zijn die midden op de weg ligt. Ik rij traag achteruit tot vlaknaast het dier maar er is geen beweging dus denken we dat de slang dood is. Ik vertrek maar bedenk dat ze eigenlijk toch wel heel recht ligt. Weer achteruit, weer naast de slang en effectief: het dier ligt te recht naar mijn “deskundige” mening om dood te zijn. Uitstappen durf ik niet (mag ook niet) maar ik heb nog een beetje drinken in de wagen liggen dat ik voorzichtig over de slang sprenkel. Onmiddellijk schiet het dier wakker en kronkelt zich geschrokken in de dichtstbijzijnde struiken. Wie het meest schrok is tot nu toe niet bekend! Later zullen we ontdekken dat de slang één van de meest |
| voorkomende en giftigste slangen van Afrika was die bovendien de meeste mensen in Afrika dood (door zijn veelvuldig voorkomen weliswaar maar toch). Zo zie je maar: altijd in de wagen blijven en je verstand gebruiken. Ondertussen is de schemering al ingetreden en is het hoog tijd om terug te gaan. We zien nog veel dieren. Olifanten en giraffen genoeg ineens maar geen leeuwen of cheeta’s. | |
| De big five zal voor overmorgen zijn. De route die we vandaag in het Kruger gereden hebben was: Phabeni gate, Pretoriuskop, Afsaal, Skuzuza, Phabeni. Wanneer we op de weg komen kan ik ondervinden waarom iedereen aanraad om niet in het donker te rijden. De meeste zwarten hebben blijkbaar een voorkeur voor zwarte kledij. Wanneer je weet dat er nergens enig licht schijnt en de mensen en dieren hier gewoon oversteken als ze er zin hebben begrijp dat rijden hier……….spannend is. Koeien, geiten, fietsers, mannen en vrouwen te voet, allemaal lopen ze vlak naast of nog liever op de baan. Toch bereiken we veilig de lodge. 's Avonds eten we buffet in het hotel en zien we alweer geen nijlpaard op bezoek komen. Donderdag 6 augustus - De Panorama route De Panorama Route ligt in het noordoosten van Mpumalanga. Deze route voert ons langs spectaculaire vergezichten en bijzondere natuurverschijnselen, vandaar de |
|
| naam Panorama Route. Onderweg zie je kleine dorpjes, spectaculaire watervallen, prachtige Canyons en mooie vergezichten. Onze eerste stop is de “Pinnacle”. Deze spits toelopende rotsformatie komt bijna 30 m boven het dichtbegroeide bos uit. Vlakbij de plek waar je de wagen kan parkeren zijn vrouwen hun goederen aan het uitpakken. Wil je een souvenir, een houten of stenen beeldje kopen, |
|
|
|
ben je bij hun aan het juiste adres. Vervolgens gaan we naar “God’s window”. God’s window is een uitzichtpunt waar je bij goed weer een geweldig uitzicht hebt over de Blyde River Canyon en het Laagveld. Ook loopt er een vrij steil wandelpad naar boven door een klein stukje overgebleven regenwoud met inheemse planten, varens en bomen. Er hangt bijna altijd een wolkendek boven de bergen dus je moet een beetje geluk hebben. Vandaag hebben we dit geluk want het is helder weer en we beginnen dan ook vol goede moed aan de beklimming. De beklimming is steil maar te doen (zelfs voor ons) en de beloning boven is groot. Een prachtig uitzicht van vele kilometers in alle richtingen. God’s Window, zelden heeft een plaats zijn naam zo fel verdient! We blijven hier een tijdje van het uitzicht te genieten (en kunnen ondertussen terug op adem komen). Ook hier kan je mooie souvenirs kopen op het marktje vlakbij de parking. |
| Verwacht geendrukte of opdringerige verkopers. De mensen hier zijn kalm en rustig en geven je ruim de tijd om rond te kijken. Enkele honderden meters verder kom je aan Wonderview. Wonderview is het hoogste uitkijkpunt langs de route nl. 1.730 m. Ook hier heb je, uiteraard bij goed weer, een geweldig uitzicht. Het nadeel is echter dat je met de wagen tot aan de rand kan rijden zonder enige |
|
| inspanning waardoor er toch een beetje charme verloren is en God’s Window veel leuker is. Het volgende op de route is de Lisbon waterval. Met 92 m is dit de hoogste waterval. Via een 100m pad kom je bij het uitzichtpunt. Bij de Lisbon Creek waren veel gouddelvers. Te bereiken via een onverhardeweg. Picknickplaats aanwezig en uiteraard plaatselijke markt mogen niet ontbreken. Hier moet je tevens een kleine toegangsprijs betalen (1€p/p). Na ons bezoek aan de waterval kopen een mooi stenen beeldje bij de plaatselijke dame’s op de markt voor 10€. Na de Lisbon waterval is de Berlin waterval aan de beurt. Ook hier 1€ inkom. De Berlin waterval is een van de meest spectaculaire watervallen. Dit komt omdat het via een sluis in een diepgroen meer valt. Er is een speciaal platform gebouwd waardoor je de waterval van heel dichtbij kunt zien als het 45 m naar beneden valt. Vanhier is het een eindje rijden tot het volgende hoogtepunt, de Bourke's Luck Potholes: hier komen 2 rivieren samen, de Blyde en de Treur. Door de kolkende watermassa's die vermengd waren met zand en grind en door erosie, zijn de rotsformaties door de eeuwen heen steeds verder uitgesleten. De gouddelver Tom Bourke vond hier wat goud en voorspelde dat er veel goud te vinden was. Helaas voor hem was het niet genoeg om er rijk van te worden. |
|
|
|
De Potholes zijn naar hem genoemd. Vanaf het bezoekerscentrum loopt een pad naar de potholes. De plaats is zeer toeristisch en dat merk je aan de prijs: 7€. Bij de parking is een markt maar de prijzen liggen hier al een stuk hoger. Ook kan je hier iets eten en drinken, let wel op voor de apen die in de bomen zitten en je eten in de gaten houden. De potholes zelf zijn mooier dan verwacht. De plek is mooi aangelegd met houten bruggen die je rond de potholes en over de rivier en kleine canyon brengen. Je ziet duidelijk het uitslijten van de rotsen en de verschillende kleuren van de rotsen samen met het donkere water geeft een bijzonder schouwspel. Boven kan je een wandeling langs kleine stroomversnellingen maken. De meeste mensen lopen hier veilig langs behalve één kleine onvoorzichtige Belg natuurlijk. Largo stapt dan maar nat in de auto. We rijden verder en komen bij de Three Rondavels. Deze 3 uniek gevormde heuvels zijn ontstaan door erosie. |
| Ze bestaan uit leisteen onder een kap van hard kwarts waar dennebomen op groeien. De naam komt omdat ze lijken op rondavels, de traditionele hutten van de Xhosa stam. De toppen hebben ook een naam en zijn genoemd naar 3 vrouwen van Chief Maripi Mashile nl. Magabolle, Mogoladikwe en Maseroto. Doordat ze bijna 700 m boven het bos uitsteken zijn ze al duidelijk van ver te zien. | |
| Het leuke is dat de rotsen naast een prachtige ravijn liggen zodat je werkelijk een spectaculair uitzicht hebt. Wanneer je een klein beetje naar rechts gaat vanaf het aangelegde terras kan je tot op de rotsen klimmen en heb je het gevoel dat je aan een enorme afgrond staat. De begroeide heuvels, het helblauwe water waar de zon in weerkaatst en de vrijheid om hier rond te lopen maken dit tot één van de absolute hoogtepunten van de dag. We rijden terug via de mooie maar moeilijke Robben’s Pass. Steile afdaling met scherpe bochten maar wondermooi. Vervolgens komen we in Pilgrims Rest. Volgens de reisgidsen een charmant slaapstadje maar ik denk dat mijn editie een beetje verouderd is ofwel heb ik een ander idee of iets charmant. Slaapstad is al helemaal niet het geval. De stad is ondertussen zeer toeristisch en druk geworden. Zodra je de stad binnen rijd staan er jonge mannen het verkeer te regelen en dwingen je bijna op een parkeerplaats. |
|
| Overal lopen toeristen en staan er grote bussen langs de kant.De oude gebouwen zijn mooi om te bekijken. We zien twee traditioneel geklede vrouwen zitten maar spijtig genoeg zitten ze op het terras van een winkel, waarschijnlijk om klanten te lokken. Verder kan je er winkelen, shoppen, souvenirs kopen en iets eten of drinken. | |
|
|
Verder zijn er nog enkele musea te bezoeken, waaronder een auto
museum maar daar hebben we de tijd niet meer voor. Sorry voor de reisgidsen maar dit was iets minder interessant. Gelukkig heeft niet iedereen dezelfde mening en interesses…….. Wegwezen maar en we rijden nog vlug naar de Mac Mac Pools, waterpoelen in de rotsen. Het kristalheldere koele water is ideaal om lekker in te plonzen of op te frissen. Het opfrissen kan je in deze tijd van het jaar echter zeer letterlijk nemen want het water is ijskoud! Largo kan zich echter niet bedwingen en springt in het water. Hij was er vlug in maar nog veel sneller terug uit. Misschien toch een beetje te koud? Er zijn picknickplaatsen en toiletten. Vanaf hier kun je de Secretary Bird wandeling (3 km) doen. Het was een zeer leuke dag met prachtige uitzichten. Vanuit Hazyview kan je perfect op één dag deze mooie rit rijden en zie je alle hoogtepunten uit de streek. |
| Alles staat duidelijk aangeduid en de weg is in perfecte staat. We eten niet in het hotel maar in Hazyview zelf. We eten bij “Papa’s Kitchen”. Een aanrader als je in Hazyview verblijft en eens niet in het hotel wil blijven eten. Lekker, goedkoop en op de grote baan naar het Krugerpark. Vrijdag 7 augustus - Krugerpark deel 2 Vandaag 2e dag safari en we gaan proberen om deze keer wel de big five en dan vooral de kat-achtigen te zien. We rijden via Phabeni naar Skuzuza, Nuahlu, Lower sabie en de Mondozi dam. We zien olifanten, giraffen, zebra’s... geen leeuwen! |
|
| Dicht bij lower Sabie passeren we een waterpoel. We zien op enkele meters van onze wagen nijlpaarden en krokodillen in de zon. De temperatuur is ondertussen al opgelopen tot bijna 30graden en de dieren liggen te luieren in de zon. Ik rij één of andere gravelweg in en in de verte zien we 3 buffels aankomen. We leggen de wagen stil en de reusachtige dieren komen rustig dichterbij. Even verder staan er twee neushoorns in het struikgewas. Het raampje van de wagen is open en wanneer ik zou willen zou ik de dieren kunnen aanraken zo dichtbij staan ze. Maar ik wil niet! We rijden over de Sabie rivier, wat een prachtig uitzicht geeft maar vinden nergens leeuwen, cheeta’s of luipaarden. Ik stel me de vraag waarom zoveel paden in het Krugerpark verboden toegang zijn. Een heleboel kleine paden zijn afgezet met een bordje verboden toegang. Soms zien we de rangers er wel in- en uitrijden. Zijn deze wegen voorbehouden voor de toeristen die een veel te dure prijs betaald hebben om met een ranger en een jeep mee te rijden? |
|
| Ik hoop dat de commercie nog niet zo ver gevorderd is. We merken trouwens dat de meeste jeeps precies dezelfde route rijden als wij en dat ook zij moeten zoeken naar dieren. Sommige mensen zitten door enorme verrekijkers te gluren naar een dier dat ze ergens in de verte hebben zien bewegen maar dat tel ik niet mee als gespot wild. Voor ons is een dier pas gezien als we het duidelijk hebben kunnen | |
|
|
bekijken en er een mooie foto van kunnen nemen. Bij het buiten rijden worden we in de avondschemering nog beloond voor ons geduld. We zien een wilde hond. Deze jager komt ’s nacht tot leven maar is waarschijnlijk een vroege vogel. In elk geval laat dit dier, familie van de hyena, zich rustig bekijken. Het is wel geen leeuw maar toch... Wanneer we naar het hotel rijden passeren we een groot |
|
| shoppingcenter. Anouck had dit gisteren al eens “toevallig” vernoemd, maar wanneer we stoppen merken we dat alles al gesloten is. Als dit niet spijtig is... Ondanks de hoge temperatuur vandaag blijft het hier winterperiode en sluit alles rond 17.00u. We eten terug bij “Pappa’s Kitchen”, look met lasagna (of was het nu andersom?) en pakken onze koffers in. De panoramaroute was formidabel mooi maar het Krugerpark heeft een klein beetje teleurgesteld. Wie Etosha in Namibie heeft gezien weet waarom! |
|
|
|
|
|
Sammy |
|
|
||
