 |
Avsallar - Alanya |
|
|
|
||
|
|
||
|
Laat in de avond bereikte ik hotel Aspendos Ulusoy in Avsallar. Na het
uitpakken van de koffer ging ik naar het terras om iets te drinken en
bij te komen van de reis. Het was daar erg gemoedelijk en nog aangenaam
warm. Hier zou ik de volgende twee weken van mijn leven gaan genieten. |
|
De eerste dag bracht ik door aan het strand. De temperatuur van het
water was erg aangenaam en de vissen kwamen zo dicht bij het zandstrand,
dat je samen met hen kon gaan zwemmen. Het lange strand is ook fijn om
een eind te gaan wandelen. In de avond liep ik naar het centrum van Avsallar. Om daar te
komen moest je via een hoge brug de snelweg oversteken. Ik vond het griezelig
om de auto's onder me door te zien razen. Dezelfde avond nog ontdekte ik een
stuk verder een tunnel. Ik liep liever onder de weg door dan er
over heen. En het is minder vermoeiend dan al die trappen op en af te
gaan. |
|
|
|
|
|
|
In Avsallar kom je eerst een hoop winkels tegen waar vanalles verkocht wordt.
Natuurlijk ook veel valse merkartikelen die in Zwitserland, waar ik
vandaan kom, niet ingevoerd mogen worden. Doch ik waagde het er op een
paar leuke t-shirts te kopen met het risico dat ze bij de douane in
beslag worden genomen. De eigenlijke stad begint er achter. Hier staan
prachtige villa's en gewone huizen tegen een bergwand. Er is ook een
moskee. Daarnaast een speelplaats in een parkje, waar de vrouwen hun
kinderen laten spelen. Dagelijks flaneerde ik daar door de straten om de
mensen te bekijken. |
|
|
|
|
|
Zondags is er markt in Türkler, het volgende plaatsje. Tegen de avond wandelde ik daar heen. Intussen was het erg warm geworden. Het water droop van mijn gezicht. Daar aangekomen slenterde ik langs de kraampjes. Hier is hetzelfde te koop als in Avsallar. Ik vond er wel een slotje voor mijn koffer, want de oude deed het niet meer. |
|
Weer bracht ik een paar dagen door aan het strand. Daarna besloot ik
met de dolmus naar Alanya te rijden en ging naar de bushalte. Er kwam
nog een jong paartje dat daar ook heen wilde gaan. Al snel kwam de
kleine bus. Hij zat al vol met passagiers, maar wij moesten er ook nog
in. De jongeman vreesde ingeklemd te worden tussen de deur. Het was erg
oncomfortabel. Mijn ene voet stond op de ene tree en de andere er onder.
Ik kon me niet bewegen en niets zien. Ik voelde me als een sardientje in
een blikje. Zo reden we 18 kilometer. In Alanya aangekomen opende de
chauffeur alleen de voordeur. Op die manier moest iedereen langs hem heen om te
betalen. Ik had die twee euro die de rit kostte al in de hand. Buiten
gekomen haalde ik diep adem, maar dat hielp niet veel. Het was al
behoorlijk warm geworden. |
|
||||||||||||||||||||||
|
Ik wist niet waar de highlights van de stad te vinden waren, dus ging ik
mijn neus achterna en probeerde de zee te vinden die nergens te zien
was. Na een hoop winkelstraten kon ik de horizon van de
zee zien en ging die richting uit. Eerst vond ik een klein parkje met een
hoop vijvers en spuitende fonteinen. Daarna volgde een straat
waar ik de bezienswaardigheden vond. In de baai staan villa's tegen
de berg. Onder staat een toren en een oude muur. Bovenop de berg staan
de ruines van een kasteel. Natuurlijk kon ik het niet laten om over de
gezellige promenade een stuk te wandelen en kwam langs de kleine
haven waar alleen maar piratenboten en andere toeristenbootjes lagen.
Daar tegenover een vuurtoren. Hoewel het bewolkt was, was het erg warm.
Gelukkig had ik een fles water meegenomen en dronk dat op een bankje
om het vochtverlies weer aan te vullen. 's Middags reed ik terug naar Avsallar om aan het strand te relaxen. |
 Uitzicht vanaf het balkon van de hotelkamer |
 Genieten van het goede leven |
|
Hier genoot ik nog een paar dagen van het goede leven. Toen werd het tijd om de koffer te pakken en afscheid te nemen. |
|
|
Joyce |
|
|
|
||
