| Amerika - Suriname - Paramaribo - Kabalebo |
 |
Paramaribo
- Kabalebo |
|
|
|
||
|
|
||
|
Paramaribo |
||
| Paramaribo - Kabalebo | Totness - Nieuw Nickerie - Bigi Pan | Brownsberg - Brokopondo | Frederiksdorp | ||
|
Bladerend in een reisgids valt ons oog op een pagina met een foto van een
prachtige natuur. De foto is gemaakt vanaf de top van een berg en je kijkt uit
over een uitbundige groene jungle. Door al dit groen loopt een kronkelende
rivier, als een bruin lint. Er zijn bontgekleurde vogels te zien... Het
bijbehorende artikel wordt met interesse gelezen. Onder aan de pagina staat
vermeld dat het om Suriname gaat. Suriname? Onze interesse is inmiddels gewekt en internet wordt geraadpleegd. We zoeken informatie op en gaandeweg worden we steeds enthousiaster! Dat we nooit eerder aan Suriname hebben gedacht? Krijgt dit land, als vakantieland, zo weinig aandacht, of hebben wij nooit goed opgelet? De keus is uiteindelijk snel gemaakt... wij willen al dat moois met eigen ogen gaan zien! Het Suriname aanbod blijkt enigszins beperkt, het is even zoeken naar een goede reisorganisatie die Suriname in het pakket heeft en aan onze verwachtingen voldoet. Het wordt Stolk Travel en samen zetten we onze reis in elkaar. |
|
|
|
|
|
21/8/2007 - Onze vlucht, met Martinair, heeft wat vertraging. Gelukkig wordt dit
een dag voor vertrek doorgegeven en kunnen we de taxi nog bellen om ons de
volgende morgen enkele uren later op te halen. Om 06.45 uur staat de taxi voor
de deur en kan onze reis beginnen. We zijn mooi op tijd op Schiphol, kunnen vrij
vlot inchecken en gaan direct door naar de douane. Zoals altijd staat hier weer
een behoorlijke rij. Toch verloopt het allemaal vrij vlotjes en hebben we
voldoende tijd om nog even bij de winkeltjes te kijken, niet dat we perse wat
nodig hebben, het hoort er gewoon bij. Nog een kopje koffie, een sigaretje en
wij zijn klaar voor onze vlucht! De vlucht verloopt goed, al kunnen we allebei niet echt slapen, het is veel te spannend allemaal. Ook dit keer weer comfort class geboekt, dat bevalt ons wel. We hebben een tussenlanding op het eiland Tobago. Hier staan we een klein uurtje aan de grond. |
|
De meeste passagiers verlaten hier het vliegtuig en dus vliegen we met een halfvol toestel in ± een uurtje door naar Suriname. De douane-afhandelingen verlopen ook hier vrij vlot (we hadden van te voren andere berichten doorgekregen). Het valt allemaal reuze mee en binnen "no time" staan we buiten. |
|
Het is al donker en vrij rustig op het vliegveld. Direct bij de uitgang
zien we onze naam op een bordje staan. We worden hartelijk ontvangen
door een medewerker van Access Travel en krijgen even de tijd om een
sigaretje te roken voordat we naar het Eco Resort in Paramaribo worden
gebracht. De rit vanaf vliegveld Johan Adolf Pengel naar Paramaribo
duurt een uurtje. Helaas kunnen we in het donker onderweg niet veel
zien. Wel zien we links en rechts direct aan de weg kleine huisjes en
hier en daar brandt een vuurtje. De ramen van de taxi staan open en we
voelen de warmte van Suriname, heerlijk! In het Eco Resort worden we welkom geheten en de diverse afhandelingen verlopen goed en vlot. We hebben, op verzoek, een kamer met rivierzicht. Jammer genoeg. kunnen we daar in het donker weinig van zien, dat blijft een verrassing tot morgenvroeg. |
|
|
De kamer is lekker ruim en doet schoon en luxe aan. Na een heerlijke frisse douche nuttigen we ons eerste Parbo biertje, die smaakt goed! We installeren ons op het balkon, helaas is dit erg klein maar het is te doen. We genieten! We zijn er, onze Suriname reis is begonnen! |
|
|
|
|
22/08/2007 - Om 05.30 uur zijn we al klaarwakker, de wekker hebben we niet
nodig. Eindelijk zien we Suriname bij daglicht, de zon komt net op en
kleurt de omgeving in rood en oranje tinten. We hebben vanaf ons balkon
mooi zicht over de Suriname rivier. Ook zien en horen we het eerste
Grikibi vogeltje, oftwel de "Grietjebie", en dat vogeltje met z'n
specifieke deuntje achtervolgt je de gehele dag (en de rest van de
reis)! Om 06.00 uur gaan we ontbijten. Lekkere koffie en voor elk wat wils, er is warm eten oa. nasi, worstjes en gebakken ei, maar er is ook een heerlijke bruine boterham met kaas of jam! We nemen nog lekker een kopje koffie na, tijd genoeg. Om 08.50 uur lopen we richting receptie want om 09.00 uur worden we opgehaald voor de stadstour. |
|
De gids is mooi op tijd zijn naam is Cedrik. We zullen hem nog vaker tegenkomen tijden onze reis. Zijn collega heet Tony. Tony gaat mee om het e.e.a. te leren, hij zal over een tijdje de taken van Cedrik overnemen. Ook Tony gaan we nog vaak tegenkomen. Met een groepje van 8 personen, inclusief onze gidsen, gaan we op pad. |
|
De hele tour zal te voet gedaan worden, wel zo leuk, dan proef en ruik
je de sfeer veel beter dan van achter een autoraam. We komen
langs allerlei bezienswaardigheden en krijgen de nodige uitleg en
informatie. Onderweg lopen we langs de bloemenmarkt. De bloemen zijn "verfraaid" met glitters, in de kleuren rood, zilver, blauw en goud, je moet ervan houden maar het ziet er in het zonlicht wel spetterend uit. We zien het monument van Baba en Mai (papa en mama), dit monument, aan de kleine Combéweg, is op 4 juni 1994 onthuld ter herdenking aan de komst van de eerste Brits - Indische immigranten, de voorouders van zoveel Surinamers. Ook komen we langs het monument van Moeder Suriname met haar vijf kinderen op de arm. De vijf kinderen symboliseren de vijf geloven van Suriname. |
|
|
Uiteraard mogen we Fort Zeelandia niet overslaan. Het voormalige Hollandse verdedigingsbolwerk aan de Zeelandiaweg. |
|
|
De basis van het fort werd gelegd door de Engelsen en versterkt door de
Hollanders toen het fort in 1667 in Zeeuwse handen viel. Het fort diende
ter verdediging van de stad en de westelijk gelegen plantages. Vanaf de
straatkant kijkt een bronzen borstbeeld van gouveneur van Asch van
Wijck, gouveneur van Suriname van 1891 tot 1898, uit over het drukke
verkeer. Aan de Waterkant is het een drukte van jewelste, er staan diverse kraampjes met allerlei koopwaar, bootjes wachten op passagiers, busjes in vrolijke kleuren rijden af en aan. Vanaf de Waterkant lopen we naar de Grote Markt. Op de begane vloer verkopen ze oa. groente, fruit, vlees en vis. Op de eerste etage kleding, schoenen en tassen. Het ziet er allemaal erg kleurig uit en het is een leuke ervaring om hier rond te lopen. Bijna de hele groep koopt een paar leuke slippers en na de nieuwe aanwinsten gaan we verder op pad. |
|
Tegen 12.30 uur nemen we afscheid van Cedrik en Tony en lopen we op eigen gelegenheid nog wat door Paramaribo. |
|
We wandelen langs de Paulus-kathedraal in Paramaribo. Deze kerk is een
van de grootste houten gebouwen ter wereld. De kathedraal is tussen 1883
en 1885 gebouwd naar een ontwerp van Frans Harmes. In Suriname geldt het
gebouw als het enige rijksmonument. De invloed van de verschillende
culturen van Suriname zijn in deze kerk terug te vinden. Vervolgens zoeken we ons hotel op en dat blijkt nog een hele klus, maar het is een leuke wandeling en na 2 keer vragen is het Eco Resort in zicht. We komen nog langs Palmentuin en dit park maakt een erg vervallen indruk, jammer. Het wordt ook niet aangeraden hier als toerist zijnde doorheen te wandelen, in ieder geval niet 's avonds i.v.m. lastige zwervers en verslaafden. Terug in het Eco pakken we onze spullen vast in voor de volgende dagen, de rest van onze bagage kunnen we in het Eco achterlaten, wel zo handig. We besluiten om in het Eco te dineren en het smaakt goed. Op ons balkonnetje drinken we nog een Parbo en gaan niet al te laat slapen, morgen is het vroeg dag. |
|
|
|
|
23/08/2007 - Na een heerlijk ontbijt met de nodige kopjes koffie,
checken we uit. Gelukkig kunnen we het kluisje in het Eco aanhouden
tijdens onze afwezigheid. We worden opgehaald door een taxi en
naar vliegveld Zorg en Hoop gebracht, dat is een rit van een klein
kwartiertje. |
|
|
Zorg en Hoop is een piepklein vliegveld maar er heerst op dit vroege
tijdstip al een hele drukte. Onze taxi chauffeur doet navraag en zet ons
keurig netjes af bij de juiste vertrekhal. Nee, inchecken hoeft niet, ze
zullen ons zo komen halen. In de wachtruimte zijn niet veel mensen
aanwezig. We kletsen wat met een ander Nederlands stel. Ook zij gaan
naar Kabalebo maar overnachten elders, de laatste dag van hun tour komen
zij naar het resort waar wij verblijven. Even later worden we gehaald, we mogen samen met onze rugzak op een weegschaal gaan staan. Altijd weer een teken dat het vliegtuig erg klein is! We worden met enkele anderen in een aparte wachtruimte neergezet en krijgen broodjes en een flesje water. Even later komt Patricia zich voorstellen. Zij is de manager van het Kabalebo Resort en zal ons in de komende dagen begeleiden op de diverse uitstapjes. |
|
Even later komt ook de piloot melden dat hij zo ver is. Grappig hoe dat hier gaat. Het vliegtuig is inderdaad klein en met in totaal 10 personen inclusief piloot gaan we de lucht in. De vlucht duurt ongeveer een uur. |
|
In een klein vliegtuig heb je veel meer contact (tenminste zo ervaar je dat) met
de buitenwereld. We vliegen de eerste paar minuten over Paramaribo en zien de
brug, de waterkant, de Goslar en zelfs het Eco Resort, dan zijn de buitenwijken
van Paramaribo in zicht en langzaam verschijnt het groen van de jungle, zo ver
als je kunt kijken alleen jungle met hier en daar een toef bontgekleurde bloemen
en kronkelende rivieren. Het uitzicht is fantastisch! Het uur vliegt (letterlijk) voorbij en de landing wordt ingezet. Na een zachte landing wordt het vliegtuig voor de deur van het resort geparkeerd. De landingsbaan grenst echt aan het resort. De bagage wordt uitgeladen en op een karretje gezet. We maken kennis met de mensen die op het resort werken en dit gaat zo hartelijk, je voelt je direct thuis! Onze piloot maakt nog een ererondje en gaat direct weer richting Paramaribo. |
|
|
We hebben een korte bijeenkomst op de veranda en Patricia legt uit wat er de komende dagen op het programma staat. Niets moet, alles mag, als we maar genieten, aldus het motto van Patricia. Nou, dat gaat wat ons betreft, zeker goed komen. We krijgen een drankje en ieder zoekt een gezellig plekje op de veranda op. |
|
|
Vanaf de veranda hebben we uitzicht op de jungle en op Misty Mountain.
Deze 500 meter hoge berg ligt aan de andere kant van de rivier en is
vaak gehuld, zoals de naam al doet vermoeden, in mistflarden. Het begint
aardig te waaien en donkere wolken pakken zich samen, de eerste stortbui
die wij in Suriname meemaken kondigt zich aan. De regen komt binnen een
paar seconden met bakken uit de hemel, Misty Mountain is niet meer te
zien en verdwijnt in de wolken. Het blijft echter warm en de wind voelt
heerlijk aan. Patricia komt de kamers verdelen, wij krijgen een kamer op de windzijde. Het resort heeft geen sleutels voor de kamers, overdag kan de kamerdeur gewoon open blijven. De kamer is eenvoudig maar netjes en schoon, de douche heeft zelfs warm water! De ramen hebben geen glas maar zijn voorzien van mugwerende horren dus de wind kan heerlijk naar binnen waaien. |
|
Het loopt ondertussen tegen de avond en nadat we onze spullen hebben uitgepakt is het volgens ons tijd voor een koude Parbo. We mogen zelf onze drankjes uit de grote koelkast pakken en dit aanvinken op een lijstje. We zoeken ons plekje op de veranda op en genieten van al het moois en van alle geluiden. Er vliegen papagaaien over en in de verte horen we de Hawler monkeys. |
|
|
Het regent nog steeds maar veel minder hard. Het wordt een gezellige
avond met de rest van de groep, de nodige Parbo's komen op tafel en
trouw worden de vinkjes gezet! Om half 6 in de morgen zitten we al op onze vaste plek op de veranda, uiteraard willen wij de zonsopkomst zien. |
|
|
Na enkele wolken breekt de zon door en direct is het warm. Om 06.00 uur is er al koffie en we genieten, wat is het heerlijk om zo wakker te worden. Vroeg in de ochtend maken we een tocht naar de Mooi-Mooi watervallen. In een korjaal varen we stroomafwaarts en via een leuke wandelroute komen we bij de watervallen aan. Die zijn inderdaad erg mooi-mooi! |
|
Het water is koud maar dat is in deze warmte geen probleem. Het is fijn
om hier rustig te zitten en naar het water te kijken met al die
junglegeluiden om ons heen. Heerlijk relaxed allemaal. Tijdens de wandeling terug naar de korjaal ziet Patricia nog een mooie steen liggen en meneer Bernard (een van de medewerkers), trouw als hij is, neemt de steen (± 5 kilo) voor haar mee naar het resort. Petje af, in deze warmte! Een eindje voordat we bij het resort zijn gaan we aan land en gaan te voet verder. Het Kabalebo Resort is bezig met de bouw van enkele nieuwe huisjes aan de rand van de rivier en deze wil Patricia ons graag laten zien. De huisjes zien er fantastisch uit! Misschien iets voor ons volgende bezoek? Je weet maar nooit! Terug bij de lodge staat de lunch al voor ons klaar, dat is genieten. |
|
|
|
's Middags staat er een kajaktocht op het programma, maar dat zie ik
(Pasca) niet zo zitten. De rivier zit vol met piranha's en dan in zo'n
wiebelige boot, nee, toch maar niet. We besluiten om met z'n 2e een
wandeling te maken langs de airstrip. We zien tijdens deze wandeling
diverse roofvogels, aapjes, prachtige vlinders en bloemen en beestjes
waarvan wij niet eens wisten dat ze bestonden. Het is niet te
beschrijven hoe het voelt om hier rond te lopen, zo mooi en rustig
allemaal. Tegen het eind van de middag lopen we terug naar het resort. Eerst maar even douchen, waarbij de warm waterknop uit blijft! 's Avonds wordt er heerlijk gegeten en horen wij van de anderen dat de kajaktour geweldig is geweest, uiteraard slaat te twijfel toe, zullen wij dan ook maar? Denken we nog even over na, John wil dit graag, zal ik dan toch? |
|
05.30 uur de volgende morgen zitten wij al aan een heerlijke kop koffie (zelfgemaakt). Na het ontbijt gaan we met de korjaal de rivier op om via allerlei smalle zijrivieren naar een mooie plek met stroomversnellingen te gaan. |
|
In zo'n zijrivier zien we een krokodil van erg dichtbij, een foto maken
lukt echter niet want het beestje verdwijnt met een flinke plons vanaf
de oever in het water. Eenmaal aan land maken we een uitgebreide
wandeling en treffen we ook nog een slang aan, mooi beestje. Meneer
Bernard weet heel wat te vertellen over de natuur en het is een
interessante wandeling. Daarna hebben we lekker de tijd om van de stroomversnellingen te genieten, John waagt zich zelfs in het ijskoude water. Leesboekje bij de hand, laat ons maar rustig zitten! De omgeving is prachtig en er vliegen ontzettend veel grote blauwe vlinders (Morpho), en even verderop zien we boven het snelstromende water honderden gele vlinders, het kan niet op! We lunchen in het bos, erg gezellig, er is zelfs koffie en thee en er zijn heerlijke sandwiches (met hete pepertjes). Veel te snel is het tijd om terug te keren naar het resort. |
|
|
Vanmiddag beklimmen we Misty Mountain en dat kan toch nooit zo erg zijn als de beklimming van Mount Kinabalu op Borneo! We kunnen het inderdaad niet laten! Met z'n 6-en stappen we in een korjaal om naar de overkant van de rivier te varen. Eenmaal aan land waarschuwt meneer Bernard ons voor de glibberige paden. |
|
|
Het heeft ontzettend geregend de vorige dag dus zal het eerste stuk,
naar de voet van de berg, erg glad en blubberig zijn. De wandeling naar
de voet van de berg is erg mooi en wederom geeft meneer Bernard ons de
nodige informatieve uitleg. Dan komen we bij een pad dat volledig is
ondergelopen, het water staat kuithoog. Wat nu? Geen twijfel mogelijk,
wij gaan die berg op, dan maar met natte schoenen! Na zo'n 30 meter,
wordt het pad droger en proberen we niet aan onze natte sokken en
schoenen te denken. We hebben tenslotte nog een klim voor de boeg,
positief blijven denken, die schoenen drogen ook wel weer! Na een mooie maar pittige klim komen we aan bij plateau 1, vanaf dit plateau hebben we schitterend uitzicht. Boven op een rots eten we sinaasappels die meneer Bernard heeft meegenomen. Die zoetigheid met vitaminen kunnen we nu zeker gebruiken. |
|
Na een klein half uurtje vervolgen we onze tocht naar plateau 2, de top. Gelukkig zijn er op het laatste gedeelte touwen bevestigd, het is nog erg drassig en modderig. En na handen- en voetenwerk staan we boven. Hebben we toch maar mooi even gedaan! Vanaf plateau 2 zien we in de verte, onder ons, het resort liggen. |
|
Wederom geweldig uitzicht! De terugweg is eigenlijk net zo vermoeiend en
glibberig, maar het is te doen en we genieten van al het moois om ons
heen! Voordat we het weten is de korjaal in zicht en varen we de rivier
weer over richting het resort. Op onze kamer gaat de ventilator op de hoogste stand met onze schoenen ervoor! Hopelijk zijn ze morgen droog. Onze broeken laten we enigszins drogen en stoppen we daarna in een plastic zak, de sokken gaan in de afvalbak, daar is niets meer mee te beginnen! Na een heerlijke welverdiende douche, gaan we lekker luieren op de veranda. Tijdens het avondeten is het erg gezellig en diverse verhalen, over wat iedereen die dag heeft ondernomen, worden uitgewisseld. We zoeken na het eten onze vertrouwende plek op de veranda op en genieten van onze laatste avond in Kabalebo. |
|
|
Het wordt erg gezellig en we blijven hangen tot in de late uurtjes, nou ja inderdaad, 23.30 uur is deze vakantie al erg laat! We hebben een erg gezellig gesprek met Patricia en zij stelt voor om morgenochtend toch een kajaktour te ondernemen. |
|
|
Als we om 11.00 uur terug zijn bij het resort kunnen we om 12.00 uur met
het vliegtuig terug. Oké, na al die enthousiaste verhalen gaan we
ervoor. Morgen vertrekken we na het ontbijt voor onze kajaktour! Dan horen we ook dat het Kabalebo resort bezig is met het maken van certificaten voor de mensen die Misty Mountain hebben beklommen, helaas is het ontwerp nog niet helemaal klaar, horen we van Patricia. We doen net of we erg verontwaardigt zijn, leuk hoor, wij hebben die berg ook beklommen en krijgen geen certificaat, dat is nou ook wat! Patricia weet dat we een grapje maken en we laten het onderwerp voor wat het is. Altijd weer die Limburgers, zegt ze lachend. Er komt een ander stel bijzitten en er worden nog wat Parbo's gehaald, zelfs Patricia drinkt een glaasje mee. We zijn om 06.00 uur op en na ons kopje koffie pakken we alvast onze spullen in. Helaas zit ons bezoek aan Kabalebo er bijna op, maar nog niet helemaal... |
|
Tijdens het ontbijt komt Patricia nog even bij ons zitten en drukt ons op het hart niet later dan 11.00 uur terug te zijn, anders missen we ons vliegtuig. We beloven Patricia dat we echt op tijd terug zijn, "Limburgers houden zich aan hun woord", is ons motto! |
| Ze hoeft zich geen zorgen te maken. Omdat wij een dag eerder vertrekken dan de rest, is ze zelf niet aanwezig als wij vertrekken maar is ze op pad met de rest van de groep. We kennen haar nu net een paar dagen, maar dit is echt een wereldmens! Zo lief en bezorgd! Ze is echt een "moederkloek", en we waarderen haar enorm! We beloven haar trouw op tijd terug te zijn. Dan is het echt tijd om afscheid te nemen van Patricia. We bedanken haar uit de grond van ons hart voor de mooie tijd. Ze loopt zelfs met ons mee naar de korjaal als wij aan onze tour beginnen. Stiekem heeft ze links en rechts de medewerkers van het resort al opdracht gegeven om naar ons uit te kijken, bang dat we te laat terugkeren van onze tour... we doen net of we het niet in de gaten hebben. Na een flinke omhelzing zeggen we nogmaals bedankt en tot ziens tegen Patricia. Wie weet, zien we elkaar nog eens! |
|
|
Meneer Bernard wacht al op ons in de korjaal. In de korjaal ligt een rode kajak... oeps... moeten wij daarin?! We laten ons niet kennen en stappen nonchalant in de korjaal. |
|
|
Meneer Bernard brengt ons een heel eind stroomopwaarts. Hij vertelt dat we zelf
eigenlijk zelf niets hoeven te doen, alleen een klein beetje bijsturen, de
stroom van de rivier brengt ons regelrecht naar het resort. Op een uur varen van
het resort is het tijd om over te stappen in de kajak, midden op rivier! John
als eerste en ik stap er nogal onelegant achteraan. "Niet gaan staan, gelijk
zitten", zegt meneer Bernard. Dat doen we dus trouw, ik zit/lig nog met 1 been
in de korjaal en met m'n andere in de kajak, maar ik zit wel, in 1 keer zonder
te wiebelen! We krijgen de peddels in ontvangst en meneer Bernard wenst ons veel
plezier, als we ons met de stroom laten meevoeren zijn we in ± 2 1/2 uur terug,
en weg is ie. Daar zitten we dan, in ons uppie, midden op de Kabalebo rivier en het is schitterend! Groene jungle aan weerszijde, zoemende hommels en geluiden uit de natuur...wat is dit geweldig!!! |
|
We laten ons rustig meevoeren over de rivier, tijd telt even niet meer. Op sommige stukken stroomt de rivier behoorlijk snel en komen we overdwars met de kajak op het water te liggen, even met de peddel het water in en we kunnen de tocht voortzetten, that easy! |
|
|
We genieten enorm van al dit moois,
onbeschrijfelijk! Dit is prachtig! Hier en daar zien we aapjes, we horen en ruiken ze eerst alvorens we ze zien, we worden nog echte professionals! |
|
|
Boven ons vliegen de papagaaien...in de bomen zien we kleurrijke toekans. Dit is iets om nooit meer te vergeten! |
|
|
|
|
|
|
||
|
Suriname is 4 x groter dan Nederland - 481.267 inwoners (2009) |
||
|
|
Pasca |
|
|
|
||
