Denia |
|
|
|
||
|
||
|
Start Spanje | Start Alicante | Alcoy | Denia | Denia en Valencia | Torrevieja | Villajoyosa | ||
Maandag 16 juni 2003 |
vergeten mee te nemen. Gerrit en Lenie komen ’s
morgens op de koffie, om alles eventjes door te nemen. Je laat je huis
voor 9 dagen achter en dan is het wel plezierig, als er iemand op je
huis past. ’s Middags brengt Gerrit ons naar Zestienhoven. Zoals gebruikelijk zijn we veel te vroeg, maar het voordeel hiervan is, dat je een goed plaatsje in het vliegtuig krijgt. We staan als 2e in de rij voor de balie en het is 14.30 uur. Het inchecken is zo gebeurd. Hierna wachten tot we
kunnen instappen. |
|
We lopen via de uitgang 5 naar het vliegtuig. Een Boeing 737. Een “klein” toestel. Plaats voor 198 personen. We zitten achterin stoel 25a+B . Anneke zit bij het raam. We vertrekken volgens schema om 16.30 uur. We taxiën naar de startbaan. Dan begingen we aan een 2 uur durende vliegtocht. De remmen gaan los en we worden stevig in onze stoelen gedrukt. In een snelle |
|
vaart suizen we over de startbaan en dan… los van
de grond en vliegen we zo “vrij als een vogeltje” in de lucht op weg
naar Spanje. We zien aan onze linkerhand Berkel en Roderijs liggen en
daarna verdwijnen we in de spaarzame wolken op naar de zon. Na 2 uur en
5 minuten landen wij in Alicante. De vliegreis is voorspoedig verlopen. Geen turbulentie. We moeten even zoeken naar het kantoor voor autoverhuur. Gevonden. We krijgen een VW Polo met airco. Uiteraard voorzien van een Spaans kenteken. We rijden over de Tolweg naar Denia. Het is klimmen en dalen en de auto rijdt perfect. Airco in de auto, liefje wat wil je nog meer. Na een uurtje zien we de flat van Rianne en Rick.
We worden ontvangen door de familie. Rick – Rianne – Finy en Ruud. Het
ontvangst is allerhartelijkst. |
Enkele lekkere hapjes worden geserveerd. Het is
gezellig en er wordt gepraat over koetjes en kalfjes. Voordat je het
weet is het al laat zeg maar gerust het is middernacht. We slapen als
rozen met de airco op 2.
Dinsdag 17 juni |
Er wordt plan de
campagne gemaakt. We gaan naar het strand vlakbij het huis van Ruud en
Finy. Via Platja zijn we naar het huis van Ruud gelopen. Het is zonnig
weer. Temperatuur van plm 30 graden. Een klein briesje over het strand.
Schoenen en sokken uit en we lopen op de rand van de zee. Na een klein kwartiertje staan we op de hoogte van hun huis van Finy en Ruud geen spoor te bekennen, dus lopen we landinwaarts. Zo staan we voor het huis van hen. Een rijtjeshuis. We worden verwelkomd door het echtpaar. Ze hebben een knus gezellig huisje. Boven de slaapkamer en de computerkamer. Een terras en een uitzicht op het gemeenschappelijk zwembad. |
|
Hierna gaan we naar het strand. Zonnen en zwemmen in zee. Lekker warm water. Na een uurtje hebben we het wel bekeken. Terug naar ons huis.Een drankje om het niet te verleren. ’s Middags gaan we ( Anneke en ik) fietsen in de omgeving. We gaan richting Gandia. Langs de 2 baansweg ligt een fietspad. Het is een gezellige warme rit. We nemen een afslag naar het strand ( Platje). |
|
Bij een restaurant / hotel worden de fietsen aan de kant gezet en strijken we neer op een terrasje. Een groot en een klein biertje worden besteld. Even later staan deze op tafel. Genieten van zon en de pils is een waar genoegen. Uitzicht op zee. Na een half uurtje gaan we langs het kiezelstrand terug naar huis. We kunnen ongeveer halve
kilometer op dit kiezelstrand rijden. Hierna weer terug naar de
provinciale weg. Onderweg kopen we een paar sandalen voor mij. Niet duur
en makkelijk voor de vakantie. |
eten, althans dat is de bedoeling. Helaas pech.
De tent zit vol. We moeten iets anders bedenken. Ruud weet nog wel een leuk tentje. We rijden richting Gandia en langs het strand vinden we een gezellig vissersrestaurantje. Hier strijken we neer en genieten van het uitzicht over zee en niet te vergeten de ondergaande zon. Een prachtig gezicht. Voor dat je het weet is het weer laat 23.00 uur. We gaan terug naar huis. Hier nemen we nog een afzakkertje en kruipen in bed. |
|
Woensdag 18 juni. Na het ontbijt en koffie gaan we naar Quadalest. Quadalest ligt aan een meer in het Zuiden van Spanje, richting Alicante. We nemen afslag 64 en dan op weg naar Quadalest. We rijden rustig over een slingerweg. Het is prachtig weer. We genieten van het panoramische uitzicht. Na elke bocht een nieuw uitzicht. We rijden op een hoogte van 1000 meter. Boven deze hoogte is het |
|
een ruig landschap. Rotsen die als vingertoppen naar boven wijzen. Halverwege nemen we een kleine stop om de benen te strekken. Omstreeks 11.00 uur zijn we in Quadalest. Een bergdorpje. Dit dorpje is nu eigendom van de toeristen. |
Elk huis of bedrijf is gericht op het toerisme. Op het hoogste punt van deze berg staat een landhuis, een burcht. Het landhuis luistert naar de naam Ordunc. Hier hebben we uitgebreid rond gelopen. Nabij het landhuis heb je uitzicht op het stuwmeer en achter het landhuis ligt een kleine begraafplaats. Hierna gaan we terug naar het centrum van het dorp. Even buiten het centrum worden
we door middel van borden geleid naar een klein restaurant. Dit
restaurant ligt op een splitsing van wegen. Leuk knus ingericht. |
|
|
hand over zijn hart en geeft ons een tafeltje. We hebben een lunch voor 9 euro
per persoon. Het smaakt goed en de hoeveelheid is meer dan genoeg.
Vervolgens gaan we terug naar Benidorm. We doen inkopen bij Carrefour. Carrefour ligt op
de weg naar huis de E 15. Met de boodschappen in de achterbak
rijden we naar huis. ’s Avonds gezellig op het terras brood
gegeten. De tijd vliegt om en zo is het middernacht. Tijd om naar bed te gaan. We slapen als rozen.
Donderdag 19 juni |
Lekker luieren op het strand,
lezen en nemen een duik in zee. Dit is echt vakantie. Niets hoeft –
alles mag. Op een Platja ergens langs de kust strijken we neer. Een drankje voor de gezelligheid en voor de dorst. ’s Avonds eten we sparerib bij E en E. Letters staan voor Elisabeth en Eduard. Dit zijn Hollanders die 9 jaren geleden hier begonnen zijn. |
|
|
de zee. We lopen over het terrein van deze burcht. We lopen over de ruďne van deze burcht. Inspannend lopen, maar wel gezellig. Hier houdt het schrijven op! Ik ben ziek geworden en heb tot het einde van de vakantie ziek op bed gelegen. Jammer… maar het is niet anders. Van Rianne en Rick zijn we naar
het huis van Anneke de Wit gereden. Zij woont in Bisot, in een gezellig
en riant landhuisje. Het huis ligt in de bergen en je moet over een
slingerweg om er naar toe te rijden. Misschien komen we nog eens terug bij haar en doen we dit nog eens dunnetjes over. |
|
Nico |
|
|