 |
Costa Brava - Achterland |
|
|
|
||
|
|
||
|
Besalú |
||
| Start Spanje | Costa Brava Achterland | Costa Brava - Van de kust naar Núria | Salvador Dalí Triangel | ||
| Banyoles Als de zonnekloppers van Noord Costa Brava een dagje willen pauzeren met bakken, dan is dit een heel leuk dagtripje. |
 |
Midden tussen Gerona en Figueres, aan de N-11, dus niet de snelweg,
rijd je naar de kruising met rivier de Río Fluviá. Aan de zuidkant van deze kruising ligt het dorpje Bàscara. Sla hier
westwaarts af. Uit Gerona linksaf. Uit Figueres, rechtsaf.
Na 3 km op een driesprong links aanhouden. |
Richting centrum volgend, kom je al makkelijk op de Plaça Major. Dit vierkante, ingetogen en elegant plein is omringt door 40 bogen, waar achter leuke winkeltjes te vinden zijn. |
| Iedere woensdag is hier markt. Dat is al zo sinds de dertiende eeuw.
Maar de meeste bezoekers zullen toch naar het Lago Banyoles willen.
En terecht!
Dit stadje met 15.000 inwoners heeft een traditie opgebouwd met het organiseren van internationale roeiwedstrijden op het meer. Iedere roeier, met of zonder stuurman, zal dit plaatsje daarom wel kennen. |
|
|
Aan de stadszijde van het meer is een heerlijke wandelpromenade, dicht langs het water. Het krioelt hier van de karpers die je zo met de hand lijkt te kunnen vangen. Het meer is zeer helder. |
|
|
Hier en daar kunnen roeiboten gehuurd worden en er zijn grotere schepen die een rondvaart verzorgen.
Langs de promenade is het een en al terras, hetgeen een vrolijke aanblik geeft.
Achter een pint zittend is het goed toeven hier en bij het zien van zoveel vrolijkheid bij de
toeristen en bewoners, die langs flaneren, kan je het wel een tijdje vol houden hier. Er gaat ook nog een toeristentreintje, waar wij nog net op tijd met mee kunnen. We nemen plaats in de laatste wagen en de bestuurder wil van betaling absoluut niets weten. We krijgen een routebeschrijving in het Nederlands en kunnen zodoende goed volgen wat er allemaal verteld wordt. Als hij de overige Spanjaarden attent maakt op de Hollanders in de laatste "coupé" draait ieder zijn hoofd om en lacht ons toe. Regelmatig zal hij grapjes over ons maken onderweg hetgeen tot grote vreugde opzweept. Het ritje door de stad duurt ruim één uur en eerlijk gezegd is er niet zo heel veel aan. Maar de mensen zijn erg vriendelijk en vrolijk en dat maakt het ritje zeer de moeite waard. We drinken nog gezellig een kopje koffie langs het meer en vertrekken dan naar Besalú. Na een zeer goede, heuvelachtige weg en mooie uitzichten is na 12 km dit plaatsje bereikt. |
|
Besalú Weer kom je bij de Río Fluviá. Als het mogelijk is kan je beter voor de rivier de auto parkeren. Een bescheiden parkeerplaats is aan de linkerkant, waar meestal touringcars staan geparkeerd. Kan dat niet, dan is rechts een grote parking te vinden, maar moet je de drukke weg oversteken. |
| De eerste kennismaking zal het
souvenirwinkeltje direct na de linkerparking zijn. Hier kan je echt wel een tijdje doorbrengen met speciale frutseltjes van dit plaatsje.
Maar het bekendste is natuurlijk de enorme brug over de Rio Fluviá.
Deze brug noemt men de versterkte brug en zou gebouwd moeten zijn eind elfde- begin twaalfde eeuw. Maar in de loop van de eeuwen is er regelmatig aan gesleuteld om er weer wat bij te bouwen of af te halen. Vaak werd hij ook beschadigd door oorlogen en natuurgeweld. De eerste poort, even voorbij het souvenirwinkeltje, is de Pont Fortificat. U loopt hier gezellig over middeleeuwse keitjes naar de volgende poort met een rasterhek, dat neergelaten kan worden. |
|
|
Het zal altijd druk zijn op deze brug, maar toch is het hier genieten van de uitzichten over de Rio Fluviá en het omliggende landschap. De vraag zou kunnen rijzen, waarom deze brug een bijna haakse bocht heeft. |
|
|
Dat is gedaan, omdat men gebruik heeft gemaakt van de
natuurlijke rotspartijen in de rivier.
Deze rotsen dienden als stabiel fundament.
En heeft zijn waarde bewezen.
Vanaf de brug heb je ook weer een mooi uitzicht op de oude stad. Maar je moet toch eens een keer verder. |
|
Via exotische straatjes en trapjes komen we op een groot plein bij de St. Pere Antic Monestir. |
|
|
Deze kerk uit de twaalfde eeuw wordt tot
een van de belangrijkste Romaanse monumenten van Catalonië
gerekend.
We proberen binnen te gaan, maar dat is niet mogelijk. Na inworp van een muntstuk gaat het licht in de kerk even branden en mag je achter glas kijken hoe waardevol dit monument wel niet is. |
|
|
|
Boven het stadje torent de collegiale kerk Santa Maria uit. Tijdens onze twee bezoeken aan dit plaatsje konden we dit, wegens renovatiewerken of iets dergelijks, niet bezoeken. En zo is er ook nog de Sant Vincentskerk. In dit piepkleine stadje zijn drie enorme kerken.
In ons hedendaags denken vragen we ons af: "Is dat nou nodig?" Voor die paar honderd inwoners toen ter tijd.
Maar in die tijd was het vermoedelijk een uiting van edellieden om voornaam te zijn en dat kon je misschien wel worden door kerken te bouwen. Na ieder hoekje heb je weer een verrassend ander doorkijkje en vergeet vooral ook niet om via een omweggetje terug naar de brug te gaan. Neem dan de Tallaferro, loop deze helemaal uit, al was het maar voor het mooie uitzicht op het eind. Loop dan een ietsje terug en sla de Muralla de Rocafort in. Kijk in het smalle grillige straatje omhoog en bekijk dan de stoelen die als kunstuiting tegen de gevels zijn "geplakt". Na een grondig bezoek aan deze twee plaatsen, is er geen tijd om Gerona aan te doen. Maar dat doen we een volgende dag. |
|
|
|
|
Nee, het is niet mogelijk om langs de huizen én de rivier te lopen. Je kijkt dus tegen de achterkanten van de huizen aan.
Steek dan de rivier over en via de Pont de Sant Feliu kom je dan op de Plaça
de Sant Feliu. Sla rechtsaf en je zit aan de rand van het historisch centrum van de stad.
Het smalle straatje rechts, de Calderers in.
Leuke kleine winkeltjes nodigen uit tot aankoop van allerlei waren. Beter is het om dit op de terugweg te doen, want er staat nog aardig wat klimwerk te wachten. Iets verder door is het geschiedkundig museum van de stad en hier loopt een weg naar boven, richting kathedraal en al het andere moois van de stad. Menigeen zal buiten adem bij de kerk van de Heilige Felix aankomen. Die was tijdens ons bezoek gesloten. Maar goed ook, want je kan moeilijk iedere kerk van binnen bekijken. |
|
Weer rechtsaf slaand, langs het Paleis van Justitie zien we aan de rechterkant een poortje en daar moet je doorheen. |
|
|
Dan een overweldigend beeld van de enorme trappen voor de kathedraal.
We zijn dus aangekomen op de Plaça de la Catadral. Deze staat in de steigers en komt dus niet zo heel erg goed uit de verf.
De goede klimmers gaan de trappen op naar boven en kijken neer op het plein beneden met zijn leuke kleine terrasjes. De kathedraal zelf is de blikvanger van de stad: niet alleen dat je het van verre kan zien, maar ieder foldertje of ander iets dat met de stad te maken heeft, pronkt met het beeld van de kathedraal. Gerona telt overigens ongeveer 70.000 inwoners en zou een van de welvarendste steden van Spanje zijn. |
|
|
Wie boven aan de kerk staat kan in zuidelijke richting de Lluis Battle prats in lopen. Wie nog beneden aan de koffie zit, schiet de Forcla in. Beiden komen op het zelfde punt uit, in de Cras Peralta. Hier kom je er ook achter, dat niet iedere kerkganger via die enorme trappen omhoog moet klimmen. Achter de kathedraal lopen vele straatjes en stegen op bijna gelijke hoogte. Nu ben je echt in het super oude centrum van de stad met allerlei poorten en trappen, eeuwen oude huizen en fonteinen. Je bent in een ander leven terecht gekomen. |
| Wie nog een
treetje hoger wil, slaat linksaf het steegje in en loop dan langs (of ga in) de Turkse baden en je komt bij het schilderachtige Baixada de St. Domènec. Zeker een foto waard.
Nog wat verder en je bent bij de Universiteit van Gerona.
Dan kan je nog verder dwalen, maar wij lopen door de Jodenwijk naar beneden. Deze wijk heeft erg smalle straatjes met trappen, maar het omlaag lopen gaat vanzelf. We gaan richting hedendaags leven. Of te wel het mondaine deel van de stad bekijken. Als je gewoon maar omlaag blijft gaan, kom je vanzelf op de gezellige Rambla Libertad uit. Hier is een keur aan winkels te vinden en een plaatsje op een terras kan wel eens moeilijker worden. Het is erg druk. Hier wil kennelijk iedereen zijn. Achter de vele bogen langs de winkels is het koel wandelen en ook vandaar uit is een filmshot of foto zeer aan te bevelen. Aan het eind van de Ramblas is de VVV. |
|
|
|
|
|
|
Hier zie je ook de rivier weer. Over de Pont de Pedra kom je aan de andere kant van de stad. Maar bekijk op de brug eerst nog even het prachtige vergezicht van de huizen langs de oevers met op de achtergrond de hoog boven alles uitstekende kathedraal. Dan slaan we rechts af en komen in de Calle Santa Clara. Ook wel aardig, maar totaal niet vergelijkbaar met de andere oever. Tussen de huizen door zien we zelfs weer super moderne bouwwerken, die we nou net even niet meer wilde zien. De eerste mogelijkheid om weer terug te gaan nemen we en dat doen we over deze brug op de foto hiernaast. Het is geen tijdelijk bouwwerk, maar een werkstukje van meneer Eiffel. Die van de gelijknamige toren in Parijs. We noemen het dan ook direct de "Eiffelbrug". |
|
Het moet een impressie blijven. Dus stoppen nu. Er valt veel meer te vertellen over deze (misschien) onderschatte provinciehoofdstad. Maar ooit zou je het hier zelf eens moeten bekijken en ondergaan. |
|
|
|
|
|
|
|
Charles |
|
|
||
