India - Udaipur

Homepage	India - Udaipur Tekst en foto's: Ton Stegers Reistijd: februari - maart 2008

Dag 9 Maandag 11 Februari.

UDAIPUR.
Onderweg naar Udaipur stoppen we bij de tempels van Ranakpur, de grootste tempels van India. We gaan allergrootste in, een waar labyrint vol beelden van goden en olifanten. Binnen zijn 1444 marmeren zuilen, stuk voor stuk heel fijn bewerkt, en bijna allemaal kaarsrecht. Eén zuil staat een beetje scheef, want alleen God zelf is volmaakt.

De tempel is gebouwd door 'Jains', ofwel mensen die het Jain-geloof aanhangen.
Een beetje Jain eet geen vlees, een hele Jain draagt geen leer, en een extreme Jain veegt de straat voor zijn voeten zodat hij maar niet op een mier stappen zal. Ik had nog per ongeluk een Buda gefotografeerd en moest deze dus deleten op mijn camera.
Op het terrein stikt het van de apen "Black Face Monkeys" en eekhoorns.
Na Ranakpur gaat de weg de bergen in. Al slingerend gaat het sukkelend door want je kunt hier echt niet hard rijden.
Onderweg nog een fotoshot bij een waterpomp die door ossen wordt aangedreven zodat het land van water kan worden voorzien. Lekker cirkeltjes draaien de hele dag en als dank krijg je dan als er een bus met reizigers stopt ook nog een paar flinke tikken op je billen. Verderop nog een boom met heel veel Vliegende honden, veel hangen weinig blaffen.

Deze dag was best vermoeiend en we waren dan ook blij dat we in Udaipur ons Hotel Jaiwani Heaveli konden betrekken. Een leuk hotel met dakterras met zicht op het Picholameer. Het sanitair van het hotel was nog voorzien van de aankoopstickers dus alles was nieuw. Aan de oevers het City Palac, het grootste paleizencomplex van India.

In het meer een eiland ( Niwas-eiland) waar het "lake palace staat", dat nu een luxueus hotel is waar vooral rijke Britten en Amerikanen overnachten en waar de James Bondfilm Octopussy is opgenomen.

Als je de film nooit gezien hebt ga dan naar Udaipur want hier draait hij elke avond in elke kroeg.

Het is echt een heel gezellig stadje en het is hier heerlijk slenteren ( tussen de koeien en het verkeer door) aan het water zijn de vrouwen (wie anders) druk met de was bezig of zich zelf aan 't wassen. Soms voel je je een voyeur als je daar met je camera staat maar het is zo'n mooi gezicht. Het is geen probleem als Ria de vrouwen en ik de mannen fotografeer.

Samen met een paar vrouwen uit de groep een door Ingrid geadviseerd kledingbedrijfje ingestapt waar de dames maatkleding kunnen laten maken. Dus kijken, stof uitkiezen, opdracht geven, maat nemen en bestellen.

De volgende dag klaar. Heerlijk gegeten op het dak met uitzicht op het verlichtte "Lake palace". En de dag is weer teneinde.

Dag 10 Zondag 12 Februari.
De dinsdag er na.
Opgestaan en vanuit het kamerraam genoten van het uitzicht op het meer. Schitterend en dat met een zelfgemaakt lekker kopje koffie. Naar het dakterras gegaan waar we een heerlijk ontbijt hadden genomen.
Het zonnetje kwam op en je zag de kleuren veranderen.

Anna zat al vroeg op het terras met haar verrekijker vogels te spotten en de omgeving te observeren. Er vlogen ooievaars over het meer.
De hele dag hebben we eigenlijk gebruikt om alleen maar te slenteren en te genieten van de mensen en de gezellige stad. Aan het meer stonden een paar olifanten die klaar werden gemaakt voor een ritje. Toen ze door de enge straatjes liepen moesten de mensen die er boven op zaten allerlei trucks uithalen om onder de elektriciteitsdraden door te komen.

We zijn de kleding van Ria gaan ophalen en dat zag er perfect uit. Ook nog enkele T-shirts en broeken gekocht voor een schijntje.
Een handelaar kon ons kleding leveren maar deed heel ingewikkeld over een bonus. Wij hoefden zijn baas maar 1000 RPI te betalen i.p.v. 1200 maar dan had hij graag 100 RPI in zijn handje gehad.

Dat vonden we goed maar de maten die wij nodig hadden waren niet aanwezig en hij zou ze straks wel kunnen leveren. Nou dat vonden we toch wel een beetje te ingewikkeld en hebben maar afgehaakt.

Bij een ander textielzaakje heeft Ria nog een blouse laten maken en ook dat was weer perfect maatwerk.
's Middags een waterfiets genomen en over het meer gefietst!! Het voordeel was dat je dan ineens een enorme rust hebt lekker drijven en genieten van het uitzicht. Je moet alleen uitkijken dat je niet te kort bij het paleis komt want dan word je teruggestuurd door de beveiliging en dat overkwam een paar groepsgenoten van ons.

's Avonds zijn we in het plaatselijke Museum naar een show geweest van Zang Dans en Muziek. Was wel aardig maar niet sensationeel. Je zat je weer murw in de Lotushouding. (ik weet niet hoe die Indiërs dat volhouden ).

De dag afgesloten door bij restaurant "Rainbow", boven op het dak te eten. Gezellig en Lekker .

Woensdag
Vandaag een lange reisdag want we moeten de nodige kilometers vreten op een heel drukke weg. Af en toe houd je je hart vast wat je onderweg voor kapriolen mee maakt en het is dan ook niet verwonderlijk als je ineens een auto of vrachtwagen op zijn

kop ziet liggen.
Ook wij hadden bijna een chauffeur die plots achter zijn geparkeerde bus vandaan kwam aangereden maar dankzij een supersnelle reactie van onze Chauffeur was er niets gebeurd.
De chauffeur en bijrijder waren sowieso een goed op elkaar ingesteld team die veilig en voorzichtig reden. De eerste koffiestop ging niet door omdat het restaurant gesloten was dus het was alleen een stop voor plassers en rokers.

De volgende stop bij een restaurant was wel weer prima en we hadden heerlijk gegeten in en grote tuin.
Toen we de weg vervolgden hebben we ons verreden en ware we de weg kwijt. Daardoor kwamen we wel weer een dorp tegen waar een aantal buffels lagen te baden een mooi plaatje.

Er volgde een rit over allerlei hobbelige wegen en maar wel door een prachtlandschap. Het dorpje aan een meer waar we ons verreden hadden bleek achteraf precies op het dorp te lijken waar we uiteindelijk ook aankwamen.
Een dorp aan een groot meer dat bijna helemaal droog stond. Veel bedrijvigheid van de locale bevolking.

Wij moesten bij het paleis van de Prins zijn waar wij zouden overnachtten en in plaats van 14.30 uur kwamen we pas om 17.00uur aan. Een prachtig paleis waar we met een bloemenkrans en een drankje werden verwelkomd. Daarna een lekkere bak koffie. In de tuin zaten pauwen die van de ene boom naar de andere vlogen.
De prins bleek een jonge gast te zijn die gewoon in jeans liep en niet met een kroontje op zijn hoofd. Hij hield de traditie van de familie in stand en leefde geheel in stijl van een prins met zijn personeel. Hij was de opvolger van de familie dit in tegenstelling tot zijn broer die er een ander leven op na hield.

Onze kamer was weer eens om stil van te worden. Super super groot met een enorm groot hemelbed in het midden. Een heel grote badkamer en het geheel was ingericht in oosterse stijl. Tapijten, meubels, Gordijnen alles in antieke staat.

Het paleis bestond uit allerlei open galerieën die je een pracht uitzicht gaven over het dorp en de omgeving. Ook hier weer een heerlijk maal voorgezet gekregen in een grote antieke soort ridderzaal door mooi geklede personeelsleden.

Donderdag
Ik was vanmorgen al heel vroeg wakker en na een bakje ben ik de paleispoort uitgewandeld om de boel te verkennen. Er was nog enige rust te bekennen en het dorp werd langzaam wakker. De deuren stonden overal open en je keek in huis of in de binnenplaats waar vaak ook het vee te bespeuren is. Overal weer vuurtjes aan het branden.

De fotograaf is in het dorp aanwezig dus binnen een paar minuten weer een hele meute kinderen achter me aan die hun standaard vragen stelden: RPI, chocolat, pen, shampoo.
En natuurlijk willen ze weer op de foto dus: klik klik klik
Sommigen moeten om 8 uur naar school en welke dat zijn zie je meteen aan de kleding. De minder goed gekleden gaan niet naar school.

In de theehuisjes zitten de mannen verzamelt die straks op het land gaan werken. Zij roken pijpen of een soort zware sigaretten en slurpen hun theetje.
De vrouwen staan verzameld bij de waterput en trekken gezamenlijk de zware emmers naar boven en kijken me met een stiekeme blik aan. Een kleurrijk schouwspel met hun mooie kleding en hun gouden neusringen.

Langs de weg is een van de kappers bezig een oude man te scheren. De kapper begint 's morgens gewoon met een spiegel aan de muur te hangen, zijn kistje uit te pakken en zijn zaak is geopend. De oude kappersstoel kan een nieuwe bekleding goed

gebruiken maar daar kijkt niemand naar.
Het zijn ware kunstenaars met hun lange scheermessen. Zelf heb ik me ook een paar keer laten scheren en dat is dan inclusief een hoofdmassage die wonderen doet en na afloop word je ingesmeerd met een lotion die vooral een uitstekend middel tegen muggen en ander ongedierte is. Ook het leggen van contacten word hierdoor bemoeilijkt want iedereen slaat op hol.
Tijdens het scheren met dat grote mes denk ik vaak aan een kapper die een epileptische aanval krijgt tijdens zijn werk en ben dan ook blij als ik gladgeschoren en ongeschonden de kappersstoel kan verlaten.

Nog even moeten zoeken naar het paleis want het dorp is een echte doolhof en vele straatjes lijken op elkaar.
Ontbeten en lekker koffie gedronken. Daarna maken we met de hele groep een wandeling door het dorp onder leiding van de prins.

Wij hadden verwacht dat iedereen voor de prins zou buigen maar het tegendeel was waar, ze zagen hem zelfs niet staan.

Ik was blij dat ik 's morgens alleen geweest was omdat het toen lekker rustig was en je vrij kon fotograferen. Een vrouw die aan het bakken was gaf nog een demo en we konden proeven.
Er tegenover waren mensen bezig een huis te bouwen en het hand en spanwerk werd weer door de vrouwen verricht. Cement aan maken, zand zeven, sjouwen enz.

Na afscheid genomen te hebben van onze Prins in de bus gestapt richting JAIPUR.
In ons Hotel aangekomen en naar het nieuwe gedeelte met de Tuk tuk gereden omdat daar een uitgaanscentrum zou zijn. Bleek niet zo te zijn want er was alleen een groot gebouw met winkels. Veel winkels en geen pinautomaat. Wel ff koffie gedronken in een soort Mc.Donalds en dat was het dan. Teruggereden naar ons hotel met superlelijke eetzaal en daar gegeten. Om de hoek op 100 meter lagen 2 pinautomaten en veel restaurants.

Vrijdag
Na het ontbijt zijn we een project gaan bezoeken waar misbruikte kinderen werden opgevangen.
We gingen met 6 mensen en werden opgehaald door een busje van die stichting.(LADLI)
Daar aangekomen kregen we eerst een praatje met uitleg van een professor die samen met zijn vrouw het project had opgezet.

Men hielp de kinderen en verwaarloosde mensen in de stad d.m.v. mobiele douches en het verstrekken van maaltijden. Veel donoren kwamen uit Nederland en hij kende ze ook allemaal bij naam.

De kinderen kregen er een opleiding en leerden een vak. 90% van de inkomsten die ze hadden d.m.v. verkopen van sieraden en andere spullen werd gestort op de rekening van de kinderen die wanneer ze het project zouden verlaten een zakcentje hadden om zich zelf zelfstandig te maken. Het deed goed om te zien dat er goed voor ze werd gezorgd. De kinderen zagen er netjes en gelukkig uit. Buiten de poort was dat wel even anders en kon je je ook de frustratie van de stichting voorstellen wanneer ze keuzes moet maken als ze nieuwe kinderen toelaten in het project. Je wilt de hele wereld helpen en dat gaat gewoon niet. Door zelfgemaakte spullen te kopen doneerden wij wat geld en de glimlach van het kind dat de door ons gekochte spullen naar de kassa

bracht was onvergetelijk. Dit project is echt de moeite waard om te steunen Het busje van de stichting was zo vriendelijk om ons in het Bazaar gedeelte van de stad af te zetten bij de stadsmuur. Het leek een beetje Marrakesch.

Eigenlijk allemaal het zelfde , allemaal stoffen en de spullen werden steeds goedkoper.
Het oversteken was echt een crime, levensgevaarlijk en we besloten dan ook maar een Tuk tuk te nemen die ons naar het Paleis der winden bracht.
Groots en mooi van kleur . Het geheel heeft een aardekleur en is in goede staat. Er werd ook veel gerestaureerd. Buiten zaten duizenden duiven die telkens als ze ff rustig een plekje hadden gevonden opgeschrikt werden door

kinderen om dan weer rond te fladderen.
We hebben het paleis met veel interesse bezocht en zijn nog in het museum geweest. Buiten gekomen weer het straatbeeld met naast ons in de Tuk tuk

een paar olifanten die als werkpaard worden ingezet.
Je kijkt telkens weer verbaasd gaat dat nu wennen of niet? Nee dus het blijft bijzonder.
Met onze nieuwe Tuk tuk chauffeur een deal gesloten dat hij ons voor 200 RPI de hele middag zou rondrijden zonder shops te bezoeken.
Eerst nog ff naar Mc Donalds om een happie te eten. Hier hangt geen briefje met de poetsbeurten op het toilet en ook de schorten van het personeel zijn niet

zo schoon als in Holland. Buiten staan kinderen die op commando van de moeders die nauwlettend in de gaten houden wanneer een toerist het restaurant verlaat het op een huilen zetten en hun handje openhouden. Het Indiapubliek in de Mc ziet er

dan ook anders uit dan je normaal op straat ziet. Studenten, jongelui, soms met een laptopje.
Shops bezoeken is eigenlijk een onderdeel van een dergelijk ritje omdat zij dan een provisie krijgen wanneer ze mensen afzetten bij een tapijt of sieradenwinkel.

Wordt je afgezet bij een restaurant en je eet daar dan betekent dat,dat de Tuk tukker daar een gratis maaltijd krijgt. Dus wil je dat niet dan moet je dat direct aangeven en geef je hem een extra tip in de hoop dat hij dat ook niet doet. Sommigen blijven toch de hele rit proberen je ergens in zo’n zaak te droppen.
Ook wij waren daar een keer slachtoffer van , maar na een textieldruk demo
(men stempelde motieven op stoffen) waren we snel weer vertrokken.
Hij reed ons vervolgens naar een wit Marmerpaleis dat mooi aan de voet van een berg lag en waar veel vrouwen bezig waren met restauratie.

Ze vonden het leuk en grappig om een sigaret van Ria te roken. Niet in de mond maar d.m.v. een ingewikkelde houding van hun vingers. Schateren. Tegen de bergwand liep een muur die sterk aan de Chinese muur deed denken.

Vervolgens een mooi paleis in het water gezien en door naar de Apenberg. De apenberg met bijbehorend paleis is in zijn geheel ingenomen door een apenkolonie.
Overal apen waar je ook keek. Volgens mij zijn ze 's nachts nog te zien want hun konten zijn zo rood als stoplichten.
Dit lag in een moslimbuurt waar niet zo’n lekker sfeertje was.
Met de tuk naar een Olifantenstal gereden waar de olifanten klaar gemaakt werden voor een bruiloft. Prachtig opgetuigd en beschilderd. Tegen een kleine vergoeding mochten we een ritje maken door de smalle straatjes van het dorp.

Dit was heel erg leuk en het is ongelooflijk hoe soepel dat die dieren lopen. Voor ons was het echt een attractie maar voor de mensen en kinderen op straat waren wij de attractie en werden we door

iedereen aangestaard en toegewuifd. Hierna hebben we ons laten afzetten bij ons hotel en hebben daar lekker gegeten.

En dan: BOLLYWOOD.

We gingen naar de bollywood-film en dat was heel apart. In de zaal die overvol was stonden allemaal jongens en meisjes te wachtten dat de zaal openging.
De zaal is heel kitscherig aangekleed met reuze Orchideeën en dik tapijt.

Eenmaal in de zaal allemaal nerveuze pubers ( voor zover puberteit bestaat in India) die enorm begonnen te krijsen en te gillen bij het verschijnen van hun favoriete artiest op het enorme witte doek.
Toen ook wij gingen gillen gingen ze helemaal uit hun dak. Dit vonden ze te gek.

Wij hebben dit schouwspel een half uur aangekeken en zijn toen maar heel stiekem via de Nooduitgang naar buiten gegaan. Bollywood-films zijn in onze westerse ogen toch een beetje Kinderachtig Kitscherig en natuurlijk kunnen we er geen bal van verstaan. Maar het was een leuke ervaring

	Bharatpur - Agra - Taj Mahal	*Ton*

330.28.03.08


	Europa	Azië	Afrika	Amerika	Oceanië	Links	Info