| Azië - India - Rondreis India en Nepal - Van Chitwan naar Pokhara |
 |
Van
Chitwan naar Pokhara |
|
|
|
||
|
|
||
| Delhi | Jaipur | Agra - Khajuraho | Varanasi | Chitwan - Pokhara (Nepal) | Kathmandu (Nepal) | Tenslotte... | ||
|
Passage to Nepal |
|
|
 |
We wisselen geld, nu hebben we
Nepalese rupees nodig. We kopen gelijk een slof sigaretten, 1200 Nepalese
rupees.
Heel goedkoop, dachten we, maar enkele dagen later is het te koop voor
700 rupees, dat is ongeveer één euro voor een pakje sigaretten. Aan de grens is van alles te koop, op de zwarte markt, drank en drugs. Het barst er van de kleine drugshandelaartjes, om de haverklap wordt het aangeboden. Ik geef steeds als antwoord dat ik dealer ben in Amsterdam, en dat ze het dus ook van mij kunnen kopen... Het is prachtig weer, iets minder warm dan in India, maar eigenlijk is het zo beter, we willen ook nog wat doen. |
|
|
|
Chitwan |
|
|
|
De tegenstelling met India is groot. Het is netter, schoner, minder druk
op straat. Sommige huizen zijn zelfs
geschilderd! Nepal is een van de armste landen ter wereld, maar de vriendelijkheid heeft er
niet onder geleden. Het land is mogelijk nog goedkoper dan India,
gisteren hebben we samen voor omgerekend 8 euro zitten bunkeren en drinken... en dan kun je ook nog eens een flinke fooi achterlaten, ja toch,
iedereen blij. |
 |
Door de straat voor ons
hotel lopen nu zo'n 20 olifanten, ze gaan naar de rivier, als toerist mag je ze
daar wassen en je mag met ze zwemmen, heel aardig, ware het niet dat deze
olifantentemmers enorme pikhaken gebruiken als het olifantje even te veel met
zichzelf bezig is. |
|
 |
We gaan nu de maag en darmklachten te lijf met zwaardere medicijnen, metronidazol, meer dan de helft van
onze bus loopt krom, rent en draaft van toilet naar boom, haalt opgelucht adem, enne... vervalt weer in herhaling van het zelfde proces... Ja, Chitwan wordt Shitwan... En intussen proberen we te doen wat leuk of aardig is. |
 |
| In Nepal zouden we raften, haha, maar de rivier staat droog en om nu met die peddels een beetje in
het stof te slaan... misschien kunnen we nog paragliding regelen in Pokhara,
die bergen schijnen er nog te staan, dus euh... ja, want gisteren gingen we op
zoek naar het 20.000 meren gebied, nou, je snapt 't al, te droog, hè, minstens
19.900 meren waren stukjes droge woestijn, slechts een krokodilletje kon de
spanning er nog een beetje inhouden.
Maar het fietstochtje er naar toe was
heerlijk, eindelijk weer eens schone lucht in je longen. De mobiel doet het nog steeds niet... en in dit dorpje is slechts één telefoon, 25 man in de rij, en als je aan de beurt bent, haha... no connection anymore! Maar er zijn in dit kleine dorpje wel tien internetcafés, sommigen hebben wel twee computers, maar ook hier geldt, je moet een beetje geluk hebben, soms valt de stroom een paar uur uit. In Chitwan hebben we weinig gedaan, er was ook niet al te veel mogelijk. Een trip van drie uur in een maharadja-bakje op de rug van een olifant op zoek naar neushoorns hebben we maar overgeslagen. We willen gewoon effe relaxen, zittend aan de oever van de rivier, een koel pilsje. Meer niet. We genieten van andere toeristen, die in kano’s, gemaakt van uitgeholde boomstammen, hun best doen om de overkant van de rivier te halen. We zien grote groepen olifanten die de rivier oversteken, sommige olifanten dragen met speels gemak een boompje mee... gewoon kijken, heerlijk toch? |
|
|
|
|
Pokhara |
|
|
 |
Pokhara is een prachtig
idyllisch stadje aan het Phewa-meer. Het deed mij denken aan het beroemde verhaal van het spelevaren in de Camera Obscura, op het rimpelloze meer alleen maar roeibootjes, honderden kleine bootjes. In het meer ligt een eilandje, er is niets te koop, er staat alleen een tempeltje. In Italië ken ik ook zo’n eilandje, in een meer, maar daar is dan natuurlijk altijd wel een barretje te vinden. We ontmoeten een business-man, hij is al 14 jaar, hij probeert wat geld te verdienen door toeristen rond te peddelen. Wel, hij heeft geluk, vandaag mag hij ons naar de overkant brengen en terug peddelen, enne... hij weet een leuk restaurantje... |
|
Tijd voor ons fruit... hapje. Naast ons hotel zien we een heerlijk terras met 2 tafels en een paar stoelen en overal hangt heerlijk fruit, van sinaasappels tot mango's, meloenen... het ontbreekt er dus aan niets! Genoeg fruit om te persen, ja dat denk je maar. Niets van al dat mooie fruit wat je op de foto ziet wordt gebruikt! |
| Tot onze grote verbazing loopt de
eigenaresse naar de overkant, waar een fruitverkoper staat
en ze koopt een viertal sinaasappels die ze vervolgens naar haar man in
de kraam brengt. Hij verwerkt de sinaasappels tot sap, vervolgens gaat zijn vrouw weer naar dezelfde marktkraam en koopt een mango, ja, je begrijpt het al, ze brengt de mango braaf naar haar man, die weer verder gaat met het verwerkingsproces van de uiteindelijke jus die wij krijgen voorgeschoteld. Nog even geduld en dan lekker aan de jus? Nee, ze hadden samen toch wel een ander plan: daar gaat ze weer... naar die marktkraam met fruit, wat haalt ze nu weer? Dit gaat een keer of vijf zo heen en weer, heen en weer en na drie kwartier wachten komen de liters eraan. We liggen in een deuk om dit leuke tafereel en daar heb je ze al met de vraag: "Smaakt het?" |
|
|
We hebben een uur werk om die emmer achterover te slaan, maar het is lekker en zo vers. Prachtig hoe hier de kalmte en de rust nog heerst en de bediening is zo vriendelijk, gastvrij en zonder haast! En wat betaal je voor zo'n hele emmer fruit? Nog geen euro! Heerlijk! |
 |
Met een beetje geluk kun
je de toppen van enkele hoge bergen, gehuld in sneeuw, vanaf het dak van je
hotel fotograferen, het Annapurnagebergte. Wel, wij hebben dat geluk dus net niet! Ik heb een foto van een schilderij in de hal van het hotel gemaakt, haha, zo had het kunnen zijn. Verder is Pokhara de uitvalbasis voor vele wandeltochten en trekkings, in het dorpje kun je zéééér goedkoop je uitrusting kopen of huren voor al je outdooractiviteiten. Wij besluiten een aantal t-shirts te kopen, 2 à 3 euro per stuk. |
|
|
|
|
|
|
||
|
|
Wiebe |
|
|
|
||
