Azië - India - Rondreis India en Nepal - Agra - Khajuraho

Agra - Khajuraho
Tekst en foto's: Tjitske en Wiebe Idsinga
Reistijd: februari - maart 2003

India - Uttar Pradesh - Madhya Pradesh

 

     
 

Agra
 
Het is een lange reis van Jaipur naar Agra, een dagreis. De wegen zijn slecht, het is hobbelen en stuiteren. Hoewel, later, richting Varanasi werd het nog veel slechter.
 


Onderweg bezoeken we een gezellige markt, stapels pinda's, fruit en natuurlijk weer die heilige koeien.

We bezoeken ook een schooltje.

De kinderen dragen uniformpjes en hebben dikwijls een strikje voor. Ze zitten in hele kleine klasjes. We hebben klasjes gezien met soms 4 of 6, maar maximaal met 20 leerlingen.

Ja, een groot verschil met Zuid-Afrika, daar waren klasjes met meer dan 40 leerlingen heel normaal.

Eenmaal in Agra maken we kennis met Ritwa, onze nieuwe motorriksja-driver.
 
Ook hij is analfabeet. Eén kind van hem zit op school, de andere twee niet. Als je kinderen naar school stuurt, moet je 150 rupees, zeg maar zo’n 3 euro, per kind per maand betalen. Dat is voor hem niet op te brengen. De riksja, waar hij dagelijks zijn brood mee moet verdienen, huurt hij voor 70 rupees per dag.

Als hij klanten kan vinden, dan verdient hij. Maar de concurrentie is groot, er zijn veel te veel riksja’s en er zijn veel te weinig toeristen.
 
Ook Ritwa doet z’n best, we racen door Agra, langs open, stinkende riolen, door smalle winkelstraatjes, waar zijn riksja af en toe vastzit in een diepe kuil, waar hij met een achterwiel blijft hangen achter een soort lantaarnpaaltje... hij blijft lachen... wij kijken onze ogen uit... vallen van de ene verbazing in de andere verbijstering, hij doet vreselijk z’n best al het andere verkeer in te halen, dan weer te ontwijken, want we gaan naar de Taj Mahal, en die willen we bekijken vlak voor zonsondergang.

Natuurlijk bezoeken we de Taj Mahal. Buitenlanders betalen 750 rupees om binnen te komen, de eigen bevolking slechts 20 rupees. Ik heb de man aan de kassa in Nederland uitgenodigd, zou hij het Van Gogh museum willen bezoeken, dan gaan eerst de prijzen 35 keer omhoog.

Maar die Taj Mahal is een indrukwekkend gebouw. Het werd door Shah Jahan gebouwd ter nagedachtenis aan zijn lievelingsvrouw, Mumtaz Mahal, die in het kraambed van haar 14de kind stierf. De diepbedroefde keizer gaf opdracht een onovertroffen praalgraf te ontwerpen. Na 22 jaar, in 1653 was het klaar.

Shah Janan werd de laatste acht jaar van zijn leven gevangen gehouden door zijn zoon in het Agra Fort, maar had daar wel uitzicht op de graftombe van zijn vrouw. Bij zijn dood in 1666 werd hij aan haar zijde begraven.

Het gebouw ziet er in elk licht anders uit, bij zonsop- en zonsondergang is het op z’n mooist, men zegt dat het schijnt te zweven in de vijver die ervoor ligt. Voor wie het gelooft dan, oké?
 

Khajuraho
 
Na al die grote steden is Khajuraho een verademing, een heerlijk rustig dorpje. Hier staan al die erotische tempels, nu nog zo’n 20, ooit waren het er meer dan 80. We ontmoeten Kalloe, een polio-patiënt, hij loopt moeilijk, maar fietst als een gek. Met hem maken we een ritje door de omgeving, naar zijn huis en naar een schooltje.
 


Eén leerling, 5 jaar, wil wel even laten horen dat hij het Engels al een beetje beheerst. Gezeten op de knie van Tjik leest-ie zich het zweet op zijn hoofd.
 
Een schooltje voor de allerarmsten. Er is geen meubilair, geen bankjes, geen stoeltjes, de leerlingen zitten op de grond. Op speciale dagen dragen alle leerlingen een strikje, dit krijgen ze dan van de school, maar ze moeten het 's avonds weer inleveren. De onderwijzers verdienen niets, hobbywerk dus.

Het schooltje is een triest gebouwtje, van buiten is het wit, maar binnen... is het donker. Het onderste lokaaltje heeft als lichtopening alleen een deur, boven is nog een een hokje met leerlingen, door een klein raampje valt het licht naar binnen. We laten een donatie achter...

Het dorpje is Middeleeuws, overal zien we waterputten, hier zijn nog geen kraantjes... en natuurlijk weer een koe die probeert de weg te blokkeren...


Adembenemend, weer die open riolen... Je waant je een reiziger in historische tijd!
 

Verder naar Varanasi


 
Wiebe