Europa - Frankrijk - Provence - Saint-Tropez

Saint-Tropez
 Tekst: Charles Julien sr. - Foto's: Therese Honselaar
Reistijd: mei - juni 2005 - 2006 - 2008

Frankrijk - Provence-Alpes-Côte d'Azur - Var

 

 

Schilders aan de havenrand

  
 
Sommige mensen kunnen er niet genoeg van krijgen; Saint-Tropez!  Af en toe behoor ik ook tot die groep en steeds weer ontdek ik iets nieuws. En dat in zo'n klein plaatsje. Wij hadden de keus om per boot of met de auto te gaan.
 
Deze keer werd het de boot.

Vanaf de haven Port Grimaud, naar St.Tropez is het een klein half uurtje varen. Voor de liefhebbers: een retourtje kost 10 Euro. Het is bijna windstil dus kalm water. Na een kwartiertje komt de haven van St. Tropez goed in zicht en we naderen de wal. Maar eerst worden we nog wat toegezwaaid door kinderen hoog boven op een miljoenenjacht aan de kade.

Door dit jaargetijde is het betrekkelijk rustig (eind mei).  Zodra we aangemeerd liggen, bekijken we de vele variaties aan kunstwerken die langs de haven opgesteld staan. Soms maken we een praatje met de producent van zo'n kunstwerk. Er staan verdraaid mooie werken bij. De prijzen variëren nogal. Maar voor iedere beurs is er wel wat. Dan krijgen we het onzalige idee om maar eens een kopje koffie te gaan drinken.


Vertrek vanuit Port Grimaud

Op de kade, waar Louis de Funes met al zijn politiemannen liep te paraderen, gaan we zitten en de politiemannen zijn vervangen door een bonte mensenmenigte, die wat minder gedisciplineerd maar een stuk vrolijker, langskomen.
 


Haven van Saint-Tropez

We mogen 12 euro voor twee kopjes cappuccino neertellen en als je dan terug rekent naar de Belgische frank of Hollandse gulden, is het wel even slikken. Maar we beseffen niet dat we eerste rang zitten op het meest beroemde terras van Saint-Tropez. En daar moet je natuurlijk wel voor betalen. Terwijl we van de koffie nippen schieten we toch in de lach van de komische situatie hier.

Aan de kade de peperdure jachten. De schippers zitten zo dicht mogelijk bij de kade, zodat ze goed gezien worden. De terrassen zitten vol met mensen die recht tegenover het zeevarend volk zitten en elkaar maar zitten aan te gapen. Wij waren getuige van een dame die in badkostuum op de achterplecht van "haar" jacht lag te zonnen op nog geen drie meter afstand van het gepeupel dat over de kade flaneerde. En recht tegenover ons dure kopje koffie. Maar gezien werd zij! En daar gaat het om.

 
We vertrekken bij Senequier, waar het koffietje goed gesmaakt heeft en lopen de oude stad in. Langs het toeristenbureau is een poortje en daar kan je doorlopen en moet je oppassen dat je niet onderuit gaat. In dat poortje wordt vis verkocht en het ruikt er dan ook naar. De vloer is spiegelglad door het vele water dat daar aanwezig is.

Na het zeebanket kom je op misschien het mooiste en schilderachtigste pleintje van St. Tropez, de Place aux Herbes.

Op het pleintje, met poort en trapjes wordt meestal heerlijk fruit en groenten verkocht. Ruikt een stuk beter dan de visafdeling. Er is hier volop belangstelling van mensen met camera's.

Dan gaan we op zoek naar het politiebureau van Louis de Funes en denken het te lokaliseren in het huidige "Hotel de Ville" op de Place de l'Hotel de Ville.


Het beroemdste terras van Saint-Tropez

Van daaruit zien we de schepen al weer liggen en gaan die richting op en komen dan bij de Tour du Portalet. Daar is een mooi uitzicht over de zee en de drukte op het water. In de verte zie je Port Grimaud en Sainte-Maxime. Langs de toren kan je onder een bruggetje door en dan kom je in rustiger streken.
 


Het achteraf baaitje

Vlak langs het kabbelende water kom je in een kleine baai met zandstrand, waar leuke, oude huizen staan. Tegenwoordig is er een mooi gemetseld pad aangelegd. Veel mensen vinden hier geen bal aan, maar toch lijkt dit me het echte, oude St. Tropez. Hoewel ik er niets van af weet, denk ik dat hier de huizen staan van de vissers uit vervlogen tijden.

Via trapjes poortjes en 'n steegje, kan je wel snel de drukte in lopen. Maar even verder lopend, langs de zee, komen we in een tweede baai. Ietsje dieper en nog rustiger. Een enkeling ligt te zonnen op een betonnen plaats, waar scheepjes kunnen aanmeren. Hier horen de vissers thuis, aan de naam te bemerken: de Port des Pecheurs.

Ook van hieruit kijk je kilometers ver over de zee, naar de oevers van de dorpen rondom de baai. Verderop, achter de huizen, ligt de citadel, die bezichtigd kan worden. Van daaruit heb je een heerlijk uitzicht over het stadje met zijn opvallende kerktoren.

We verlaten het strand en lopen weer terug naar het centrum en schieten tegenover het VVV kantoor de Rue François Sibilli in. Die komt uit op de Place de la Garronne. Een plein vol peperdure modezaken en ander gerief tegen gepeperde prijzen. Veel grote modehuizen zijn hier vertegenwoordigd. We lopen rechtdoor en komen uiteindelijk op de Place des Liches waar een bonte markt veel mensen weet te trekken.
 
Natuurlijk treffen we hier dezelfde zaken aan als bij ons, maar ook veel soorten kruiden, meer bonte kleding en ook nog een draaimolen voor de kleinkinderen die met hun opa's naar de markt zijn gekomen. Leuk zijn ook de stoeltjes die in de buurt van de draaimolen staan. Dan kunnen de oudjes hun kleinkinderen gadeslaan, terwijl ze even bijkomen van de heisa op de markt.

De cafés doen goede zaken en verlang nu niet direct dat de toiletten schoon gehouden kunnen worden, want die kunnen de aanloop echt niet aan.

Het is een gezellige en vrolijke boel hier. Na een hapje en een drankje gaan we weer richting haven, want daar moet het Annonciade museum staan. Het blijkt een oude kapel te zijn geweest en verschaft nu onderdak aan de schilderwerken van Paul Signac en een aantal werken van post-impressionisten zoals Charles Camoin en Roger de la Fresnaye.


De bonte markt op de Place des Liches

Maar zoals vaak, is het museum op dit moment gesloten. Eigenlijk maar goed ook. Het is veel te fraai weer voor een museumbezoek. En dat terwijl er direct buiten de deur tientallen "meesters" met hun doeken staan te exposeren.
 


De rustige baaien van Saint-Tropez

  


De kunstenaars aan de haven
   
Nog wat info:

Zijn er ook stranden? Ja en nee.

De stranden die er zijn, buiten de twee kleine baaitjes, vallen allen onder de gemeente Ramatuelle of Marines de Gogolin. Bijna de hele oostkust van het schiereiland bestaat uit prachtig strand. De meeste stranden  zijn met de auto bereikbaar. Hoe verder u van Saint-Tropez af gaat, des te goedkoper wordt het parkeren. Je hebt zeer mondaine stranden, met veel jachten voor de kust. Je kunt er wel of  niet in je blootje liggen bakken. Kortom; voor elk wat wils.

En de camping?

Vreemd genoeg schijnt er geen enkele camping in St. Tropez te zijn. Maar het aanpalende Port Grimaud heeft er vele. Ook hier weer een heel stel dicht bij de kust in de gemeente Ramatuelle.

Waar doen we de boodschappen?

Op ongeveer 4 - 5 km. afstand, richting Grimaud, is een rotonde met midden daarop een super supermarkt, een zgn. "Géant". Vlak er naast is een Mc Donalds en ook benzine is hier redelijk voordelig te tanken (altijd voordeliger dan Nederland of België). Als de wegen echt propvol zitten, verlaat dan Saint-Tropez en sla even buiten het stadje linksaf, richting Ramatuelle. De eerste weg linksaf na het benzinestation. U ziet even later een supermarkt.

Op de eerder genoemde locatie met de Géant en Mc. D. is een kinderspeelparadijsje met ook nog een waterpark. Dit park herbergt een super mooie midgetgolfbaan. Ziet er voortreffelijk uit. Ook nog een terras is daar aanwezig. En de toeristeninformatie!

Aanvulling - september 2006:
Deze locatie heeft inmiddels een super kermis met erg veel wilde dingen voor de jeugd. Veel vrolijke verlichting. Kortom heel wat spektakel. Het is alleen in de avond geopend van 20.00 - 00.00 uur.

Aanvulling -  april - mei 2008:
Ga voor het strand niet naar Saint-Tropez. Zonde van de tijd. Nu in april is Saint-Tropez al bijna niet meer bereikbaar met de auto. Tot bijna in Sainte-Maxime stond een file (14 km.). Voor een bezoek is het echt veruit het beste om de auto te parkeren aan de haven van Sainte-Maxime. Neem daar de regelmatig varende boot naar Saint-Tropez. Een leuke tocht van een half uurtje, geen stress, geen benzine dampen en je komt er fris en monter aan.


 
Charles