Homepage

Filippijnen - Cebu
Tekst en foto's: Reni Rhebergen
Reistijd: april 2008

 

 

 

Cebu

Zuid Leyte

Camiquin

Balisac

 

Vanmorgen de laatste vakantiespullen ingepakt en op naar de Filippijnen. Om 11 uur vertrok mijn trein richting Schiphol en ik ben dan ook lekker in de trein al begonnen aan mijn eerste boek van deze vakantie. Om 12 uur aangekomen op Schiphol en

daar op Bram gewacht. Na een kleine miscommunicatie over de afgesproken plek (ca. een uur op andere plekken in de hal wachten op elkaar ;) Ja zo vind je elkaar natuurlijk nooit) zijn we er uiteindelijk in geslaagd om in te checken.

De vlucht verliep vlot en al lezend, etend en slapend kom je de 11 uur wel door. Rond 9 uur lokale tijd aangekomen in Hongkong, waar ik even een rokertje heb genomen en Bram zich tegoed deed aan zijn M&M’s. Na een kleine 2 uur overstaptijd eindelijk de vlucht naar Cebu, Fillipijnen.

Hier werden we opgewacht door Eric en Tim en zijn we met een taxi naar de haven gegaan, alwaar we de ‘fast ferry’ namen naar Tagbilarang op Bohol; een oversteek van ca. 2,5 uur. Op het dek, factor 20 op de huid en de zon in het gezicht, heb ik de eerste indrukken van het land opgedaan.

Na aankomst in Tagbilarang een taxi genomen naar ons resort in Alona Beach en onderweg nog even geld gewisseld voor de komende tijd. De rit duurde een half uurtje (en is langer dan 10 km) en bij aankomst zijn we in “Lost Horizon’

getrokken, ons resort voor de komende 2 nachten. Het resort ligt aan het strand en ik deel de kamer hier met Bram, omdat alles vol zat. Na een verkwikkende duik in het zwembad heb ik me omgekleed en zijn we naar “Oasis resort’ gelopen over het strand.


Haven Cebu laten we achter ons

Overal zie je eettentjes en resorts, al dan niet met duikopleidingen. Het is merkbaar, dat het hier toeristisch is.

Bij ‘Oasis’ kennis gemaakt met de rest van de groep: Bart en Grardy, Dylan, Randi, Henk en René, de broer van Eric. René ging als verrassing ook mee en Eric wist dat ook pas op hetzelfde moment als wij.


Eiland en water

De verrassing was in elk geval zeer geslaagd. Met elkaar hebben we een hapje gegeten en rond half 10 ben ik het mandje op gaan zoeken. Een lange vlucht hakt er wel een klein beetje in en zo kom ik ook snel in het ritme hier.

6 april
Vandaag werden we rond 13.00 uur in de duikshop van ‘Oasis’ verwacht voor het passen van onze uitrusting. Dus eerst lekker ontbeten en daarna de spullen bij elkaar gezocht. Vervolgens hebben we onze eerste duik bij het huisrif gemaakt. Samen met

René ben ik daar heen gezwommen (toch verder dan verwacht en iets wat ik toch niet al te vaak wil doen ;) het is en blijft toch wel vakantie hoor!) en heb ik kennis gemaakt met de onderwaterwereld van de Filippijnen.

Het afdalen ging redelijk vlot en de duik verliep verder ook wel aardig. Totdat ik zag, dat ik op 26 meter zat. Een kleine paniek kwam op, maar gelukkig had mijn buddy dat vrij vlot in de gaten. Langzaam zijn we weer opgestegen en met een 35 minuten had ik mijn eerste duik te pakken. Als het duiken zo verder gaat, zal ik wel over mijn mindere ervaring heen komen.

De onderwaterwereld is mooi; koraal in verschillende kleuren en een diversiteit aan vis. Na de duik aan boord van onze boot voor de komende weken geklommen: Barracuda 5. Hier de uitrusting uitgetrokken en opgeborgen in kratjes. Zo is alles min of meer geordend en weet iedereen waar zijn/haar

spullen liggen. AH is zo handig! De boot is verder behoorlijk ruim en we hebben 4 bemanningsleden tot onze beschikking. Ze doen alles voor je, desnoods duiken ze nog voor je;)
Na de duik hebben we ’s avonds weer gegeten bij ‘Oasis’ en ben ik weer bijtijds het bed in gekropen.
Wel ’s nachts nog even wakker geweest, zal het de jetlag zijn of de indrukken die verwerkt moeten worden?

7 april
De eerste dag van onze track is aangebroken. Na het ontbijt aan boord geklommen en op weg naar onze eerste

duikbestemming van de track: Arco Point. Als er nog delen van uitrustingen niet in orde zijn, kunnen we nog even terug om het e.e.a. te regelen. Maar … het was niet nodig.

Met zijn allen heerlijk gedoken en veel gezien. Eigenlijk teveel … want klein spul kan ik nog niet onderscheiden door de grote indruk, die ik moet verwerken.

Na de duik weer aan boord geklommen en op weg naar Anda. Het resort, waar er uiteindelijk overnacht zal worden, ligt op de helling en kijkt uit over de zee. Er is een kleine baai voor en onze Marciano brengt ons met de kleine banka aan land.
Een aantal van de groep slapen in het resort, de overigen (waaronder ik) aan boord van Barracuda 5. Wel natuurlijk even gebruik gemaakt van de douche in het resort om toch nog met gewassen haren aan het avondeten te verschijnen.


Onderwaterleven

Nadat de bootslapers aan boord waren, hebben we onze plekken klaargemaakt voor de nacht. Helaas zijn we er de volgende ochtend achter gekomen, dat we wel verkeerd in de golven hadden geslapen. We sliepen dus wat vreemd, maar dat deerde niet. De lucht van zoute zee en het uitzicht op een hemel vol sterren maakt zoveel goed. Met geen pen te beschrijven; zou het zo weer doen.

8 april
Vanmorgen werd ik rond 5 uur wakker op het dek van onze boot. De lucht kleurde langzaam blauw, de nacht ging plaatsmaken


Zonsopgang

voor de dag. De eerste vissersbootjes keerden terug naar hun haven; de zee schitterde in het ochtendlicht met op de achtergrond de frisgroene eilanden. Het was heerlijk stil en langzaam kwam de wereld (en onze boot) tot leven. Wat is dit toch prachtig ontwaken!

Nadat we 3 groepsleden uit het resort aan boord hadden geladen, zijn we vertrokken voor onze eerste duik (lees: douche voor degenen die aan boord hadden geslapen). Ook hier was het koraal kleurrijk en levendig. Scholen met diverse visjes, zeesterren, anemonen; de een nog kleurrijker dan de ander.

Na de duik weer aan boord geklommen en terug gevaren naar het resort om de uitslapers én, niet geheel onbelangrijk, onze ontbijtpakketjes op te halen.
En terwijl we ontbeten, begonnen we aan onze ca. 3,5 uur durende oversteek naar het eiland Zuid Leyte.


Zonsopgang

De zee was vrij kalm, de zon stond aan de hemel en het duurde dan ook niet lang voor ik een plekje op de vloer in de kajuit opzocht. Even een matje uitgerold en ik ben gaan liggen. Het deinen op de golven is zo heerlijk rustgevend, dat ik

binnen een mum van tijd was vertrokken naar dromenland.

Plots klinkt er een schreeuw: Dolfijnen!!!! Met zijn allen op het voordek om ze te bewonderen. Onder, naast, voor en achter de boot … een grote kudde dolfijnen (we schatten ca. 50, misschien nog wel meer)!!

Ze springen en glijden door het water. Super gewoon!

Bart is nog snel via de outrigger het water in gegleden met zijn camera en heeft een paar

goede foto’s kunnen nemen. Jammer, dat ik niet zo snel was, want het leek me super om met die dieren in het water te zijn.


Verder naar Zuid Leyte

 
 Reni
 

442.02.07.09