| Amerika - Canada - Rondreis Pasca en John - Jasper - Icefields Parkway - Kootenay - Yoho |
 |
Jasper -
Icefields Parkway - Kootenay - Yoho |
|
|
|
||
|
|
||
|
Maligne Lake |
||
| Vancouver | Telegraph Cove - Alert Bay | Cathedral Grove - Wells Gray | Jasper - Yoho | Glacier - Hope | ||
|
De Rockies - Jasper de beer -
Garnalen en worstjes |
|
03/07/2011 - Op de camping nog water bijvullen en ons afvalwater loodsen.
We kunnen weer op pad. |
|
|
Voordat we Wells Gray uitrijden bezoeken we eerst nog de Spahats Falls,
ook weer spectaculair, je vraagt je af waar al dat water blijft wat met
donderend geweld naar beneden komt vallen. Het was de bedoeling om in
Clearwater boodschappen te doen, maar we zijn te vroeg, de winkels zijn
nog niet open. Dan doen we dat wel in een van de plaatsjes die we nog
tegenkomen. De route is weer prachtig, het zonnetje schijnt! Wij rijden door plaatsjes met namen als Birch Island en Avola. Inmiddels zijn de Rockies in zicht! In Valemount gaan we even langs het infocenter en krijgen we een “berg” info mee over de Rockies. We bellen met het thuisfront en ook daar gaat alles goed! In Valemount doen we ook onze boodschappen, de winkel hier is redelijk uitgebreid. Valt ons wel op dat ze overal in de supermarkten zo ontzettend behulpzaam zijn. Trouwens, ook buiten de supermarkten hoor. Als we de boodschappen aan het inladen zijn, krijgen we een gigantische stortbui over ons heen. Binnen een paar minuten hebben grijze wolken zich samengepakt en de regen komt echt met bakken naar beneden. Binnen de kortste keren staan de straten blank, wij wachten even met wegrijden tot het wat minder hard regent. Dat is al na een paar minuten en een waterig zonnetje komt weer te voorschijn, of er niets is gebeurd. |
Buiten Valemount hebben we ons late ontbijtje met uitzicht op Mount Terry. Overigens, als je op de parkeer- picknick plaats staat met uitzicht op Mount Terry, lees dan ook het bijzondere verhaal over Terry, de berg is naar hem vernoemd. Op de parkeer- picknick plaats is het verhaal te vinden. |
| In Mount Robson
PP maken we bij het infocenter eerst foto’s van de hoogste berg van de Rockies, The legend Mount
Robson, 3954 meter hoog. Niet geheel zichtbaar door de bewolking en een paar
minuten later is ie geheel verdwenen in het grijze wolkendek. De klok
kan een uur vooruit, we zijn de tijdzone van BC naar Alberta
overgereden. In het gebied van Mount Robson bezoeken we de Rearguard Falls en de Overlander Falls. Water... heel erg veel water! Prachtig zijn deze watervallen! Na de Overlander Falls begint het weer te regenen en het houdt niet op tot we in Jasper aankomen. We doen nog wat kleine inkopen en maken uiteraard nog een foto van Jasper the Bear! Een volgende bui dwingt ons de camper weer in te stappen. Wij rijden door naar ons overnachtingadres de Wapiti Campground, en hier staat een heuse file om de camping op te komen, gelukkig hebben wij vanuit Nederland een plekje gereserveerd. De camping staat zo goed als vol! Het nummer van ons campplekje is lastig te vinden, het staat echt onduidelijk aangegeven maar na een keer verkeerd gereden te zijn vinden we het dan toch. Op de campground merk je niets van de drukte, voldoende rust en ruimte en veel groen! |
|
Het zonnetje komt nog even door en dat is mooi want de BBQ gaat aan. Ondanks dat we af en toe een druppel voelen, wordt het toch een gezellige avond en kunnen de garnalen en worstjes op de BBQ zonder weg te regenen, als toetje een uitzonderlijk grote muffin! ’s Avonds daalt de temperatuur razend snel en is het heerlijk om nog bij het vuurtje te kunnen zitten, lekker warm! Gereden km: 358 |
|
|
| 04/07/2011 - Vandaag heel vroeg opgestaan, om 06.20 uur
rijden we al weg op de campground. De reden om zo vroeg op pad te gaan
is natuurlijk het spotten van wildlife. Het is vanmorgen erg koud, de
temperatuur is net boven het vriespunt (maar dan ook echt net!), de
nevel hangt nog tussen de bergen en de bomen. |
|
|
We rijden eerst terug naar Jasper, tanken,
en rijden dan de weg op naar Medicine en Maligne Lake. De eerste
zonnestralen komen tussen de bergen door, het is een prachtig gezicht en
weer een prachtige route. We zien diverse hertachtige onderweg, ook bij
de mooi gekleurde meren. Bij Medicine en Maligne Lake maken we een
wandeling. We zien een hertje wat waarschijnlijk toch wat meer aan
mensen is gewend. Hij/zij laat zich van dichtbij op de foto zetten en
loopt vervolgens ongestoord door. Het begint gelukkig wat warmer te worden. De route terug, via dezelfde weg, geeft weer hele andere uitzichten, de meren zijn nu nog mooier gekleurd omdat de zon hoger staat. Via Jasper rijden we dan de 93 op, de Icefields Parkway ligt voor ons! Een heerlijke route om te rijden, weinig verkeer op de weg en overal kunnen we stoppen om van al het moois te genieten. |
| Het weer is uitstekend, fris, helder, en een stralende zon!
Thuis hebben we de route al bestudeerd, er is ook zo veel te zien, en
wij willen daar het mooiste uit proberen te halen. Ondanks dat we
regelmatig hebben horen zeggen dat het op deze route erg toeristisch is,
vinden wij dat best meevallen. Het is inderdaad druk bij de hoogtepunten
op deze weg, maar buiten de drukbezochte hoogtepunten is er nog zo veel
meer moois te zien, we kunnen stoppen waar we willen! Waar we vanavond
overnachten zien we wel, lekker die vrijheid tijdens de reis! |
|
|
|
|
We bekijken prachtige bergen, stoppen bij de Athabasca Pass voor ons ontbijtje en bewonderen Mount Edith Cavell met een hoogte van 3368 meter. De Sunwapta Falls zijn op hun mooist en de nevel veroorzaakt samen met de zon op diverse plekken kleurrijke regenbogen. Endless Chain, Mushroom Peak en zeker Stutfield Glacier mogen niet ontbreken. Tangle Creek is een waterval met in dit jaargetijde voor de helft water en de andere helft ijs en sneeuw. |
| Sunwapta
Canyon en Mount Kitchener zijn door de sneeuw oogverblindend! Wij vinden
het prachtig machtig! Bovenstaande opsomming is maar een klein gedeelte
van wat we deze dag allemaal zien. Overal wordt gestopt, we hebben tijd
genoeg. Voorbij het Icefield Center gaan we op zoek naar een camping, Wilcox Creek staat al aardig vol en we besluiten door te rijden. Onderweg stoppen we bij de Weeping Wall en deze “wall” doet z’n naam eer aan... We rijden de Rampert Creek Campground op en zijn direct verkocht, deze moet het worden! We hebben een prachtplek gevonden, nummer 17, in de bossen en rondom ons torenen de bergen hoog op. Sneeuw op de toppen, we genieten! Het is zo’n mooi weer dat we besluiten de was te doen, handwas want op deze camping is niets, behalve prachtige campplekken! |
|
We hangen ons waslijntje op en het ziet er grappig uit, was drogen in de Rocky Mountains! Een dag vol met bergen, bossen, watervallen, meren en glaciers! Gereden km: 180 |
|
|
| 05/07/2011 - Opstaan met 1 graadje boven
0. Bibberen! Eerst koffie om wakker te worden maar vooral ook om warm te
worden! We doen lekker rustig aan, we zijn er tenslotte weer vroeg bij. In Saskatchewan gaan we eerst tanken en kunnen we ons afvalwater kwijt en vers water bijvullen. Ook is er een klein winkeltje te vinden, maar daar hoeven we geen gebruik van te maken, boodschappen doen we straks in Lake Louise. In de winterperiode is Saskatchewan gesloten, vertelt de medewerker ons, geen doorkomen aan met al die sneeuw. Leuke plek om een nachtje te verblijven, ze hebben er leuke cabins. |
|
|||||||||||||
Wij vervolgen onze route over de Icefields Parkway. De zon schijnt en de temperatuur loopt langzaam wat op. Fris en helder, beter kun je op deze route niet wensen! We bezoeken Mistaya Canyon en Mistaya Lake, plaatjes zijn het! Evenals Waterfowl Lakes met Mount Chephren en Bow Glacier. Peyto Lake is indrukwekkend zo blauw! Overal maken we wandelingen, we willen niets missen! Na Crowfoot Glacier en Hector Lake besluiten we om bij Herbert Lake te ontbijten met uitzicht op het meer. We zijn hier om ± 10.00 uur, de hele dag nog voor ons! We zien een uit de kluiten gewassen eekhoorn, thuis maar eens opzoeken wat voor een soort dat is. |
|
|
Na ons
ontbijtje rijden we door naar het dorpje Lake Louise, druk hier! Het
kost wat moeite om een parkeerplek te vinden en in de kleine winkel is
het dringen. We doen boodschappen, laten de drukte achter ons en rijden
door, via route 93, naar Kootenay. Bij Vermilion Pass wordt gestopt,
toch een bijzondere plek. We zijn slim bezig en besluiten in Kootenay eerst naar een overnachtingplek te zoeken en daarna Kootenay te gaan verkennen. Het wordt de Marble Campground, weer zo’n prachtplek, we doen ons geld in een envelop en kiezen plekje B6. Lekker zonnig, hoge dennenbomen rondom en uiteraard zicht op de bergen. De wat hoger gelegen plekken kijken uit naar kale dennenbomen, door een bosbrand van enkele jaren geleden, ziet er een beetje triest uit. Ons plekje is dus helemaal geweldig, we hangen ons bewijsje op, en gaan op ontdekkingstocht door het Kootenay National Park! |
We rijden naar de Marble Canyon, en deze plek is absoluut super! Mooie open plek met watervallen en een mooie trail om te lopen. Ook hier nog sporen van een bosbrand. Diep onder ons raast het lichtblauwe water door de canyon, via bruggetjes lopen we van de ene naar de andere kant. Onderweg lezen we veel informatie over de bosbranden en wat dit doet met de grond. Plantjes, struiken en bomen krijgen een kans om te groeien. Deze plek is geweldig bijzonder en we genieten enorm. De zon schijnt, het is zelfs erg warm! We bezoeken de Paintpots, weer een hele andere omgeving op een paar km van de Marble Canyon. De aarde is rood-oranje, donker groene dennenbomen op de achtergrond en een stralend blauwe lucht. Bij de Paintpots zijn mooie verhalen te lezen over de Indianen cultuur, de rood-oranje grond vermengt met water werd gebruikt om het lichaam te versieren voor allerlei rituelen, denk dan aan huwelijken, oorlogen en religieuze dagen. We zijn blij dat we de trail niet helemaal alleen lopen, onlangs zijn hier nog poema´s gezien en daar moet je beter voor oppassen dan voor de beren! Ook de Numa Falls worden bezocht, donderend geweld! Het zijn echt drie toppertjes die we niet hadden willen missen! Weinig toeristen bezoeken deze gebieden maar ze zijn de moeite meer dan waard! |
 Marble Canyon |
|
 Nabij Numa Falls |
We rijden door naar Vermilion Crossing, gewoon om er even te kijken. We ontdekken dat iedereen zich hier ophoudt! Een meer, picknickplekken en veel, heel veel mensen! Bootjes en kano´s te huur, klein restaurantje, toiletten, douches enz. Wij zijn er zo weer weg. Op de campground gebruiken we met deze uitzonderlijk warme dag voor de eerste keer de buitendouche. Heerlijk in de zon opdrogen. Echt een topdag! Het was vandaag boven de 25 graden, we zijn zelfs een beetje verbrand. In de avond komt de campbeheerder nog langs en vraagt waar wij morgen heen gaan. Vanuit hier rijden we naar Yoho NP. Hij weet ons te vertellen (daarom vroeg hij het ook) dat de Kicking Horse Campground is getroffen door een sneeuwlawine en voorlopig wel gesloten zal zijn. Laat dat nou net de campground zijn waar wij naar toe hadden willen gaan! Plannen worden bijgesteld. Hij geeft ons een routemap en geeft ons een leuk alternatief door, is een beetje dezelfde soort camping als waar we nu staan. Klinkt goed! We maken nog gezellig een praatje met de ranger (zo noemen wij alle campbeheerders, klinkt veel stoerder!), bedanken hem en maken er een gezellige avond van. Het blijft ook in de avond warm! Gereden km: 190 |
|
|
|
06/07/2011 - De zon schijnt! De temperatuur is 2 graden, heerlijk wakker
worden! Eerst koffie, ons boeltje opruimen en we kunnen weer op weg. |
| We rijden
eerst terug naar het dorp Lake Louise om van daaruit Lake Moraine te
bezoeken. Nog een aardig stukje rijden vanuit het dorp via een smalle
slingerweg. Behoorlijk wat auto’s en bussen rijden voor ons, gelukkig
nog niet al te veel tegenliggers op deze vroege morgen. Via een leuke
wandeling komen we aan bij Lake Moraine, in een woord... een plaatje! Gelukkig zijn we vroeg, want zelfs
nu is het al erg druk. Wat een pracht meer is dit en wat een
uitzonderlijk mooie groen/blauwe kleur! Het water weerspiegelt de bergen
en dennenbomen rondom het meer, net alsof je via het meer in een spiegel
kijkt. Nadat we even rond hebben gelopen gaan we op weg naar Yoho NP. Lake Louise slaan we over, de parkeerplaats staat vol met bussen, campers en auto’s. Ondertussen hebben we al diverse keren gehoord dat Lake Moraine net zo mooi is en minder druk, dus houden het mooi op een bezoek aan Lake Moraine. |
|
Net aangekomen in het Yoho NP bezoeken we eerst de Kicking Horse Pass. Een treinenstelsel waar we geen wijs uit kunnen, dat zit ingewikkeld in elkaar. Wel zien we gigantisch lange treinen achter ons voorbij rijden en minuten later voor ons voorbij rijden en in de tunnels verdwijnen. Het schijnt een heel staaltje te zijn geweest om dit alles zo te bouwen en wij geloven dat graag. Lezen de infoborden en bekijken de foto’s van vroeger. Knap staaltje werk! |
|
|
In Field, in Yoho NP, gaan we eerst wat
informatie inwinnen bij het infocenter en met weer vele folders rijker
staan we 10 minuten later weer buiten. Field is een geweldig gemoedelijk
en schattig dorpje. Vanuit Field rijden we iets terug om de Takakkaw Fall te bezoeken, de vierde hoogste waterval van geheel Canada! Ze hebben ons wel gewaarschuwd voor de beruchte haarspeldbocht, en dat is het zeker, we moeten twee keer steken om de bocht door te komen, onze voorganger met een nog langere camper doet er vier keer over, maar... we bereiken allemaal de top! Tegenliggers hebben geduld, die zijn tenslotte ook naar boven gereden, dus het is allemaal geen probleem. De waterval is vanaf de parkeerplaats al te zien, althans voor een stukje. Via een wandelpad en diverse informatieborden komen we bij de uiteindelijke waterval terecht, en die is echt hoog! Smal, maar hoog! De waterdamp voel je al vanaf verre. Waanzinnig! We lopen tot aan de waterval, John gaat de laatste meters alleen, veel te nat allemaal! Na de Takakkwaw fall rijden we door naar de Natural Bridge, en dit is ook weer zo’n ontzettend mooie natuurplek. |
De Natural Bridge heeft z’n naam niet voor niets, een uitgeholde rots (die door al het watergeweld, nu lijkt op een brug over het water) heeft heel wat water te verstouwen. Weer veel water, douw en daardoor mooie regenbogen. Het is weer erg warm vandaag en bovenop ons al enigszins gekleurde velletje vormt zich alweer een rood laagje! |
| We gaan een campplekkie zoeken, en op
aanraden van de ranger van Marble Campground, rijden we naar Chancellor
Peak. En dit is een heuse “wauw” plek. Vanuit de ingang rijden we naar
links en vinden daar aan het water (gletsjer water) een fantastische
plek om te overnachten. We doen ons geld in een envelop en hangen ons
bewijs aan de daarvoor bestemde paal bij “ons” plekje. We besluiten nog even naar Golden te rijden om inkopen te doen. De weg is echter constant onderbroken en omgeleid door wegwerkzaamheden en de rit duurt wat langer dan gedacht. Maakt niet uit, uiteindelijk komen we er toch wel. Na enkele keren vragen vinden we in Golden de winkel en liqueur store en wij doen de nodige inkopen. Ze hebben in de supermarkt ook weer maïskolven, heerlijk voor op de BBQ! De dame achter de kassa vraagt iemand anders in de rij om zijn kortingskaart en gebruikt deze voor ons, op deze manier besparen wij weer enkele dollars. Heel attent! |
|
Op de terugweg zien we berggeiten, wat een prachtige dieren! Terug op onze campground gaan we ons eerst eens goed installeren, we doen de afwas met gletsjerwater uit de rivier die pal voor onze camper langs stroomt. Op de camping geen douches (maar er is water genoeg in de rivier), wel toiletten. De ranger komt langs en wij besluiten spontaan om hier, na vannacht, nog een dagje te blijven, zo’n ontzettend mooi plekje mogen we niet na één overnachting al verlaten. De ranger is het met ons eens en wij betalen direct voor de volgende nacht! Vandaag is de temperatuur rond de 30 graden geweest! In de avond blijft het warm, het zonnetje gaat onder en de BBQ gaat aan! Gereden km: 242 |
|
|
|
07/07/2011 - Vandaag voor ons doen eens echt
uitgeslapen, mag ook wel eens, het is tenslotte wel vakantie! Vandaag
weer een stralende dag, heerlijk warm. ’s Nachts in de camper kun je de
rivier horen stromen, prachtig! Na een kop koffie gaan we op weg naar de
Hoodoo Campground, hier kunnen we afvalwater dumpen en water bijvullen,
dan is dat ook weer mooi geregeld. Dan gaan we voor de Hoodoo Trail in het Yoho NP. We parkeren onze camper en gaan op pad. Vanaf de parkeerplaats is het een behoorlijk stukje lopen tot aan de rivier, net over de rivier begint de echte trail. Voordat we de rivier oversteken lopen we over een terrein wat eens een camping is geweest, waarom deze is verdwenen weten we niet, maar het is een mooie plek. Bij de rivier even opfrissen en we kunnen op weg. |
|
|
|
|
Vergis je echter nooit in 2,2 km. Dit is de afstand van de trail, kan nooit echt moeilijk zijn, denken we... vergissing! Het gaat steil omhoog, wat een tocht! Het is een hele uitdaging. De omgeving is prachtig, maar daar wordt eerlijk gezegd op het laatste stuk niet meer echt op gelet! Pfff, wat een klim, maar we zetten door! Uiteindelijk na heel veel steile stukken zien we een bordje “route naar de onderste Hoodoos” en een bordje “route naar de Hoodoos, hoogste punt”, ja daag! We gaan nu ook voor het hoogste punt hoor! Dus nog een stuk klimmen en dan kan een paar honderd meter nog echt ver zijn. Maar we zijn er! De Hoodoos zijn bijzonder om te zien en wij zijn trots op onze prestatie! Hoodoos zijn overigens stukken rots die als lange smalle zuilen uit de bodem verrijzen, vaak met een platte bovenkant. Ze komen vooral voor in droge gebieden met veel breuken en scheuren in de aardkorst. Op de terugweg voelen we de inspanning van de heenweg in onze kuiten! We lopen nu lekker rustig en genieten van de prachtige vergezichten. Bijna het hele pad loopt door de bossen, dus gelukkig hebben we wat schaduw. |
 Nabij de Wapta Falls |
|
 Nabij de Wapta Falls |
Na de Hoodoo Trail rijden we naar de Wapta Falls (ook in Yoho NP), op korte afstand van de Hoodoos. We hebben er eerst een laat ontbijtje, het loopt al tegen de middag. Boterham eten we buiten de camper in de schaduw. We raken aan de praat met twee 60 plussers uit Friesland en hebben een geweldig gezellig gesprek. We vertellen over en weer over onze belevenissen tot nu toe en wisselen nuttige tips uit. Routekaarten worden erbij gepakt. We maken de cirkel door west Canada precies andersom als de mensen uit Friesland en ontmoeten elkaar zo’n beetje in het midden daarvan. We hebben elkaar veel te vertellen over wat de ander nog gaat zien. Leuk deze ontmoetingen. We gaan de trail naar de waterval lopen, een mooi pad wederom door het bos. Een eenvoudige route en dat is maar goed ook, wij hebben al voldoende inspanning gehad vandaag. De beloning aan het einde van de trail is een prachtige brede waterval met helderblauw water, met een echt wit zandstrandje erbij. Rondom de groene dennenbomen, het is echt een plaatje uit de boeken. Op de terugweg (toch nog even klimmen) komen we de Friezen nog tegen en wederom wensen we elkaar uitbundig een goeie reis. Wij zijn bekaf na al die trails en brengen de rest van de middag luierend op de camping door. Wildlife voor vandaag: een pad, twee boskippen en een kolibrie! Gereden km: 17 - Gelopen km: 15 Nu... toe aan een koud pilsje! |
|
|
Pasca |
|
|
|
||
