 |
Vancouver |
|
|
|
||
|
|
||
|
Vancouver |
||
| Vancouver | Telegraph Cove - Alert Bay | Cathedral Grove - Wells Gray | Jasper - Yoho | Glacier - Hope | ||
|
Düsseldorf - Canada - Vancouver |
|
22/06/2011 - Met een lichte schok staan we dan eindelijk op Canadese
bodem. Het vliegtuig gaat in de remmen, mindert vaart en taxiet rustig
de laatste paar honderd meter naar de gate. De rechtstreekse vlucht
vanaf Düsseldorf met Air Berlin naar Vancouver is prima verlopen. Omdat
we met het licht mee hebben gereisd hebben we beiden niet geslapen en
voorlopig zijn we nog veel te hyper om aan slaap te denken! We zijn er! |
|
|
Alle douane afhandelingen verlopen soepel, al wordt er wel uiterst
nauwkeurig gecontroleerd. Zo wordt ons de vraag gesteld wat de reden van
bezoek is, nou... holiday is onze reactie. Waar we
dan zoal naar toe gaan, en wij sommen keurig enkele plaatsen op die op
de route liggen. Da's een geweldige mooie route, vertelt de douane
medewerker ons, hij wenst ons veel plezier en met een stempeltje in ons
paspoort rijker staan we even later buiten. Een vriendelijke Indiase taxichauffeur, inclusief felgekleurde tulband, zet ons binnen een half uurtje rijden bij hotel Sandman (downtown) af. Hij heeft honderduit te vertellen en geeft ons zelfs een stadskaart van Vancouver. Hij wordt wat stiller nadat wij onze tip, die in onze ogen meer dan genoeg is, aan hem hebben gegeven. In het Sandman hotel worden we vriendelijk welkom geheten, helaas kunnen we nog niet op onze kamer terecht maar kunnen we wel alvast inchecken en onze koffers kwijt. |
Het is nog vroeg en we moeten nog zo’n 4 uur wachten. Balen want we hadden ons graag even willen opfrissen. We moeten het rond 13.30 uur nog maar eens proberen. In die tussentijd gaan wij op verkenning in Vancouver. Het is behoorlijk warm, en onze jassen kunnen uit. Onze eerste gedachten over Vancouver, schoon en georganiseerd. |
| Later
stellen we deze woorden bij, het schone en georganiseerde blijkt maar
een dun laagje te zijn. Als je eenmaal langer in de stad bent... maar goed daarover later meer. Wij genieten van
alle indrukken, de hoge gebouwen, de brede straten, de vele winkels. Om 12.30 uur, een uur te vroeg, lopen we terug naar het Sandman hotel, en ja hoor, er is een kamer vrij! Heerlijk, even opfrissen en bijkomen. Lang gunnen we ons dat echter niet, we zijn veel te nieuwsgierig naar de rest van de stad. En zo lopen we in de middag naar Gastown met z’n beroemde stoomklok. We slenteren langs de vele winkeltjes en komen uit bij de vijf bekende zeilen van Vancouver. We kopen een beker koffie, die overigens op elke straathoek te krijgen is, en genieten in een parkje van? Nou, van het feit dat we er zijn, en nu midden in Vancouver van een heerlijke beker koffie genieten, en in het zonnetje zitten en onze reis nu echt is begonnen!!! Wat een heerlijk gevoel is dat altijd. |
|
Aan het eind van de middag zoeven we in een glazen lift naar het hoogste punt van de Lookout Tower, die zijn naam volledig recht doet. We hebben prachtig uitzicht over heel Vancouver. Zien ons hotel, het ijshockey stadion in aanbouw, de bergen in de verte, en heel klein onder ons de vijf zeilen. |
 Uitzicht richting zuidoosten |
|
|
We willen nog naar Chinatown aan het begin van de avond maar op de een of andere manier lopen we verkeerd. We komen in een buurt terecht waar we ons niet echt happy voelen. Veel vreemd volk op de been, nou ja, op de been... Er liggen gebruikte spuiten in de goot en in portieken, en achter een container wordt een shotje gezet. In de steegjes ligt het afval hoog opgestapeld, een man zoekt sigarettenpeukjes en een ander duikt een afvalbak in om er nog wat bruikbaars uit te halen. Er wordt gedeald, een dronken vrouw ligt te lallen in een portiek. De duistere kant van Vancouver? Niet echt een plek waar we langer willen blijven. Al is het helaas voor velen de dagelijkse realiteit. Terug op onze hotelkamer eerst een douche, even omkleden en dan op weg naar ons favoriete “restaurant”, de Subway! Een heerlijk broodje gegeten! |
|
|
In ons hotel mag niet worden gerookt dus
moeten wij een plekkie buiten het hotel zien te vinden. Een muurtje bij
de parkeerplaats van het hotel wordt gebombardeerd tot onze rookplek.
Pilsje erbij en op straat roken... een beetje gênant maar wat zou het? We
kennen hier toch niemand! Al snel maken we kennis met Pat O’neill (niet zijn volledige naam ivm privacy). Hij komt aangewandeld, kijkt ons aan en besluit een praatje te maken. Wat kan die man prachtig vertellen, het boeit ons enorm, de wijze van vertellen en de wijsheid die hij heeft, Pat is dakloos en neemt vaak een kijkje in de container op de parkeerplaats, hier vindt hij vaak spullen die door het hotel worden weggegooid maar die hij kan verkopen. Zo heeft hij eens een doos met zeepjes gevonden die hij voor 5 dollar doorverkocht. Nieuwe handdoeken in verpakking, die hij zelf heeft gehouden. Hij vertelt ons zijn verhaal, hoe hij dakloos is geworden, hoe van het een het ander kwam. |
Zijn vader heeft gevochten in WO II, en is in Nederland geweest. Enkele jaren geleden heeft zijn vader nog een bezoek gebracht aan Europa om twee kameraden op te zoeken. Een pracht van een man, die Pat! We nemen hartelijk afscheid van elkaar. Dat zijn van die mooie ontmoetingen tijdens een reis, van die ontmoetingen die je je jaren later nog kunt herinneren. Om 20.30 uur zoeken wij ons bed op, hebben we het toch nog lang volgehouden. Onze kamer is klein, het is er warm maar na het aanzetten van de airco is het binnen de kortste keren steenkoud, dus dat ding gaat weer uit. Al met al slapen we prima, we zijn dan ook echt moe! |
|
|
|
23/06/2011 - Vroeg op! Vandaag staat Stanley Park op het programma. De
straten in Vancouver zijn stil. Op een enkele late feestganger na, zijn
de straten nog verlaten. Het miezert een beetje en het is fris. Maar dat
mag de pret niet drukken en wij gaan goedgehumeurd op pad! Eerst een kop
koffie en even schuilen voor de regen die over is gegaan van miezeren
naar een wat heftiger niveau. De regen duurt gelukkig maar even en wij
gaan weer op pad. |
| Het Stanley
Park ligt ± 2 km van ons hotel en wij hebben ervoor gekozen om te voet
naar het park te lopen. Eenmaal bij het park raadplegen we onze
routemap, we maken “het rondje” rechtsom. Aan de rand van het park ligt het watervliegveld waarvandaan de kleine watervliegtuigjes aan en af vliegen naar o.a. Vancouver Island. Leuk om te zien. Een enkele vroege jogger komt ons voorbij, wij genieten van de wandeling ondanks de lichte regen. We komen voorbij Hallelujah Point en de Nine o’Clock Gun, een kanon die zich om 09.00 uur laat horen. Zo laat is het echter nog lang niet (wij zijn erg vroeg op pad), dus lopen we door naar Legends of the Moon, een groep totempalen met een prachtig verhaal. Omdat we Stanley Park echt helemaal rond willen lopen gaan we terug naar Brockton Point om vanaf daar de ronde verder te doen, geen binnendoor wegen voor ons! |
|
We spreken af om bij het eerstvolgende rustpunt een kop koffie te nemen maar daar aangekomen is het nog gesloten, wij vervolgen onze weg. Komen langs de Girl in a Wetsuit en de Empress of Japan Figurehead, helaas is deze laatste net in reparatie, krijgt een nieuw likje verf. We nemen een kijkje bij Beaver Lake, helaas geen bevers maar wel een mooi meer! Vervolgens komen we bij de Lions Gate Bridge, indrukwekkend! Dan is het een flink eindje lopen naar de Siwash Rock, en buiten deze rots zien we een zeehond, veel vogels en een paarse zeester. |
 Girl in a Wetsuit |
|
 Siwash Rock |
Bij Third Beach is ook alles nog gesloten, helaas het ontbijt wordt nog even uitgesteld. Geen idee hoe laat het hier allemaal open gaat. Na een flinke tocht staan we weer op het punt waar we het park zijn binnengegaan. Nu eerst maar eens kijken waar we een laat ontbijtje kunnen krijgen. We hebben al zo’n 11 km gewandeld! We vinden een restaurantje waar we uitgebreid ontbijten, gebakken eitjes, spek, geroosterd brood, heerlijk! We krijgen ieder een mok die we onbeperkt mogen bijvullen met koffie, alleen de eerste mok koffie betaal je. Overigens is dit bijna overal in West Canada zo. |
|
|
Na ons bezoek aan Stanley
Park en met een
volle buik doen we een tweede poging om China Town te vinden, en nu
lopen we er zo naar toe. Van het ene op het andere moment sta je in een
andere wereld! Een grote boog over de weg kondigt China Town aan,
eenmaal onder de boog doorgelopen is het echt op en top Chinees. De
winkels, toko’s in dit geval, de straatlantaarns, de geuren en kleuren.
Geweldig! Veel toko’s met kruiden, gedroogd vlees en Chinese
hebbedingen. We brengen een bezoek aan het Dr. Sun Yat-Sen Park, wat een rust! Prachtige tuin met smalle paadjes, vijvers met waterlelies, bankjes om te rusten, Chinese theehuisjes en op de achtergrond... de hoge gebouwen van Vancouver, wat een contrast! We verlaten China Town en komen weer in het andere Vancouver terecht. |
Via een sportveld, vele flats, parkjes en roller skates banen komen we uit bij Science World. Ze zijn aan het verbouwen dus betalen we ter compensatie de kinderprijs. Da's maar goed ook, want het is echt ingesteld op kinderen. Alle wetenswaardigheden die we hadden verwacht, nou ja, het komt niet echt aan bod. Voor de kids is het geweldig, maar als volwassenen, waar wij ons toch tot berekenen, is het een beetje simpel. Het wordt een middag van gek doen, en niemand die er op let, ook leuk! Eenmaal in het hotel is het spulletjes inpakken, morgen begint onze rondreis! Nog een bezoekje aan ons muurtje en we houden het voor vandaag voor gezien! |
|
|
Pasca |
|
|
|
||
