Botswana - Xwaraga Campsite

Homepage	Botswana - Xwaraga Campsite Tekst en foto's: Maud Koenders Reistijd: september 2006

Dinsdag 12 september 2006

Na het ontbijt vertrekken we richting Nata. We willen de afstand naar Kasane in twee dagen overbruggen en moeten dus ergens onderweg overnachten. We hebben de reisgids erop na geslagen maar veel bijzonders lijkt er niet te zijn.

Wel komen we onderweg langs de nationale parken Makgadikgadi Pans en Nxai Pan maar daar lijkt in deze tijd van het jaar weinig te beleven te zijn.
Bovendien schrijft men dat het gevaarlijk is om met één voertuig de pannen op te gaan.
Er is eigenlijk maar één optie waarvan we denken dat het wellicht mooi is: een camping bij de Leroo La-tau lodge, maar we begrijpen de beschrijving niet helemaal.
Je mag er namelijk niet zelf rondrijden dus wat kun je dan de hele dag doen? Bovendien is het naar verhouding te dicht bij Maun en te ver van Kasane.

Al snel arriveren we inderdaad bij de afslag met de geasfalteerde weg naar Rakops. De Leroo La-tau lodge zou naar schatting op de kaart nog 30 km moeten zijn maar het worden er ongeveer 50.

Inwoonster van Maun

We twijfelen nog steeds of dit een mooie overnachtingsplek is maar in de reisgids zien we verder niets aantrekkelijks.

Eindelijk zien we de afslag naar de Leroo La-tau lodge, gelegen op een privé wildpark. We moeten dan nog 6 km hobbelen over een slecht zandpad voordat we bij een enorm hek arriveren. Dit is duidelijk de grens van een wildpark met leeuwen.
Eindelijk zien we de afslag naar de Leroo La-tau lodge,

De poortwachter registreert ons en direct na het hek kun je kiezen voor Leroo La-tau lodge of Xwaraga Campsite.
De lodge is echt veel te duur. We rijden naar de camping en er is nog plaats.

ons dag en nacht verblijf

De plaatsen vijf en zes zijn nog vrij en wij krijgen plaats nummer vijf.
Er zijn maar zes kampeerplaatsen, midden in het wild en het bevalt ons wel, maar we vragen toch maar wat we hier nou eigenlijk kunnen doen.
Er is een waterplaats en we kunnen gamedrives maken.

We gaan even snel kijken naar de waterplaats, en we denken dat we hier wel een middag met een boek door kunnen brengen.
Dus we besluiten om hier een nacht te blijven en 's avonds een nightdrive te maken want nu hebben we opeens weer Pula's over.

Wat we nu nog niet echt beseffen is dat we bij toeval één van de allermooiste plekken van onze hele reis gevonden hebben.
We worden gewaarschuwd om tussen zonsondergang en zonsopgang niet over de camping te lopen want elke nacht lopen er leeuwen over de

camping. Als we dan toch naar de wc moeten dan moeten we een zaklamp meenemen. (Nooit geweten dat dit helpt bij een aanval van een leeuw.)

Om 13.00 uur rijden we met de auto naar de waterplaats. We nemen onze campingstoeltjes mee, wat te drinken, een boek, verrekijkers en camera's.

Het viewpoint is een open plek onder wat bomen.
Voor ons staat een laag hekje van takken en dat is het enige dat ons scheidt van de Boteti Rivier.
De rivier bevat geen water maar in de droge zandbedding zijn her en der wat plassen water die gevoed worden door grondwaterpompen.
Op ongeveer 30 mtr van waar wij zitten is een groot moddergat.

De andere oever hoort bij het nationaal park Makgadikgadi Pans.
In eerste instantie zijn er alleen wat gieren aan het drinken bij de grootste waterplas.
En als ze niet drinken zitten ze met wijd uitgespreide vleugels op de grond. Ook zien we wat meerkatten en impala's.
Na een uur arriveren er vier olifanten.

Ik trek me even terug want ik vind ze doodeng zo ontzettend dichtbij met alleen een hekje van 70 cm hoog tussen ons en de olifanten op hooguit 30 meter.

Na het drinken en modderbad verdwijnen de olifanten weer.
In onze ooghoek zien we een grote stofwolk door de rivierbedding op ons afkomen. Als we beter kijken blijkt links van ons een gigantische kudde zebra's en gnoes op ons afkomen. Na een globale telling blijkt het om minimaal duizend dieren te gaan. Ze gaan drinken bij een plasje dat verder weg ligt.
Al snel zijn daar ook nog twee olifanten in geïnteresseerd.

Maar we hoeven niet lang te wachten voordat er ook weer olifanten voor onze neus verschijnen.
Zeven stuks deze keer. We blijven nu toch maar voorzichtig zitten maar het duurt een hele tijd voordat ik ze echt vertrouw. Ze gaan ook niet meer echt weg. Ze drinken en badderen wat, eten van een struik, nemen een stofbad etc.
De zebra's willen ook komen drinken maar die moeten wachten tot de olifanten weg zijn. De zebra's hebben daar dus zeker drie uur lang in een

lange rij op afstand van die waterplaats staan wachten.
Op een gegeven beginnen ze ongeduldig te worden en gaan wat staan briesen.

De olifanten zijn allemaal mannetjes en één van hen is nog erg jong.
Dit is echt een etterbakje.
Hij heeft er duidelijk plezier in om de gieren te pesten. Af en toe doet hij een schijnaanval op de gieren of schopt met zijn voorpoten zand in hun richting. Maar de gieren zijn telkens maar heel even onder de indruk. Ze zullen het wel gewend zijn.

Dan komt dit showballetje ook nog vlak bij ons staan om een modderbad en een zanddouche te nemen en kijkt daarbij voortdurend naar ons. Hij staat echt op 20 mtr te showen, maar hij had van ons wel iets verder weg mogen gaan staan. Want dit is wel heel erg dichtbij.

Bij de waterplaats Xwaraga Campsite

Dan eindelijk om een uur of vijf mogen de zebra's komen drinken. Het zijn er echt veel te veel voor de waterplas en op een gegeven moment is er geen water meer te zien.

We zijn na ruim 4½ uur eigenlijk nog steeds niet uitgekeken maar om 17.30 uur moeten we echt weg omdat we nog moeten eten voordat we om 19.00 uur de nightdrive hebben.

Om 19.00 uur lopen we naar de naast onze kampeerplaats gelegen "receptie". We krijgen onmiddellijk te horen dat we echt niet zonder zaklamp over de camping mogen lopen vanwege de leeuwen. Maar volgens ons geeft de receptie net zoveel licht tot aan onze kampeerplaats als een zaklamp zou kunnen doen.
Bij de receptie zit een blanke man nogal arrogant te bakkeleien met een medewerker.
Hij is kennelijk een touroperator/gids die het erg frustrerend vind dat de jongeman niet kan rekenen.
Maar de jongeman is inderdaad niet al te snugger en doordat hij onder druk wordt gezet presteert hij nog minder.

Zo hebben wij volgens hem ook echt geen nightdrive om 19.00 uur geboekt en betaald. Jawel dus.
En volgens hem zijn de nightdrives alleen om 20.00 uur en zit het voertuig al vol.

Om een lang verhaal korter te maken: De blanke gids vertelt de jongeman dat hij niet zo moeilijk moet doen en gewoon zijn gasten van dienst moet zijn. Hij vertelt hem dat hij gewoon ene "Jimmy" op moet roepen en twee voertuigen moet laten rijden.

Opeens komt over de portofoon een mededeling dat de leeuwen een zebra te pakken hebben. De gids komt direct in actie.
Hij beveelt de jongeman bij de receptie om Jimmy ook onmiddellijk zijn gasten op te laten pikken. Wij mogen met hem mee.
We kunnen nu dus alsnog vroeg van start en we zitten nu maar met zijn vieren in het voertuig voor twaalf personen.
Die gasten van hem blijken een Nederlands echtpaar te zijn dat op privé-reis is (via BMS als we ons niet vergissen)

Deze blanke man is hun privé-gids. Ook hebben ze nog een monteur, een kok en een "kamermeisje/wasvrouw" bij zich.
Dat is toch een hele entourage voor twee toeristen.

Ze hebben dus hun eigen privé safarivoertuig, een luxe tent met bedden voor hen en voor het personeel en ook nog een aparte "restaurant-tent" voorzien van muggengaas. Het is echt een flinke expeditie voor twee personen. Zal wel wat kosten.

En zo rijden we dus met nog twee andere Nederlanders, hun privé-gids en nog een chauffeur door de donkere nacht op zoek naar de leeuwen. We worden gewaarschuwd dat dit geen standaard nightdrive wordt, maar dat we rechtstreeks naar de leeuwen rijden en dan weer terug en dat we dus niet stoppen voor andere "gewonere" nachtdieren.

Grote kudde veroorzaken stofwolk

Het blijkt toch wel echte wildernis te zijn want zelfs nu de chauffeur weet waar hij ongeveer moet zijn duurt nog een hele tijd voordat hij de leeuwen daadwerkelijk gevonden heeft. Op een bepaald moment zien we erg veel jakhalzen wat een indicatie is voor de aanwezigheid van een karkas.

Maar dan ineens staan we oog in oog met de leeuwen en nog wel heel erg dichtbij. We horen ze de botten van de zebra kraken om het merg eruit te halen.
Volgens de chauffeur is dit een leeuwin met vier, inmiddels volwassen, mannelijke welpen. Omdat welp nummer vier maar steeds niet in beeld is, is de chauffeur wel op zijn hoede en kijkt regelmatig of wij niet van achteren worden beslopen.
Hij vertelt dat de leeuwen tegen zonsondergang op jacht zijn gegaan en dat de zebra nog leefde toen ze al begonnen met eten. Wat is de natuur toch wreed. En de zebra was niet eens een volwassen exemplaar.
We blijven ongeveer anderhalf uur bij de leeuwen staan om ze goed te observeren. Ze hebben inmiddels hun buik al rond gegeten want voor het merendeel liggen ze nog maar wat te lummelen. Als laatste mag moeder leeuwin ook nog eten.

Na anderhalf uur rijden we weer terug naar de camping. Dan blijkt dat de Nederlanders nog niet gegeten hebben. Ze stonden eigenlijk op het punt om te gaan eten toen het bericht over de leeuwen kwam en hun gids heeft meteen deze nightdrive ingelast.

Ze hebben nu toch wel echt honger.
Hoewel we dus niet zouden stoppen voor andere dieren zien we toch nog twee mannetjesleeuwen, honderden springhazen, jakhalzen, zebra's en een Afrikaanse wilde kat.

Ook krijgen we nog uitleg over de watersnood hier. In 1992 is de Boteti rivier drooggevallen vanwege de verschuiving van tektonische platen of iets dergelijks.
Het water dat van de Okavango delta afkomt heeft sindsdien een andere weg gekozen en waardoor de Thamalakane rivier bij Maun nu meestal water bevat en de Boteti rivier is drooggevallen.
Om deze reden heeft men her en der in de rivierbedding waterpompen aangelegd om de dieren te beschermen.
Ondertussen onderhandelt men met de overheid over een oplossing die ervoor moet zorgen dat de Boteti weer een seizoensrivier wordt.

Rond 22.30 uur rijden we de camping weer op.Deze fantastische nightdrive heeft dus bijna 3½ uur geduurd i.p.v. de geplande twee uur. Wij gaan direct naar bed maar het andere echtpaar moet nog gaan eten

	Volgende etappe: Chobe	*Maud*

214.16.05.07


	Europa	Azië	Afrika	Amerika	Oceanië	Links	Info