Homepage

Per oldtimer van Nederland naar Beijing - Deel 4
Naar Mongolië
Tekst en foto's: Liesbeth en Michiel Hehenkamp
Reistijd: juli - augustus 2008

 
 

Nederland - Baltische staten

Moskou - Jekaterinenburg

Novisibirsk - Irkutsk

Baikalmeer - Mongolië

Gobi woestijn - China


24 juli. Ulan Ude naar Dugana Khad Mongolië

Het is weer mooi weer en erg plezierig om te rijden. De weg naar Mongolië wordt bergachtig, eindelijk iets anders.
Om 9.00 uur verzamelen bij de grens om met de hele ploeg de grens over te gaan. Eerst Rusland uit, er liepen mensen rond die ons vertelde welke papieren je bij de hand moet hebben en ik moet zeggen dat dat toch vrij vlot verliep, opstellen in twee rijen en dan paspoort controle.

De volgende stap Mongolië in ging iets moeilijker, maar na Estland kunnen we alles hebben.
Eerst de auto uit voor de paspoorten, daarna de verzekering voor de auto, mocht je 30 euro voor betalen, even wachten en verder door en daar werd je van het kastje naar de muur gestuurd, stempeltje hier en stempeltje daar en klaar.
Daarna nog een keer je paspoort laten zien en 10 euro betalen en ja hoor Mongolië in.
We moesten wachten in het grensdorpje, want we gaan onder begeleiding

van 2 gidsen naar het Ger-kamp. Het was even wachten tot iedereen er was en we hebben even wat gegeten en boodschappen gedaan. Het meisje in het restaurant bood ons goulasch aan en het smaakte zeer goed. De mensen zijn hier erg vriendelijk.


Grens Rusland - Mongolië

Er liepen paarden en koeien in het dorpje en ook een paar zwerfhonden. Ik heb ze stiekem wat eten gegeven, want ik vond ze zo zielig.
Eindelijk was de groep kompleet en konden we vertrekken naar het kamp. Ik ben zeer benieuwd wat ons te wachten staat. Na een tijd rijden van de weg af en een zandpad op, die was 9 km. lang en erg slecht.

Eindelijk bij het kamp. Het was bloedheet en we waren moe.
Het kamp bestond uit een grote tent met diverse kleine tenten erbij, ik was zeer benieuwd.
Na wat gedronken te hebben hebben we zo'n Ger bekeken en het viel reuze mee, er stonden 4 bedden in een tafel met krukjes, water en wat glazen, het was allemaal heel netjes.
Een voordeel hadden we, we zouden met z'n vieren daar slapen, maar Roel en Inez hadden besloten om in het hotel te slapen
Maar een keer moet je dat toch ervaren, het is net een camping, met douches en toiletten in een gezamenlijke ruimte. Na het eten werd er een kampvuur gemaakt en de gidsen vertelden moppen en er werd gezongen. Best leuk. Zijn daarna naar bed gegaan. Nog even genoten van de sterrenhemel, nog nooit zo mooi gezien. Een en al sterren en heel helder. Het was erg koud met 2 dekens over me heen gaan slapen, maar toch de nacht kou geleden.

25 juli. Dugana Khad naar Ulan Bator
Vandaag weer een kort ritje naar Ulan Bator. Het landschap is verschrikkelijk mooi, bijna een sprookje, alles is zo groen en de bergen zijn net een biljardlakens. Onderweg velden met paarden, koeien en schapen gezien, immens veel. Ook wat kamelen.


Mongolië, een sprookje

De paarden worden gedreven door traditionele ruiters in klederdracht, zoals je in films ziet, het lijkt trouwens helemaal of je in een film over Mongolië zit. Het is echt prachtig.

Wij hebben met 4 koppels besloten een hotel te boeken,want we zouden weer in een Ger-kamp slapen en wij vinden dat een keer genoeg was. We hebben na het verzamelen de groep verlaten


Platteland van Mongolië

en naar het hotel gereden. Daar gauw inchecken en douchen, dat hadden we verdiend. Er was een excursie gepland maar alles
blijkt op loopafstand van ons hotel te liggen dus gaan we lopend de dingen verkennen. Na een heerlijke lunch naar het Plein Sukhbaatar, met regeringsgebouwen erom heen, heel indrukwekkend, daar is het rode plein niets bij vergeleken.

We hebben een bezoek gebracht aan het Nationaal Historisch Museum, maar het was er zo warm, dat we maar een klein deel gezien hebben. Nog even het centrum bekeken wat niet erg mooi is.

De mensen zijn hier erg vriendelijk en spreken engels en duits. De nodige souvenirs bekeken en heerlijk gaan rusten in ons hotel, want we zijn moe.
Het hotel heeft elf verdiepingen en op de bovenste is een bar met dakterras, na het diner daar lekker nog wat gedronken, met uitzicht op de stad, wat wel weer mooi was.

26 juli 2008. Ulan Bator
Heerlijk uitgeslapen. Voor vanmorgen hadden we een bezoek gepland naar het Natural Historisch Museum. Ligt ook weer op loop afstand, we zijn er even gebleven en de groepen waren er al.


Het groene landschap, richting Ulan Bator

Een paar dagen geleden hebben we de stuurstang kapot gereden en vanmiddag gaan Peter en Michiel die vervangen.
Fred zou een nieuwe stuurstang meenemen en onderweg zouden we elkaar treffen.
We hebben eerst apfelstrudel gegeten in een Duits bakkerijtje, heerlijk was dat.
Daarna de stuurstang ontvangen en terug naar het hotel.

Als de auto klaar is, gaan we nog even naar het Gandan klooster, daar staat een enorm groot boedha beeld 26 meter hoog en geheel van koper. We mochten er geen foto's nemen, maar ik geloof dat iemand dat toch heel stiekem gedaan heeft.

Het was indrukwekkend, de mensen die daar kaarsjes aansteken en bidden, zelfs oude vrouwtjes die op hun knietjes naar een beeld kropen om
te bidden. In de stad zelf kwamen we ook nog langs Ger-kampen, ik weet niet of daar permanent mensen wonen of dat het vakantie parken zijn, een vreemd gezicht zo in de stad.
Het is hier duidelijk weekend, gisteren was het een chaos in de stad een en al auto, maar vandaag was het heel rustig.

27 juli. Ulan Bator naar Zamiin Uud
Vroeg op om 400km. door de Gobi woestijn te gaan, harde kilometers. Verzamelen was op het laatste stukje wegdek dat we

hadden. Na dik een uur gewachte te hebben tot we bijna compleet waren, is de eerste groep vertrokken met met Tim en Sanne mee, die hadden alle coördinaten van het gebied, wij zijn nog even blijven wachten op Lieset en Fred.

Na hun aankomst zijn we met de gidsen vertrokken. Het eerste gedeelte ging redelijk hard en over bergen geen, het leek wel Parijs-Dakar, schitterend. Maar na redelijk wat kilometers, werden we ingehaald door wat auto's, die vonden dat het te hard ging en veel te veel auto's achter bleven.
Weer een half uur wachten, tot dat we gevraagd hadden of de gidsen niet verdeeld konden worden over drie groepen, want de een wilde en kon harder dan de ander.


Traditionele woning; Ger

Uiteindelijk toch weer vertrokken. Nu is de Gobi woestijn de enige verbinding met China, dus al het verkeer moet daar overheen. De weg is redelijk verhard door alle vrachtwagens, maar het zand bleef stuiven.


Ger woningen

Het was 40° verschrikkelijk heet, het raam durfde ik niet open te doen vanwege het zand. Gelukkig veel water bij ons en vochtige washandjes zijn een uitkomst.

We waren toch met een groep van zo'n 7 auto's, vertrokken, maar naderhand bleven er nog 4 over.
Maar als er getankt moest worden, dan pikte er wel weer eentje aan.

De woestijn is prachtig, bergachtig met toch redelijk veel kleine dorpjes. Hoe die mensen leven is bijna niet voor te stellen, primitieve huisjes met net even buiten de huisjes kleine hokjes wat waarschijnlijk het toilet was, veel kleine kinderen en of die ooit naar school gaan is maar de vraag.
Overal kuddes schapen, paarden, koeien en kamelen. Het was er best druk wat het verkeer betreft. Opeens reeds de auto zich klem, waar de gids bij zat, maar er waren al zoveel auto's om te helpen dat wij met een klein groepje doorreden.


Overheidsgebouw in Ulan Bator

Na en tijdje bleek dat we helemaal alleen reden, best wel eng hoor, je weet de weg echt niet.
Maar alle vertrouwen in mijn man hoor. Bij het tanken bleek er een auto te zijn met Geert en Hans die zochten een eetgelegenheid. Nou wij wilde ook wel eten want het ontbijt was erg lang geleden.
Weer verder rijden het begon al wat te schemeren en wat regen viel er.


Gandan Monesterium in Ulan Bator

Hans zijn auto deed wat vreemd, dus stoppen en hm maken. Dit duurde nogal even en we kregen hem weer aan de praat. Hadden ondertussen het service-team gebeld en melde ons dat we naar het spoorlijntje moesten rijde, na vele kilometers verder werd het echt donker en zijn we een beetje verdwaald. Wegen die we toen gereden hadden, waren zelfs voor een jeep niet meer te doen, verschrikkelijk, maar even later kwam er een kudde wilde paarden langs en maakte alles wel weer goed.
Uiteindelijk toch bij het spoorlijntje gekomen het was inmiddels negen uur en niet verantwoord om door te rijden.
In een heel klein dorpje gestopt om te overleggen wat we gingen doen. Er kwam een meneer naar ons toe en vroeg in redelijk engels waar we naar toe wilde. Het geval uitgelegd, maar hij vond het niet verstandig om door te rijden.

We besloten om de tent op te zetten, maar Hans vroeg of hij kamers over had. Nou dat niet maar hij was de chef van het station en daar mochten we slapen.
Heel vriendelijk, luchtbedden en slaapzakken uit de auto gehaald, en die meneer heeft de wachtzaal een beetje ontruimt en wij blij voor het onderdak.


Dzjengis Khan

Buiten op de bank hebben we heerlijk wat bier en wijn gedronken , maar toen het ging regen zijn we gaan slapen. Er zaten wel wat motjes en vliegen, maar we waren al blij dat die man zo vriendelijk was om ons onderdak te verlenen.


Gobi woestijn - China


Liesbeth

printversie

396.23.03.09