Homepage |
Per
oldtimer van Nederland naar Beijing - Deel 3 |
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
|
18 juli.
Omsk naar Novosibirsk. Om een uur of zes waren we in Novosibirsk, ik dacht de derde stad van Rusland. Een zeer goed hotel, groot en modern, airco op de kamer en een zeer goede douche en bedden. Heerlijk weer genieten. Het diner was super, echt waar. |
|
Het zag er smakelijk uit de bediening erg aardig
en het was heerlijk. Lekker vroeg naar de kamer gegaan en lekker de tassen gereorganiseerd, uitgebreid douchen en even nog een wijntje drinken. Ik heb besloten om de excursie morgen niet te doen, wil eens doen en laten wat ik zelf wil. En ik hoorde dat deze stad toch niet veel cultuur heeft dus missen we waarschijnlijk niks. |
19 juli.
Novosibirsk. Heerlijk een vrije dag, niet te vroeg opgestaan en heerlijk op ons gemak ontbeten. Niks moet, alles mag vandaag. |
De excursie hebben we gelaten voor wat het was En zijn even het stadje in geweest. Zonder het te weten toch een deeltje van de excursie gedaan, zoals het bekijken van het Operagebouw en het standbeeld van Lenin. Er was daar een piepklein kapelletje waar het af en aanrijden was van bruidsparen. Of het alleen was voor de foto’s of er ook getrouwd kon worden weten we niet. Ik denk dat het te klein is om er een huwelijks dienst te houden, maar voor de foto’s was het uniek. De stad zelf is niet zoveel, wel het station is erg leuk, lichtblauw gebouw in de vorm van een locomotief. |
|
20 juli. Novosibirsk naar Krasnoyarsk. 750 km. Er werd geadviseerd om om 5.00 uur te vertrekken want het zouden zware 750 km worden, maar dat zag ons team niet zo zitten, we zitten gelukkig allemaal op een lijn en we hadden besloten om gewoon om 7.00 uur te ontbijten en 7.30 te vertrekken. |
|
Deze
dag hadden ze ook problemen voorspeld, maar dat viel erg mee en vandaag zou het
ook meevallen. Wel is er weer een uur tijdsverschil dat is wel jammer, want dat breek je iedere keer op. Ben je op tijd in het volgende hotel, moet je meteen aan tafel door dat uur. Inmiddels is het 6 uur tijdsverschil met Belgie. |
|
De weg was weer erg lang en weer hetzelfde, wat wel leuk is dat de Russen zo enthousiast zijn als ze de auto’s zien, toeteren, duim omhoog en af en toe hele verhalen in het Russisch, waar we uit begrijpen dat ze de auto’s erg mooi vinden, |
|
Sommigen
willen graag in de auto zitten en foto’s maken, wat we uiteraard toelaten. Dan
komen de vragen wat we gaan doen, met handen en voeten komen we er wel uit en
laten dan de sticker van de route op de auto zien. Ze vinden het geweldig dat we dat doen, maar verklaren ons ook voor gek dat we het doen. Zijn we allemaal ook wel een beetje denk ik. We rijden langs veel moerasgebied het ruikt er soms wat vreemd, maar het ergste is al die beesten, horzels, een soort wespen en bijen, verschrikkelijk, als |
je de auto open doet zitten er zoveel van die beesten binnen en als je buiten komt, word je aangevlogen door die beesten en steken dat ze doen. Alles maar dicht houden ondanks de hitte. We waren lekker vroeg in het hotel, tijd genoeg om te douchen en |
|
wat te drinken en kletsen voor het diner. Morgen wordt het wel lange dag naar Irkoetsk, dik 1000 km. en weer een uur tijdsverschil, het zijn er zeven en dat blijft gelukkig nu zo. Wij hebben met ons team besloten om ergens op zo’n 300 km. van Irkoetsk een hotel te boeken en degene die erg |
|
vroeg vertrekken zouden als alles mee zit toch doorrijden, maar wij, Fred en Lieset en Peter en Lilian gaan zeker naar het Hotel.Wij vertrekken om 7.00 uur en de rest om 5.00 uur of eerder. |
21 juli. Krasnoyarsk naar Irkoetsk. 1050 km. Om 7.00 uur vertrokken. De eerste ruim 100 km. gingen goed, maar daarna was een verschrikking. Kilometers lang gaten, diepe sporen, zand wegen, wegen met grind, stukjes afvalt, zoiets hebben we nog nooit meegemaakt, daar was het stuk van de |
|
grens in Rusland heilig bij. Op sommige plaatsen waren ze het aan
het repareren en verder helemaal niets, ik denk niet dat je harder dan
30 km. per uur kon rijden. Onbegrijpelijk, dwars door die dorpjes heen geen enkel fatsoenlijk stukje weg, arme mensen daar, zitten de hele dag in het stof en zo te zien is er geen enkele teken van verbetering. Er zaten zelfs nog oudjes om hun bessen en frambozen te verkopen, kan toch niet gezond zijn. |
|
Voor ons was het al niks en wij zijn er maar een dag. We hadden mensen gesproken en vertelde dat dit zo’n 300 km duurt, heerlijk vooruitzicht, blij dat we een hotel geboekt hadden. Onderweg was het weer gezellig, al die toeterende mensen. |
|
Bij een
spoorwegovergang moesten we wachten op Fred en Lieset, mensen stapte uit hun
auto’s en kwamen naar ons toe, ze wilde weten wat we gingen doen. Achter op de
kofferdeksel zit de sticker van de route, dus allemaal daar naartoe en wild
praten en gebaren hoe mooi ze het vonden, het was een hele volksoploop, erg leuk
daarna werden luid uitgezwaaid. Om 10 uur 's avonds zijn we daar aangekomen. Het bleek, dat het hier al weer een uur later was, we dachten dat dat pas in Irkoetsk zou zijn, maar helaas. In het
hotel sprak een jongen een beetje Engels en die heeft samen met twee vrienden
ons verder de hele avond begeleid van parkeerterrein naar Restaurant.
|
Onder begeleiding van die jongens zijn we
waar naar het hotel gegaan voor een zeer verdiende nacht rust.
22 juli. Naar Irkoetsk. |
Gisteren hadden wij nog aan die jongens gevraagd hoe de weg verder naar Irkoetsk
verder zou zijn, volgens hun nog een klein stukje slecht, maar daarna verder gewoon normaal. We zijn pas rond 9.00 uur ons bed uitgekomen( we lagen er pas om 3.00 uur in) en ontbeten in een restaurantje in de buurt. Koffers pakken en wegwezen. De jongens hadden gelijk, de weg was goed en na een uur of drie rijden kwamen we aan in Irkoetsk. Hoe de stad eruit ziet weten we niet, we hebben alleen de weg naar het hotel gezien, verder niets. Morgen rijden we langs het Baikalmeer, dat moet erg mooi zijn, gaan proberen om daar morgen te gaan lunchen. |
|
23 juli. Van Irkoetsk naar Ulan Ude. 500 km. Een " korte " rit vandaag, 500 km. We rijden langs het Baikalmeer, het grootste meer van de wereld, met een diepte van ruim 1600 meter en zo groot als België. |
|
Helaas hebben we er weinig van gezien, want het goot.
Erg jammer alles was grauw en grijs. Onderweg hebben we met Fred en Lieset zitten eten in een tentje langs de weg. Er
stonden wat auto's voor, dus dan gaan we ervan uit dat het eetbaar is wat je
krijgt. Er sprak niemand een woordje Engels, dus met handen en voeten en het
boekje duidelijk maken wat we wilde. |
De mensen in het hotel waren niet erg vriendelijk, en eenmaal de sleutel, naar boven naar de kamer. Daar schrokken we toch |
wel, het was erg vies en oud. We zijn niet flauw
maar dit ging te ver. Met onze team- genoten overlegd wat we gingen
doen. Bleek dat er wel kamers waren die wat netter waren. Toch hebben we met 3 koppels besloten om een ander hotel te zoeken. Bleek dat er om de hoek een keurig hotel was. Alles weer van de kamer af en naar het andere hotel. 's Avonds heerlijk gegeten bij een Japans restaurant. Vroeg naar bed en morgen om 3.30 op voor de rit naar Mongolië en wat staat ons daar weer te wachten bij de grens. |
|
|
||
|
|
395.23.03.09 |