| Homepage |
Per
oldtimer van Nederland naar Beijing - Deel 1 |
|
|
|
||
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
Van Bant (Flevoland), via de Baltische staten naar Moskou |
| Bant 5 juli
start 7.00 uur. Het is erg vroeg, maar na een goed ontbijt, een zeer goede bui en veel zin mochten wij om 7.26 vertrekken. heel Bant was uitgelopen om iedereen uit te zwaaien. En daar gaan we. Na de eerste kilometers in Nederland, de grens over naar Duitsland, |
|
|
dat waren de
zwaarste kilometers, na een flinke file van een uur bereikten we Polen.
Poznan was onze stop voor de nacht. Het eerste stuk ging goed, maar daarna was het een ramp. Opstoppingen tot en met en waarom, niemand weet het. Om 19.30 waren we eindelijk in het hotel. Het was een harde en saaie dag met veel kilometers (970km). we hebben er toch 12 uur op gereden. |
| 6
juli Vanmorgen weer om 7 uur vertrokken, de rit naar Lithouwen we slapen in een hotel in Kaunas. De rit er naar toe was niet zo mooi en een beetje saai. De laatste 200 km denk ik was het uitzicht iets leuker, er waren |
|
|
verschrikkelijk
veel ooievaars. Eindelijk wat afwisseling. Wat een prachtig gezicht die
dieren in die hoge nesten met kleintjes. Af en toe vloog er een vlak voor de auto of stond er een in de wei te eten. Ik dacht dat die beesten aan het uitsterven waren, maar hier zijn er gelukkig genoeg De grens naar Lithouwen is open sinds ze bij de EU zitten dus probleemloos naar de andere kant. Het landschap is hier veel mooier dan in Polen, veel vriendelijker, groener en schoner. |
|
| Er zijn mooie
woonwijken deze mensen hebben het toch beter geregeld denk
ik. Kaunas moet een mooi oud stadje zijn, maar we zijn helaas te moe om te
gaan kijken. We hebben vandaag toch zo'n 750 km. gereden dus we houden het voor gezien vandaag. Morgen komt er een rustige dag ik geloof 450 km. Kan ik eindelijk eens wat foto's maken, want dat is er nog niet van gekomen. |
|
7 - 8 juli In konvooi naar de grens, bij een benzinepomp zouden verzamelen. De weg er naar toe ging vrij snel om ongeveer 10.00 uur waren we daar. Wachten tot de hele groep compleet was, iedereen nog even tanken en daar gingen we. We hadden op het parkeerterrein al veel bekijks, maar in de straten ook. Het was ook echt leuk om te zien al die volvo’s. Vlak bij de grens grensovergang bleek dat we een groen formuliertje moesten hebben om Estland uit te komen. Nou, dat is een feest geweest, we moesten allemaal naar een bepaald terrein en wachten tot we aan de beurt waren. Dat alles heeft z’n 5 uur geduurd. Gelukkig hebben we daar ergens kunnen eten. Toch fijn een EU land dat zo moeilijk doet. Het land in was geen enkel probleem, maar eruit verschrikkelijk. |
|
| Of dat nu is om de Russen te pesten of de Russen de Esten weten we niet, maar het zij zo. Eindelijk mochten wij als een van de eerste eruit alleen Fred zat helaas niet bij de groep. Daarna op naar Rusland, er waren mensen die verteld hadden dat dit ook |
|
|
nog een paar uur
kon duren? Maar we zijn ondertussen wel wat gewend. Bij de grenspost, moesten we formulieren invullen en inleveren bij de volgende juffrouw. Die bekeek ons zeer grondig even verderop moesten we uit de auto en werd de auto gecontroleerd, zeer grondig moet ik zeggen en er kwam een hond bij. Hij rook waarschijnlijk wat, want na een tijd werd er gevraagd of we medicatie bij ons hadden, ja natuurlijk, maar dat was het niet, dit alles heeft ook nog eens een dik uur gekost, maar daarna mochten we eindelijk gaan. Jongens we zijn in Rusland, eindelijk het was al 9.00 uur en het was nog dik 200 km. te gaan. Roel en Inez kregen bandenpech, maar dat werd door vele handen verholpen, In St. Petersburg konden we de weg niet vinden, na lang zoeken zijn we naar een benzine station gereden en naar kaarten gekeken en de weg gevraagd, erg moeilijk hoor als wij geen Russisch spreken en zij niets anders. |
| Op het terrein daar stond een taxi en aan de chauffeur hebben we gevraagd (dit ging met handen en voeten) om voor ons uit te rijden naar het Hotel. Een prijs afgesproken en we konden vertrekken. Op een slakke gangetje reden we weg, maar we waren |
| moe en wilde wat
eten en drinken. Roel maande met zijn hand dat hij wat harder moest
rijden, maar dat snapte hij niet, maar die weg duurde op die manier wel
uren. Michiel werd het beu en hij ging het ook maar eens proberen en ja hoor
hij snapte het. Eindelijk waren we bij het hotel, we waren de eerste geloof ik. Inmiddels was het al middernacht, maar iedereen was gaar en we wilde wat drinken maar dat werd en probleem, alles was dicht. Uiteindelijk heft iedereen de minibar leeg gehaald en zoutjes uit de auto. Er stonden wel lunchpakketten klaar, maar daar had den niet veel mensen trek in. Uiteindelijk kregen we toch nog bier en een fles witte wijn. Heerlijk na gekletst. Het is erg laat geworden, maar we konden uitslapen morgen, er was een excursie gepland om 10.00 uur. |
|
|
9 juli. Vanmorgen de excursie in St. Petersburg. De bus stond al klaar inclusief een leuke gids. We zouden een stadsrondrit doen. Een mooie stad met veel oude gebouwen, echt de moeite waard. Schitterend gewoon. Veel tijd was er niet, want het is erg druk in de stad, dus veel files. |
|
|
|
|
| Na de
rondrit uiteraard een souvenirwinkel in en het stond vol babboeska’s of
matroeska’s ik weet niet precies hoe die poppetjes heten. Natuurlijk eentje
gekocht als aandenken. Na het shoppen reden we verder naar de Peter en Paul Vesting, een groot plein met de Kathedraal en veel bijgebouwen. De Kathedraal is verschrikkelijk mooi met erg veel bladgoud, denk ik. Heel indrukwekkend. |
|
|
We hebben daar een
tijd rondgewandeld,
alles bekeken. Daarna de bus weer in voor een bezoek aan de Hermitage, een enorm groot museum met werken van veel meesters. Het gebouw alleen al is de moeite waard, immens groot, blauw met wit, erg mooi. Maar binnen uiteraard veel mooier, de gids een jong meisje wist precies wat we wilde zien en bracht ons naar de mooie stukken, van beelden naar schilderijen, mozaďek en uiteraard onze eigen Rembrand. Wat wel vreemd was, dat je zo dichtbij de schilderijen kon komen dat je het met je neus kon aanraken, er waren er ook wel bij waar glasplaten voorzaten, maar toch vreemd dat zomaar kan. |
| De Hermitage is zo groot, dat je daar dagen kan rondwandelen voor dat je alles
bekeken hebt. Maar echt erg mooi en interessant. Er is weinig tijd over om dingen te noteren, want het is hard werken in die auto en als we een dag vrij hebben is er een excursie die bijna de hele dag in beslag neemt, maar we doen dit vrijwillig en graag. |
|
|
|
|
| Het is uiteraard vermoeiend. De dag dat we rijden is om 7.00 uur ontbijten en de andere “ vrije” dagen om 9.00 uur. Maar we genieten en daar is het om te doen. |
|
|
Liesbeth & Michiel |
|
|
|
||
|
|
| 393.23.03.09 |