| Oceanië - Australië - Rondreis Pasca - Van Esperance naar Northcliff |
 |
Van
Esperance naar Northcliff |
|
|
|
||
|
|
||
| Perth | Lancelin - Cervantes | Hyden - Coolgardie | Esperance - Northcliff | Augusta - Busselton | ||
|
|
| 30/32009 -
Om 07.45 uur komen we aan in het centrum van Esperance. De winkels gaan
om 08.00 uur open dus nemen we op een terrasje eerst een grote kop
cappuccino, heerlijk! Op dit moment regent het niet maar dat zal niet
lang meer duren. We slenteren wat langs de winkeltjes door het gezellige
Esperance. |
|
|
Na het
shoppen rijden we naar Cape Le Grand National Park op 50 km ten oosten van
Esperance. Nadat we onze entree hebben betaald zien we in het park Frenchman Peak liggen, deze grillig gevormde berg willen we morgen gaan beklimmen, mits het weer meezit, met regen wordt het veel te glad en te gevaarlijk om deze berg op te gaan. We rijden een laatste heuvel op en hebben dan zicht op Lucky Bay, zelfs met dit grijze weer is de pracht van deze baai niet te beschrijven (toch een poging...). Hagelwitte stranden en een azuurblauwe zee omringd door bergen en rotsen met groene vegetatie, het is “gewoon” zo ontzettend prachtig! Lucky Bay heeft één camping en we vinden daar een geweldige plek, het is er niet druk. |
|
’s Middags maken we door weer en wind een mooie standwandeling en op de terugweg zien we kangoeroes in het lage stuikgewas, geweldig, ze zijn net zo nieuwsgierig als ons! Ze zijn op het eerste gezicht niet te zien in het struikgewas waar ze de blaadjes van de struiken eten, behalve als ze wat horen, richten ze zich op en steken ze boven de struikjes uit. Ze kijken je aan en gaan vervolgens gewoon door met eten. |
| Terug bij de camper treffen we ook daar nog twee kangoeroes aan
en bij een kopje koffie kunnen we ze mooi bekijken. Om 16.00 uur is het ineens
windstil en komt de zon een beetje door. We maken nog een wandeling door dit prachtige gebied. Om 17.15 uur zijn we terug en treffen de ranger die het overnachtingsgeld komt ophalen, we besluiten 2 dagen te blijven. We vragen de ranger hoe het komt dat de kangoeroes hier het strand op gaan (dit komt in de rest van Australie niet voor hebben wij ons laten vertellen). Hij geeft aan dat de kangoeroes in dit gebied weinig te eten hebben en het strand opgaan voor het zeewier en daar van eten. Tevens zijn de kangoeroes die hier leven, kannibalen en dit is hoogst uitzonderlijk en heeft uiteraard ook te maken met het tekort aan voedsel in dit gebied. |
|
’s Avonds zitten we gezellig buiten, er is op deze camping, zonder power, geen verlichting en om het plaatje compleet te maken steken we kaarsjes aan. Het toiletgebouwtje ligt een eindje verderop en een toiletbezoek in het donker wordt nu wel erg spannend, wij als ervaren kampeerders, hebben uiteraard geen zaklamp bij ons! Campground: Lucky Bay, $30,- voor 2 nachten zonder power. Gereden km: 60. |
|
|
| 31/3/2009
-
Om 05.30 uur zijn we op en worden rustig wakker bij de nodige dagelijkse
cafeïne. Het is bewolkt maar verre van koud. Voordat we gaan ontbijten
besluiten we een trail te lopen. Om 07.00 uur starten we met de “Tistle
Cove” route. |
|
|
Deze route voert ons over rotsen en door lage
begroeiing, we hebben op deze hoogte ontzettend veel mooie vergezichten,
donkere rotsen die afsteken tegen de lichtblauwe zee. Onderweg zien we veel kangoeroes. Bij Tistle Cove staat een reusachtige rots en met een beetje fantasie kun je hier de vorm van een hart uithalen. Het wordt steeds bewolkter en nadat we even hebben gerust besluiten we de terugweg iets sneller af te leggen. In de verte horen we het donderen en dan willen wij toch echt niet op deze rotsachtige kale vlakte rondlopen. Al gauw begint het te miezeren maar ondanks dat is het een geweldige wandeling. Om 09.00 uur zijn we terug en genieten van een welverdiend ontbijtje. Als we aan onze strandwandeling beginnen, begint de zon te schijnen, dat is mazzel. De route over het strand naar een volgende baai is 6 km heen en terug. |
|
Het strand is zo wit dat het, net als de zoutmeren, pijn doet aan onze ogen. Met de zonneschijn lijkt het water nog blauwer! Helaas zien we geen kangoeroes maar wel veel mooie strandvogels. Na de lunch maken we nog een korte wandeling, helaas begint het weer te miezeren. Gelukkig zien we dit keer kangoeroes, daar krijgen we geen genoeg van. De rest van de middag blijven we bij de camper en relaxen wat, tevens maken we de plannen voor morgen. Helaas is het weer niet best en gaat onze beklimming van Frenchman Peak niet door. |
|
|
| 1/4/2009
-
Als we om 05.30 uur opstaan regent het al, en hoe! We verlaten Cape Le
Grand National Park met noodweer, de snelste stand van de ruitenwissers
kan het water niet aan. We weten dat we door de zogenoemde floatways
moeten, stukken in de weg in de lager gelegen gebieden die niet
geasfalteerd zijn en het water afvoeren. We zien nog een moeder
kangoeroe met haar jonkie in de regen, zo zielig... In Esperance staan de straten blank en diverse brandweerauto’s doen een poging het water af te voeren. Na het tanken gaan we op weg, het eerste dorpje wat we passeren is Mungnilup, de lucht blijft donker, is bijna zwart. Als we op flinke afstand zijn van Esperance klaart het wat op, maar de zon laat zich niet zien. |
|
|
Helaas hebben we Pink Lake niet gezien en de mooie kustroute niet gereden, maar daar is met dit slechte weer ook niet veel van te zien, helaas. De route is wederom erg mooi, de vegetatie is groen, groener, groenst! |
|
|
We rijden door kleine gehuchtjes die we al voorbij zijn voordat we in de gaten
hebben dat we er doorheen rijden. Er zijn weer gekleurde parkieten en roze kaketoes te zien. Het landschap verandert van vlak landschap in heuvelachtig en bosrijk gebied. Als we na een paar uurtjes het Fitzgerald Park achter ons laten begint zelfs de zon te schijnen. Op een mooie plek parkeren we de camper, stoeltjes naar buiten en kop koffie erbij. |
|
Twee passerende medewerkers komen even een praatje maken, ze hebben al gehoord dat het weer in Esperance echt slecht is maar de vooruitzichten zijn goed richting Albany. We kletsen over van alles en nog wat. Na een klein half uurtje hervatten zij hun werk en wij onze route. |
|
|
In de verte zien we de
pieken van de bergen van het Stirling National Park opdoemen. We slaan af richting Cheynes Beach, gelegen aan zee zoals de naam al doet vermoeden en aan de rand van Waychinicup National Park. We hebben nog nooit van dit plaatsje gehoord maar het is er prachtig. |
|
|
Op de geweldige camping een mooie plek gevonden en we krijgen als tip mee om morgenochtend voor 07.00 uur op het strand te zijn zodat we het binnenhalen van de vis kunnen zien. Op de camping zien we weer een heleboel kangoeroes! Camping: Cheynes Beach Caravan Park, $28,- met power. Gereden km: 518. |
|
|
|
2/4/2009 -
Ruim voor 07.00 uur staan we op het strand en we zijn er niet alleen.
Het binnenhalen van de visvangst trekt de nodige bezoekers maar ook
mensen die de vis kopen als die net uit zee wordt gehaald, verser kan
niet! |
| Gisteren hebben de
vissers een groot net uitgezet en die wordt nu met man en macht
binnengetrokken. Het net zit vol met gigantische vissen, die direct in
kratten worden gedaan en naar de visafslag worden gebracht. Om 07.30 uur besluiten we om een track te lopen in het Waychinicup National Park. We volgen het 4wheel drive spoor en dat betekent flink sjouwen door mul zand. De route is erg mooi en voert langs rotsen en veel groen naar de andere kant van de baai. Op het hoogste punt keren we terug. Om 09.45 uur verlaten we Cheynes Beach en rijden naar Albany. Albany telt ongeveer 25.000 inwoners. De stad is gesticht in 1826 en is daarmee de oudste Europese permanente nederzetting in West Australië. Daar aangekomen is het zoeken naar de juiste afslag naar het Torndirrup National Park. |
|
|
Waarschijnlijk hebben we de eerste bewegwijzering gemist en draaien we, na een rondje door de stad, met toeval de juiste weg op. Albany vinden wij op zich geen prettige stad, het heeft weinig charme. Op de kustroute bezoeken we de Natural Bridge en de Gap. |
|
|
Beide erg indrukwekkend, het water beukt met onvoorstelbaar veel
kracht tegen de rotsen, het plateau waar we op staan trilt er gewoon
van. Vervolgens rijden we naar de Blow Holes maar hier is weinig actie,
ondanks de harde wind die er is. Helaas begint het weer te regenen.
We zetten de route
voort naar het Whale Museum. |
|
Na ons bezoek aan Whale World rijden we naar Denmark om een leuke camping op te zoeken. We vinden er een aan een prachtig meer. De camping is ruim van opzet. Op het meer zien we zwarte zwanen en ontzettend veel pelikanen. Het is inmiddels zo ontzettend afgekoeld dat we vandaag voor het eerst de verwarming ’s avonds aanzetten. Camping: Denmark Rivermouth Caravanpark, $28,- met power. Gereden km: 190. |
|
|
| 3/4/2009
-
Vroeg in de morgen maken we een wandeling in het bosrijke gebied van
Denmark. Het is nog behoorlijk fris maar er is geen wolk meer te
bekennen en het belooft een mooie dag te worden. Vanaf de camping lopen
we over een brug naar de overkant van
de rivier. |
|
De
pelikanen zijn ook al wakker. In deze omgeving zien we felrode bloemen
en een plantje wat we wel bij naam kennen namelijk: Kangoeroepootjes!
Terug bij de camper is het spullen inpakken en dan eerst naar het
centrum van Denmark om wat boodschappen te halen bij de voor ons al
bekende supermarktketen IGA. Ook hier weer een ruim assortiment. |
|
|
Via het Shannon National Park rijden we richting Pemberton. Op deze route bevindt zich de “Valley of the Giants” een dal met reuze bomen zoals karri's en red tingles. In de Valley of the Giants wandelen we op 40 meter hoogte tussen de boomtoppen door, leuke ervaring en wat een uitzicht! De brug wiebelt wel een beetje maar ziet er stevig uit en op ons gemak lopen we de hele ronde tussen de toppen door. |
|
|
Ook hier, op een toch wel toeristische plek, is het echt niet druk. Ook maken we
nog de wandeling in het gebied naast de Tree Top Walk. Gigantische bomen! Voordat we naar Walpole rijden slaan we nog even af om de Tingle Tree te gaan bekijken. Een zandpad voert naar deze boom, en onze camper rammelt aan alle kanten! Vindt Apollo niet leuk, wij wel want we zijn bij de Tingle Tree aangekomen. Bij de Tingle Tree maken we een leuke wandeling, overal staan bordjes waarop staat aangegeven hoe de diverse bomen heten en wat de kenmerken zijn. De Tingle Tree is super groot met een holle stam waar een kleine auto in kan parkeren! Een echte woudreus dus. Via een even hobbelige weg rijden we weer naar de doorgaande weg terug. |
|
|
In Walpole bezoeken we het informatiepunt om te informeren naar een leuke camping. Ook hier zijn ze weer uiterst behulpzaam en worden er diverse kaarten bij gepakt om ons de weg te wijzen. De camping hebben we zo gevonden, midden in de bossen. We worden door iemand op de fiets naar onze plek gebracht en hij is zelfs zo behulpzaam om aanwijzingen te geven hoe we de camper het beste kunnen neerzetten (is normaal mijn taak maar ik laat het nu graag over aan een professional). |
 |
Hier tussen de bomen is het uitkijken dat je
geen grote takken raakt. Deze camping ligt wederom aan een prachtig meer aan de rand van het Nornalup National Park. |
|
|
’s Avonds nog met de buurman gekletst die met een vogelboek aankomt, kunnen we mooi de namen opzoeken van alle vogels die we al hebben gezien. Camping Coalmine Beach Holiday Park, normaal $26,- maar met onze parkpas die we van Apollo hebben ontvangen betalen we $23,40 met power. Gereden km: 106. |
|
|
| 4/4/2009
-
Vroeg op (is dat nog nieuws?), kopje koffie, boeltje inpakken en om 07.00
uur rijden we weg uit Walpole. Via een mooie bosrijke omgeving rijden we
eerst richting Northcliff. We komen vroeg aan in Northcliff en besluiten
een ommetje te maken naar Windy Harbor om naar de kliffen te gaan
kijken. De route naar Windy Harbor is werkelijk prachtig en we zien
zelfs kangoeroes tussen al het groen. “Windy” is het niet, zonnige dag! |
|
|
De kliffen die steil in zee lopen zijn
indrukwekkend en wij vinden het tevens een mooie plek om te ontbijten. |
|
|
|
Pasca |
|
|
||
