| Homepage |
Argentinië en Chili |
|
|
|
||
|
|
||
|
|
|
|
|
Dit verslag is een onderdeel van de wereldreis die op 29 oktober 2006 in Australië begon |
USA. 8 - 2 - 2007 In Los Angeles moeten we 12 uur wachten (half uitgekleed bij de douane), om via Costa Rica (ontzettend veel Amerikanen) waar we 6 uur moesten wachten en ik dus op de grond ben gaan slapen terwijl Barry zich onder de stoelleuningen had |
|
|
gewrongen om zacht te liggen (weer een voordeel om niet veel vlees te hebben) Guatamala dat was even andere koek en Peru,1 uur wachten naar Buenos Aires: Argentinië te vliegen. In totaal 3 dagen en 2,5 nacht in het vliegtuig of op het vliegveld is best vermoeiend! We zitten nu dan voor het eerst ook met een behoorlijke jetlag. We vliegen met Taca Airlines en aan het eind van de laatste vlucht |
|
| word mij gevraagd om een enquête in te vullen over de
service van Taca. Het onderwerp over het cabine personeel wil de
stewardess persoonlijk met mij doornemen. Ze probeert me dus te puchen
tot positieve antwoorden. Argentinië begint al corrupt in het vliegtuig! Ook is er een vraag over de vriendelijkheid van de stewards -essen. |
| Ik
zeg zoals gewoonlijk eerlijk dat ze erg sacherijnig naar ons keek en dat
ze kortaf was in het Engels inclusief het andere personeel.
Ik voel Barry naar mij kijken... Ze begint zich
enorm te verontschuldigen en zegt dat ze altijd van ons "white people"
schrikt en ze dan helemaal dichtklapt om Engels te spreken. Op het Buenos Aires vliegveld worden we aangesproken door de Russische Anna die overigens perfect engels en spaans spreekt. |
|
| We delen een taxi en verblijven in hetzelfde hostel. Om 5 uur ´s ochtends duiken we ons bed in en worden om 10 uur wakker door het vele lawaai van een betonboor, grrr! Na 3 dagen pikken kunnen we helaas niet douchen want de waterleiding is kapot. |
|
|
We weten direct dat we in Zuid- Amerika zitten.
We verhuizen naar een koloniaal familiehotel. Zoonlief doet de
administratie, papa helpt met vragen en oma maakt schoon We voelen ons helemaal op ons gemak. We duiken na een mager straaltje douche het volgende bed in. ´s Avonds struinen we wat door de stad, verwonderen ons om een balkunstenaar en kijken naar |
|
| dansende tangostelletjes. We eten Argentijnse
biefstuk: 5 euro voor een enorme lap vlees en papas fritas.
Het is duidelijk waar het in dit land om draait. Vandaag de wijk Boca met alle gekleurde huisjes
bezocht en het stadion van Boca Juniors. We mochten zelfs op het veld.
Barry was helemaal in z´n sas:-) We verblijven hier nog 2 nachtjes
en willen dan een bus regelen naar Bahia Blanca zuidelijker. Y Margarita: nosotros practicar Espagnol muy bueno! |
|
|
Facts: |
|
Back to wildlife 14-2-2007 De laatste dag in Buenos Aires de wijk Recoleta bezocht met haar beroemde begraafplaats. Als we de wijk binnen lopen |
| verwonderen we ons om alle luxe om ons heen.
Deftig geklede mensen (vrouwen met veel make-up lagen), dure hotels en sjieke winkels. Wat een verschil met de
wijk waar wij logeren! En wat een verschil tussen arm en rijk... Maar ook in Recoleta zijn zwervers. Ze bedelen bij de winkels en hotels. Ze worden vaak snel afgewimpeld. Voor ons loopt een vrouw met enorm vieze kleren en haar wat zich ontwikkeld tot rasta, haar handen maken ons misselijk, ze zijn half weggerot! Wat triest... Maar het idee om deze wereld te kunnen verbeteren hebben we al wel uit ons hoofd gezet. Als een regering er al zelf niets aan wil doen terwijl het geld er wel is zo om ons heen te zien wat kun je als westerling dan betekenen? We hoorden van een Argentijnse dat de bevolking niet begrijpt dat de |
|
| regering het niet support om de arme bevolking naar het zuiden te laten trekken. Er is nl. duizenden kilometers land onbewoond wat bewerkt kan worden en in de stadjes is een tekort aan arbeiders! Er blijven dingen in deze wereld onbegrijpelijk....... |
|
|
In Recoleta bezoeken we de begraafplaats met bijbehorende kerk en klooster. De
begraafplaats is net een dorp op zich. De graven zijn net kleine
huisjes. Sommigen behoorlijk vervallen en bewoond door tientallen
katten. Ik aai ze deze keer toch maar niet want wie weet wat voor vlees ze hier
verorberen!. We sparen geld uit voor een plattegrond van het grote kerkhof door gewoon achter de meute aan te lopen en komen dan uiteindelijk aan bij het "huisje" van Evita Peron en familie. Er zijn veel rozen door de deur van tralies gestoken. Deze vrouw kwam vooral op voor de armen en zit nog steeds in het hart van vele mensen. Barry gaat ´s middags op pad voor bus of treinkaartjes naar Bahia Blanca, |
| terwijl ik even een dutje doe. Ik heb nl. nog steeds last van de jetlag. Na anderhalf uur komt Bar helemaal zat weer terug. |
| Na 3 keer verwezen te zijn en alleen Spaans sprekende dames aan de loketten te
woord hebben moeten staan is het gelukt om een buskaartje te kopen.
De volgende dag gaan we per metro naar het busstation. Het is de grootste en drukste busterminal die ik ooit heb gezien. .Er zijn 80 stations en bussen rijden af en aan. Het is net een lopende band. Er zijn zelfs bussen die naar Bolivia en Paraquay gaan. Wat zal je dan een zere kont hebben! We zijn verbaasd over de
luxe. We hebben stoelen die luxer zijn dan in het vliegtuig eerste klas! Onze
voetjes kunnen omhoog! We slapen, luisteren muziek en kunnen zelfs een film
kijken. |
|
| Bahia Blanca is geen bijzondere stad maar omdat
er geen plaats meer is in debus
naar Puerto Madryn voor morgen verblijven we er 2 nachten. We hebben wel een
redelijk mooi hotel met patio en een kamer met TV. Ik (Barry) neem het nu even over van Em....Als we op een avond wat zappen zien we tot onze verbazing de wedstrijd Sparta-PSV die hier helemaal uitgezonden wordt. Een gelijkspel van 1-1 is een domper voor PSV maar daar lig ik niet wakker van! |
|
|
|
|
| De volgende bustocht naar Puerto Madryn is ook weer 10,5 uur! Vanuit Puerto Madryn boeken we een tour naar Peninsula Valdes waar we ontzettend veel wildlife zien. Het landschap is heuvelachtig maar wel erg mooi hoofdzakelijk gravel. |
|
|
We zien Guanacos (een soort lama), Mara´s, Nandu´s (soort struisvogeltjes),
Zeeleeuwen, Zee olifanten, Pinguins, zelfs een Grey fox! en vele zeevogels. We verbazen ons de hele dag hoe dicht we bij de dieren mogen maar als we het hier over hebben als we dicht bij de Pinguins staan komt er ineens, een meter voor onze voeten, eentje uit z´n hol schuifelen om eens even polshoogte te nemen wat er aan de hand is! Hij rekt zich eens lekker uit en bekijkt ons een tijdje voor hij weer in z´n hol verdwijnt, met goedkeuring dus blijkbaar.... Geweldig om het van zo dicht bij te zien, we hadden dus niet door dat de nesten voor onze voeten zaten direct achter de omheining!! De tour was dus geweldig en wederom erg veel dieren gezien. Toen we s´middags uit het busje stapten liep er doodleuk een Grey fox over de parkeerplaats en wij dachten dat ze zo schuw waren, weer een paar prachtige |
| foto´s kunnen maken want hij stopte rustig om te
"poseren"...... Vandaag nemen we de bus naar Rio Gallegos en dat is een rit van 16,5 uur. De afstanden zijn hier enorm en het doet denken aan Australië. We hebben een nachtbus dus dat spaart mooi een hostel en avondeten en ontbijt uit! Rio Gallegos is al bijna helemaal in het zuiden dus we naderen het einde van de wereld....... |
|
|
Barry en Emmely |
|
|
|
||
|
Snelkoppelingen in volgorde van de wereldreis |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
411.12.11.08 |