| Europa - Tsjechië |
 |
Tsjechië |
|
|
|
||
|
|
||
|
Vrijdag 13 oktober Vroeg uit de veren (04.00 uur). We gaan op vakantie naar Tsjechië. De auto staat al gepakt en gezakt. Om 04.50 uur wordt de Opel Corsa RG-JL-75 gestart en weg zijn wij. Het is nog donker, maar het is droog weer. De reis gaat voorspoedig. We rijden over de A12 in de richting van Arnhem en dan door Duitsland over Oberhausen - Keulen (A3). We houden de A3 aan en om 15.00 uur rijden we Tsjechië binnen. We worden welkom geheten door vlotte jonge meiden in vleeskleurige winterpanty's. Ze zwaaien naar ons en wij zwaaien uitbundig terug. De ontvangst is ontroerend en tranen springen in onze ogen. Een dergelijk welkom hadden we niet verwacht, nee, van een dergelijke ontvangst hadden we niet kunnen dromen. Bij elke boom stond een meisje en maar zwaaien en knipoogjes geven. Wat een knipogen - wat een meiden zijn dat. |
|
|
Na 50 bomen en niet te vergeten na 50 meiden, begint er iets bij mij te
dagen. In Holland hebben we ook zulke types, alleen bij ons zitten ze
achter de “Ramen”. Nu was alles duidelijk en het terugzwaaien werd
direct gestaakt. Na 10 kilometer rijden was er geen meid meer te zien en reden we langs het Meer van Lipno naar onze vakantiebestemming: Landal Greenpark. Eén keer gingen we in de fout, maar met een kleine correctie van Anneke zaten we weer op het rechte spoor. Om 17.00 uur staan we aan de balie van de receptie. In de verte hadden we reeds onze appartementen gezien. Het eerste aanzicht op ons appartement was hoopvol. We parkeerden onze auto op het parkeerterrein van een der appartementen. Ons appartement heeft het huisnummer 506. Het is een beneden appartement en binnen ziet alles er nieuw fris uit. Je ruikt nog het stucwerk. Alles ruim opgezet. Brede gang - ruime woon-zit kamer. De keuken is van alle gemakken voorzien, alleen het meubilair is nog aan de magere kant. Het bankstel is maar gedeeltelijk aanwezig. Het onderstel moet nog komen. De eetkamerstoelen zijn in bestelling, we moeten het nog eventjes doen met tuinstoelen. |
| Dit alles wordt
gecompenseerd door de huurprijs voor dit appartement met de helft te
verlagen. We hebben dan ook geen enkel bezwaar tegen dit ongemak van het
meubilair en het gemak van de halve huurprijs. We hebben uitzicht op de bouwput van dit complex, maar eenmaal op het balkon kunnen we van opzij het Meer van Lipno in ruime mate bewonderen. De appartementen liggen allemaal aan het meer. In het meer heeft men een jachthaven uitgezet. Deze jachthaven is nog in aanbouw. De contouren zijn zichtbaar, maar de aanlegsteigers moeten nog worden geplaatst. In deze jachthaven zien we een typische boot liggen. Het lijkt op een woonboot met aan de bovenzijde een overdekt terras. Bij de receptie hoorden wij, dat dit geen woonboot, maar een Eetboot is. Zeg maar een restaurant op het water. |
|
|
|
De receptie heeft voor ons een tafel voor 2
personen gereserveerd. Het is een kleine, gezellige eetboot. Er staan 8
tafels aan de raamzijde van de boot. Totaal kunnen hier 32 eters worden
ontvangen. Twee serveersters rennen langs de tafels en nemen de
bestelling op.
In gebrekkig Duits - Engels en wijzend op de menukaart
krijgen we ons drie gangen diner. Het smaakt voortreffelijk en op de
bediening is niets aan te merken. Na anderhalf uur staan we weer buiten en de dinerkosten zijn bijzonder laag. Met de fooi mee - komen we tot een eindbedrag van 500 kronen (= plm f 35.-). Daar kan je geen bult aan vallen. We kijken elkaar aan en denken hetzelfde: er zal hier door ons weinig worden gekookt. |
|
Na het diner maken we een wandeling over de boulevard van het park. Alles is in een sfeerverlichting gezet: dit is vakantie vieren. Het jachtige leven van alledag wordt hier teruggebracht tot een rustgevende plek op deze aardkloot. Zaterdag 14 oktober Zo, vrijdag de dertiende hebben we gehad. Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd. We hebben lekker geslapen. Na de thee gaan we naar het dorp Lipno voor inkopen. De Spar is onze winkel en daar kunnen we alles voor het komende weekend kopen. |
|
Om 10.00 uur zitten we aan het ontbijt. Het is zonnig warm weer. Voor
mijn gevoel zo’n 18 graden en windstil. We gaan wandelen rond het meer. Vanuit ons appartement keken we op de oever waar
we nu staan. Hier aan de oever liggen een camping en een paar vakantiehuisjes.
Volgens
mij worden deze camping en vakantiehuisjes alleen door de Tsjechen
gebruikt. De huisjes zijn klein en missen elk comfort. |
 |
|
|
| Toch nog een bezoeker op het perron ontdekt. Een jongeman
met een Dobbelman Pincher zit voor de ingang van het station. Geen trek
meer om naar het station te lopen, we gaan terug naar ons
appartement. Bij elkaar hebben we toch 2 1/2 uur gelopen. ’s Middags zitten we op ons balkon en genieten van het prachtige weer. Het uitzicht recht voor ons is minder mooi; men is hier aan het bouwen. Iets verder op de horizon ligt de plaatselijke verkeersweg en daar rijden met de regelmaat auto’s voorbij. Er is genoeg te zien. Het zonnetje schijnt nog steeds en volgens mij is het plm 20 graden en windstil. We hebben zicht op het meer en niet te vergeten op de Eetboot. Op het dek van de boot zitten bezoekers en genieten van de zon en met een glas wijn is het best uit te houden. ’s Avonds hebben we een tafel op de boot gereserveerd. Heerlijk gegeten. |
|
Zondag 15 oktober We staan op en de zon schijnt al. Het belooft een warme zonnige dag te worden. We moeten - volgens de infomap van het park - voor 10.00 uur bij de winkel zijn. We hebben nog enkele dingen te kopen, boter e.d. Om even over 09.00 uur staan we voor de winkel Spar. Helaas blijkt dat de winkel gesloten is en ook niet vandaag open gaat. Een foutje in de berichtgeving. We gaan naar de receptie en halen hier de “boter”” en enkele aanzichtkaarten. |
|
|
Vandaag
maken we een toertje langs verschillende bezienswaardige dorpen, zoals Vyssi
Brod. Hier wandelen we rondom een klooster. Het klooster is oud en
vervallen. Staat op de lijst
van UNESCO Historisch erfgoed. De oudheid straalt je tegemoet. Het
klooster ligt er stil en verlaten bij. Wij verlaten dit klooster en gaan
op weg naar Cesky Krumlov. Onderweg bezoeken we Rozmberk. Ook een oud historisch dorpje met een kasteel op de berg. Hierna komt Krumlov in zicht. Dit is een dorp met 10.000 inwoners. De Moldau loopt dwars door het dorp. Het doet een beetje denken aan Monchau. Krumlov is een oude toeristische plaats. De winkels zijn open. Houten speelgoed en glaswerk zijn hun specialiteit. |
|
De winkels zijn klein. Ook bergruimtes en garageboxen worden als verkoopruimte gebruikt. Krumlov is tegen een berg gebouwd. De straatjes zijn geplaveid met kasseien. Op het oude Marktplein hebben we eventjes op een terrasje gezeten. Koffie gedronken en een broodje gegeten. Op het Marktplein staat een kasteel met een gedecoreerde toren. Krumlov is een gezellige oud stadje, waar veel te zien is. |
|
Hierna gaan we op weg naar Frymburk. Dit plaatsje ligt aan het
meer. De auto wordt op het dorpsplein
geparkeerd. We lopen naar het meer en staan opeens voor een pont (veer).
Deze pont kan ons naar de overkant brengen (Oostenrijk), maar het is
helaas zondag en op zondag wordt er niet gevaren.
Hierna terug naar ons
appartement. Thuis eventjes uitgerust en hierna een wandeling langs het
meer gemaakt. We lopen richting Frumburk, langs de plaatselijke camping.
Het is nog steeds warm zonnig weer, wat willen we nog meer aan het meer.
’s Avonds eten we thuis!!! Pannenkoeken. |
|
|
Ook nadere benodigdheden, zoals groente, fruit, drank worden ingeslagen. We ontbijten hierna en maken plannen voor de komende dag. Wat gaan we doen! We besluiten een wandeling naar het skigebied te maken. Het skigebied ligt in het verlengde van de receptie van het park. Een weg richting binnenland wijst ons de weg. De weg in de richting van het Hotel Kramolin. Het wordt een klim naar boven. |
|
|
Op een hoogte van plm
1000 meter ligt het hotel. We zien het skiterrein met zijn skiliften.
Een pracht uitzicht in het dal. In het hotel drinken we koffie en
genieten van het
uitzicht en het weer. Het is inmiddels zonnig weer geworden en de temperatuur is
opgelopen naar plm 23 graden. Het is warm en trekken wat kleding uit. De truien
gaan in de rugzak en de zonnebrillen worden tevoorschijn getoverd. De pet als
bescherming tegen mijn enigszins kalend hoofd wordt op dit hoofd geplaatst. Het
is een lekkere stevige wandeling. We lopen tussen de bomen oftewel door het bos. Na plm 2 1/2 uur zijn we terug in ons appartement. Hierna lopen we (inmiddels van kleding veranderd) in korte broek en T-shirt langs het meer. We hebben een kleed - voor het zitten - bij ons. Ook een boek behoort tot onze attributen. Zo we zitten aan het meer en genieten van zon, temperatuur en niet als laatste het uitzicht. |
|
De veerboot vanuit Lipno vaart voorbij en geeft een stoot op zijn hoorn. Dat brengt ons op het idee, dat we ook eens met de veerboot over het meer moeten gaan. Na anderhalf uur gaan we terug naar ons appartement. 's Avonds hebben we een plek op de eetboot gereserveerd. Er is een klein probleem, op dit moment is de stroomvoorziening uitgevallen en zij hopen dat het euvel voor vanavond is verholpen. Gelukkig, de stroomvoorziening is weer in orde en we kunnen aanvallen. Het eten smaakt voortreffelijk en dit alles voor weinig geld. Dinsdag 17 oktober Vandaag is het wat bewolkt. De zon wil wel door het wolkendek heen breken, maar het gaat met moeite. Temperatuur plm 15 graden. We gaan vandaag een autoritje maken. Naar Ceske Budejovice Hluboka - Pisek. Om te beginnen rijden we Ceske Budejovice binnen. Een oude vieze industriestad. |
|
|
De binnenstad is mooi gerestaureerd.
Het Marktplein is omgeven door mooi gekleurde gebouwen (o.a. raadhuis en
hotel). Op het midden van het plein staat een fontein. Het is warm zonnig weer geworden. We winkelen rondom het plein en na een klein uurtje hebben we het wel bekeken en gaan verder in de richting van Hluboka. Hier staat volgens onze informatie een prachtig kasteel. Alleen het kasteel ligt op een berg. Er naar toe rijden gaat niet zoals wij willen en lopen naar het kasteel zien we op dit moment niet zitten. |
|
Op naar de volgende plaats, Pisek. Pisek is een oud, cultureel stadje. Het ligt aan de Moldau en heeft de oudste stenen brug van Tsjechië. We rijden de stad binnen en na enig omzwerving staan we nabij de kerk in de binnenstad. We kunnen gratis parkeren. Dat is voor niet het meest belangrijke, maar handig meegenomen. We lopen richting binnenstad en hebben honger. Bij het zien van een Bistro Appetito is het voor ons duidelijk: hier wordt halt gehouden en de inwendig mens verzorgd. Om 13.30 uur gebruiken wij de lunch. We nemen een pizza + spaghetti met 2 cola. Het smaakt prima en het kost weinig (200 kronen). Hierna lopen we langs de “I“ (Informatiepunt) en een plattegrond wordt gekocht. We lopen in de richting van de Stenen Brug. De binnenstad is een wandelgebied. Vele winkeltjes. De Stenen Brug heeft een zelfde vorm als de Stenen Brug in Maastricht. We lopen over de deze brug en kijken tegen de Sky-line van Pisek. |
|
|
Moderne gebouwen (winkels) langs de Moldau. We
wandelen langs deze gebouwen en komen via een andere brug weer terug in de
binnenstad. Een klein korte wandeling door de binnenstad en we gaan op weg naar
onze auto. Hij staat er nog steeds en we missen geen enkel wiel. |
Woensdag 18 oktober Het moest er eens van komen. Jawel, het regent. De hele ochtend en middag. Niet direct stortregen, maar iets ondernemen voor vandaag is niet aan de orde. We gaan nog wel eventjes de noodzakelijke boodschappen doen, maar daar blijft het bij. |
| Voor vanavond hebben
we een tafel op de Eetboot gereserveerd. Tegen 14.00 uur wordt het droog. We
krijgen visite. Werknemers van het park komen de boel in ons appartement
inspecteren. Ze controleren de lichtpunten in de kamers. Vier man sterk zijn
hiervoor kennelijk nodig. Ook een inspectie t.o.v. de bouw wordt uitgevoerd. Dit was een dag van veel aanloop. Donderdag 19 oktober Vandaag de laatste dag aan het meer. Het is enigszins bewolkt met hier en daar de zon. Temperatuur plm 10 graden. Windstil. |
|
|
We beginnen met telefoneren. Alles gaat goed. Geen moeilijkheden aan het Nederlandse front. Bij de een gaat het wat beter dan bij de ander. Hierna gaan we een autotrip maken naar Trebon. Trebon ligt plm 75 km van ons vandaan. Trebon is een klein gezellig plaatsje. Het Marktplein is het mooiste van het plaatsje. Mooie gevels uit de 19e eeuw en in pasteltinten uitgevoerd. De autorit naar Trebon was een gezellige rit. |
|
|
We reden over een glooiend heuvellandschap. Smalle, goed
berijdbare wegen. De bomen zijn uitgevoerd in herfsttinten.
Rood-geel-goudkleurig zijn de kleuren en dit alles met een scherp zonnetje
hierop maakt alles tot een plezierige rit. Hier en daar een vijver in het landschap. In deze vijvers zitten karpers. Karpers zijn voor de Tsjechen een broodwinning. Eenmaal in de 2 ŕ 3 jaar worden deze vijvers leeggevist, de karpers worden voor eigen en export gebruikt. Op het kerstmenu van de Tsjechen staat karper als hoofdmenu. Hierna gaan we eventjes langs Krumlov. We moeten enkele cadeautjes voor onze kleinkinderen kopen. Om 14.00 uur zijn we thuis. De zon schijnt nog steeds op onze locatie. Het is zonnig met een temperatuur van plm 15 graden. |
| Vrijdag 20 oktober Vroeg uit de veren. Vandaag gaan we naar Praag (Praha). Om 8.30 uur zitten we aan het ontbijt op de Eetboot. Je ziet, bijna alles is op de Eetboot te regelen. Het ontbijt was keurig verzorgd. Alles was in voldoende mate aanwezig. Aan koffie, thee en jus de orange was geen gebrek. En dit alles onder een goede bediening (2x 100 kronen). Om 09.00 uur wordt de sleutel van het appartement ingeleverd. Het was hier in Lipno een perfecte week. Dit is voor herhaling vatbaar (wie weet voor april 2001). We rijden via Vyssi Brod e.v. richting Praag. We doen het plaatsje Tabor aan (halverwege de reis). Het is een oude vestingstad, gelegen op de top van de berg. Het Marktplein is een van de mooiste plekjes van de stad. Het Marktplein is ruim opgezet en rondom staan prachtige in pasteltinten geverfde gevels. Na een korte wandeling op de vestingmuren van de stad gaan we verder naar Praag. Om 14.00 uur staan we voor ons hotel Olsanka in Praag. Het ligt midden in Praag. Het is een groot hotel met tevens een congrescentrum. |
|
|
|
We worden gehuisvest op de
8e etage. Kamer 825. De
kamer ziet er prima uit. Uitzicht op straat. Alleen het vaatwerk laat te wensen
over. We gaan Praag verkennen. We lopen downtown en na een half uurtje lopen, staan we op het grote Marktplein. Het Marktplein is ruim van opzet met rondom prachtige gevels uit de 19e eeuw. De gevels zijn in alle mogelijke pasteltinten gekleurd. Men overtreft elkaar in alle mogelijke pompeuze ornamenten aan de gevel. Je komt ogen te kort om dit alles tot je te nemen. Alles is mooi en het zonnetje aan de hemel maakt alles vrolijk - gezellig. Echt dit is een lust voor de ogen. Enkele gebouwen die er uitspringen zijn het Raadhuis met zijn bijzonder uurwerk. Midden op het plein een kolossaal monument. Een robuust kerkgebouw. Bij een rondwandeling op het plein zien we artiesten rondlopen, die hun programma voor de komende middag en de avondvoorstelling aanprijzen. Dit alles wordt uitgedragen door hun kleurige kostuums, die in de voorstelling gebruikt worden. Het is een kleurig schouwspel. Het programma bestaat o.a. Opera Giovanni van Mozart en het Requiem van Verdi. We lopen naar de Oude Stenen Brug over de Moldau. De beroemde brug. De brug heeft wel iets. Een uitstraling naar elke passant. |
| Op de brug staan alle mogelijke venters hun waren aan te
prijzen (het tekenen en schilderen van deze brug - portretten van de aanwezige bezoekers - muzikanten die hun
kunsten verkopen).
Ook verliefde stelletjes
gebruiken deze brug als een romantische omgeving, waar je zonder veel woorden
toch je liefde kan uiten.
Anderen vergapen zich aan het uitzicht op de Moldau en
de Oude Stad van Praag. Andere gebruiken de brug om op een vlotte manier naar de
overkant te komen. Zo is deze brug multifunctioneel. Ik heb deze brug al menig keer op internet gezien. De brug wordt middels een webcam constant in beeld gebracht. Nu je op deze brug staat voel je dat dit pas je ware is. We hebben de webcam, die op de brug gericht staat gevonden. Hij staat hoog op het gebouw van Internet-cafe LAVKA. We hebben heen en weer over de brug gelopen. Morgen lopen we naar de overkant - het oude gedeelte van de stad. De stad waar het paleis staat. |
|
|
We lopen terug naar het Marktplein. Om het Marktplein terug te vinden is toch iets moeilijker dan we dachten, maar uiteindelijk wordt het plein toch gevonden. We nemen plaats op een van de vele terrassen die het plein rijk is. Onze tafel staat vlakbij het Raadhuis met het indrukwekkende uurwerk. Tegen het hele uur staan een vracht aan mensen te wachten op de dingen die komen gaan. Hoog in de toren van het Raadhuis is het uurwerk bevestigd. |
|
|
Het uurwerk begint
te lopen en de luiken van de toren gaan open. We zien alle soorten heilige
figuren langs het luik passeren. Het is een bonte samenstelling van personen.
Tijdens deze parade slaat het uurwerk zijn slagen. Het is een prachtig gezicht
en ook indrukwekkend. In de communistische tijd (10 jaar geleden) was deze
parade voorzien van alle soorten figuren, die werkende arbeiders uitbeeldden.
Ondertussen wordt ons eten gebracht. Een heerlijke pepersteak met patat frites. Het smaakt perfect. De entourage is meer dan voortreffelijk. Dit alles onder het genot van een heerlijk glas wijn, maakt alles tot een relaxte vakantie. De prijs van dit diner is duidelijk hoger dan in Lipno, maar voor onze westelijke begrippen, is het toch goedkoop. Na afloop lopen we terug naar de Moldau. We lopen over een andere brug naar de overkant. |
|
Onder tussen hebben we zicht op de stenen brug. We wachten tot de straatverlichting aan gaat. Nu staan de brug en de bezienswaardige gebouwen in een aangepaste verlichting. Het is indrukwekkend en tevens geeft de stad een warm gevoel van binnen. Noem het een romantisch gevoel, waarbij je onwillekeurig eventjes terugdenkt aan voorbij gevlogen jaren. |
|
We kijken
elkaar aan en denken aan dezelfde dingen.
Praag is voor jong en oud en een ieder laat zijn gevoel de vrije loop.
Ook hier tik de klok verder en wordt het bedtijd. Eerst nog eventjes
een wandeling naar ons hotel maken en dan een, twee, drie de koffer in. |
|
|
Fototoestellen staan op scherp en het elektrisch klikken van de ontspanner klinkt als muziek in de oren. De wachter blijft er stoďcijns onder. |
|
|
We lopen de Oude Stad binnen
en staan op een immens groot plein. Rondom staan de vele historisch
gebouwen. Kerk - kapel - paleis en regeringsgebouwen maken deel uit van
dit plein. Het ene gebouw nog mooier en indrukwekkender dan het
andere.
Je komt ogen te kort. Je
ziet in zo’n korte tijd eigenlijke te veel. Je kunt het niet meer opslaan op je
“harde schijf”. Ondanks het vroege uur van de dag zijn er al vele bezoekers. Ook de gidsen met paraplu’s, parasols en andere attributen maken hier overuren. Je hoort vele talen. Ook Nederlanders en Vlamingen zijn hier ook duidelijk aanwezig. Ook Japanners zijn hier rijkelijk aanwezig. Na bekomen te zijn van deze schoonheid en het prachtige uitzicht over de stad gaat de tocht weer bergafwaarts. Onderweg lopen we door een winkelstraat, waarbij een etalage in het oog valt. Door de ruit van de etalage zien we een vrouw werken aan een kaars. Rondkijkend in haar winkel zien we vele gekleurde kaarsen staan. De winkeldeur staat uitnodigend open en een kleine stap doet ons in de winkel belanden. We kijken rond en we zien een prachtige roodachtige kaars voor het grijpen liggen. De greep wordt uitgevoerd, maar we rekenen netjes bij de kaarsvrouw af. Om de geloofwaardigheid van het vorenstaande waar te maken, wordt dit op de gevoelige plaat vastgelegd. |
|
Zo, het eerste vakantiecadeautje voor de kinderen is binnengehaald. De kaarsvrouw wordt gegroet en de tocht naar beneden wordt voortgezet. Een reclamebord langs de weg maakt ons duidelijk dat ook hier McDonald heeft toegeslagen. Hier wordt het al oude recept van hamburger en drankje uitgeprobeerd en ja hoor, het smaakt voortreffelijk. |
| Na enige
tijd wordt de wandeling voortgezet en gaan we in de richting van de
Moldau.
We gaan een boottripje op de Moldau maken. We kijken uit naar een gezellig uitziende plezierjacht. We hebben er een gevonden. Niet groot, zeg maar klein, maar voor ons groot genoeg. We worden in het Duits van harte welkom geheten. We worden verzocht benedendeks te blijven. Dit alles om de stabiliteit van de boot niet onnodig op de proef stellen. Zoals het een gast betaamt, houden we ons aan deze aanwijzing. Even later komen er echte Duitsers, misschien ook wel Oostenrijkers, aan boord, die het welkomstwoord van de gastvrouw volledig in de wind slaan en als een troep jonge honden en in een ras-tempo naar het bovendek klimmen en zich daar nestelen op de houten banken. |
|
|
Deze troep "wilden" zorgde precies voor hetgeen de gastvrouw ons ontraden had. De stabiliteit van ons kleine nostalgisch plezierjacht begon gevaarlijk naar een kant over te hellen. Gelukkig lag ons jacht stevig in de touwen, zodat een ramp werd voorkomen. De gastvrouw sprak deze kudde jonge honden nog eens toe en hierna merkten wij dat zij toch voor rede vatbaar waren. |
|
|
Het
plezierjacht kwam weer terug in zijn oorspronkelijke ligging en het leed
was weer geleden. Hierna werden de trossen losgegooid en zette ons jacht
zich al sputterend in beweging. Zoals jullie al begrepen hebben, zaten we
benedendeks en hadden een prachtig uitzicht op de Moldau. Een driekwartier varen op de Moldau was voor ons genoeg om het watergebeuren volledig onder de knie te krijgen. Met echte zeemansbenen stonden we weer op het grondgebied van de Oude Stad. De oude stenen brug werd genomen en dit alles bij een prettige temperatuur van plm 20 graden en een zonnetje boven op ons hoofd. We lopen in de richting van de Joodse wijk. De synagoge wordt bewonderd en de wandeling gaat verder in de richting van het plein. Op een van de terrasjes strijken we neer en genieten van het uitzicht en van onze drankjes. Om 15.30 uur hebben we Praag wel bekeken en lopen terug naar ons hotel. We kunnen geen pap meer zeggen. |
|
Voor de rest van de middag blijven we op onze kamer. 's Avonds dineren we in het hotel. Het restaurant is sober van aankleding met veel licht. Een sfeertje maken voor het diner is hier nog niet doorgedrongen, maar het eten smaakt voortreffelijk. Zondag 22 oktober Vroeg uit de veren. Om 7.00 uur zitten we aan het ontbijt. Het ontbijt smaakt prima. Hierna worden de koffers gepakt en gaan we op weg naar de parkeergarage van het hotel. Kijken of onze auto er nog staat (geintje). Natuurlijk staat de Opel daar. Inpakken en wegwezen. De bewaker wordt vriendelijk toegewuifd. |
| We moeten eventjes wennen aan de overgang van
donker naar daglicht, maar de Opel past zich geweldig aan. Op het eerst
gezicht laat de weg naar Nederland zich makkelijk raden, maar na enkele
zijstraten en wegwijzers zijn we de weg volledig kwijt. We rijden linksaf - rechtsaf - rechtsomkeert en linksomkeert en ja hoor waar blijven ze, ze staan opeens recht voor de Opel. Een viertal politieambtenaren van de Tsjechische Hermandad kijkt ons strak aan, waarbij een van hen met een brede grijns uit het politievoertuig stapt en zich vervoegt aan de linkerzijde van de Opel. Aan deze zijde treft de politieambtenaar het wel, want hier zit ook de bestuurder van de Opel. Er wordt in Duits geďnformeerd of ik een paspoort in mijn bezit heb. Na een handreiking van Anneke waarin de paspoorten zaten, wordt deze overhandigd aan de politieambtenaar. Nadat hij zijn blik in deze papieren had geworpen, kwam het hoge Duitse woord er uit, dat ik als bestuurder van deze Opel een overtreding had begaan. |
|
|
Was door een Balk-bord gereden, waardoor het overige rij- en ander verkeer in ernstige mate was gestremd. Ik moet zeggen dat de politieambtenaar een rijkelijke fantasie moet hebben gehad, want in een straal van een vierkante kilometer was er geen verkeer te zien, dan alleen de politieauto. |
 |
Nadat ik mijn grote fout met veel elan had toegegeven en
had beloofd dit nimmer meer onder de ogen van een Tsjechische
politieambtenaar te doen plaatsvinden werd ik met een ernstige vermaning heengezonden, zonder dat de portemonnee getrokken hoefde te worden.
Na deze vermaning vroeg ik de weg naar Nederland en hierna werd ik met
een kluitje in het riet gestuurd. Met onze stadsplattegrond van Praag hebben we de weg naar Nederland toch nog weten te vinden. Onderweg hebben we hier en daar dankbaar gebruik gemaakt van de gastvrijheid van het Tsjechische- en Oost Duitse volk. Dit was in hoofdzaak te wijten aan wegwijzers die meer aan het “wegwijzen” waren dan de weg aan het wijzen waren. |
|
Met een klein oponthoud van een filetje van plm een klein uurtje kwamen we vermoeid, maar tevreden aan bij de familie Van der Linden - Boelrijk. Onze komst was door middel van ons mobieltje al aangekondigd en de hele familie stond ons in de deuropening te verwelkomen. We hebben genoten van onze vakantie, maar we waren blij weer bij onze kinderen te zijn. Hierna eventjes bijgepraat en een glaasje op de goede afloop genomen en daarna spoorslags naar ons eigen huis in het gezellige dorp van Berkel en Rodenrijs. |
|
|
|
Nico |
|
|
||
