Noordoost Duitsland |
|
|
|
||
|
||
Start Duitsland | Start Eifel en Our | Start Nedersaksen | Berlijn | Hamburg | Noordoost Duitsland | Schwarzwald | Thüringen | ||
Maandag 17 mei 2004 Om 7 uur uit de veren. Het huis moet nog eventjes netjes worden achtergelaten, dus stofzuigen – dweil door het huis en tussendoor ontbijten we. Auto inpakken en om 09.00 uur gaan we op pad. We gaan over Apeldoorn – Enschede – Bremen – Hamburg richting Berlijn. Voor Berlijn gaan we naar boven richting Rostock. Ter hoogte van Linstow verlaten we de grote weg |
en zien we in de verte ons hotel al liggen. Een groot Hotel en
daarom heen vele villa’s. We hebben 645 km gereden en de klok staat op 4
uur 's middags. De nieuwe auto KIA Rio rijdt voortreffelijk. Hij mag
blijven !!!
We krijgen een kamer ( 411 nr B) in een villa. Ziet er goed uit. ’s Avonds hebben we gedineerd in het restaurant. Smaakt goed na zo’n lange tocht.’s Avonds vroeg onder de wol. Dinsdag 18 mei 2004
|
|
Voor 15 euro weet je alles. Een fiets met 7 versnellingen. We gaan over de provinciale weg richting Krakow am See en daarna Güstrow. |
|
Een fietstocht van plm 32 km.
Krakow am See is een oud ( Oost) Duits plaatsje. Ligt aan het meer. We
zien vele vakantiehuisjes langs het water. Het centrum van het plaatsje
heeft enkele monumentale gebouwen. Hierna gaan we op weg naar Güstrow. Het is een heuvelachtig terrein en de versnelling komt goed van pas. Na 2½ uur rijden staan we in het centrum van Güstrow. We treffen het – het is marktdag.
De zon is doorgebroken en
zorgt voor een zomerse dag. We lopen door het centrum. Ook hier treffen
we enkele monumentale gebouwen aan. Ook treffen we bouwval aan.
Het Oost-Duitse gevoel van enig armoede is hier toch wel te merken. |
Reserve broodjes worden opgeborgen in de fietstas. Je weet maar nooit, waar dit goed voor is. Terug nemen we een toeristische fietsroute. Inderdaad was dit een toeristische fietsroute. Klimmen en dalen. Het aangegeven fietspad is soms |
|
asfalt– beton – verharde weg – onverharde weg en af en toe een
karrenspoor. We moeten soms lopen. Dit omdat de klim te stijl voor ons
is of de weg te slecht. Een mooie rit tussen de velden met lijnzaadolie – bloemen en soms door een bos. Na ruim 2½ uur staan we om 15.40 uur weer |
|
voor ons Hotel met zweet tussen onze bilnaad, maar we hebben een voldaan gevoel. Woensdag 19 mei 2004 |
wegopbreking. Op het onderbord van het stoplicht staat dat het 9 minuten duurt voordat het licht op groen springt. Motor afzetten en rustig wachten op de dingen die komen gaan. Na 5 minuten begin je toch te denken of het allemaal wel waar is. Word je niet in de maling genomen! Na 7 minuten komt er een vrachtauto uit tegenovergestelde richting, dus de lichten werken. Na 9 minuten springt het licht op groen. Hoera we mogen verder!!! Na 6 km wederom een stoplicht voor een weg opbreking. Nu is de wachttijd 10 minuten. Gelukkig zijn er al enkele minuten verstreken, want na 3 minuten springt het licht op groen. Hierna zijn we gevrijwaard van verdere opbrekingen. Rond het middaguur komen we in Rostock aan. |
|
Een gezellige binnenstad met een lange winkelstraat. Eerst eventjes koffiedrinken en daarna aan de wandel. We lopen naar de Markt. Rondom de Markt oude restaureerde huizen met gekleurde gevels. Het raadhuis is men nog aan het renoveren. Hierna lopen we naar de Haven. De haven ligt aan een binnenmeer. Enkele grote schepen liggen aan de kade. Ook een hektreiler. |
|
Hierna gaan we terug naar de binnenstad. In de winkelstraat staat de universiteit van Rostock. Moe van het lopen vallen we neer op een terras
vlakbij de universiteit. Hier gaan we de lunch gebruiken. Pizza staat op
de menukaart. Lijkt ons wel wat en dus bestellen wij bij een
vriendelijke jongedame van de pizzeria. Het zonnetje is doorgebroken en
we genieten hiervan. |
|
De oude woningen komen ook aan bod en worden eveneens gerenoveerd. Al
deze gebouwen worden in een kleurrijke pasteltinten geschilderd. We
kopen een paar broodjes voor onderweg en gaan op weg naar ons
buitenverblijf in Linstow. Donderdag 20 mei 2004 |
Vandaag gaan we de omgeving verkennen. We gaan op weg naar
Oranieburg. Volgens informatie uit Nederland moet een interessante
plaats zijn. Hier heeft nog een Oud Oranjeklant ( Koning of prins
verbleven). We zullen we zien hoe de vork in de steel zit. In ieder
geval is de rit er naar toe afwisselend en genieten we van deze rit.
Gaande weg komen we er achter dat we niet naar Oranienburg gaan maar
naar een plaatsje waar ook de naam Oranien en nog wat in voorkomt. Dus
zet we dit plan van Oranienburg uit ons hoofd en gaan via -via terug
naar ons landhuis in Linstow. |
|
Zoals eten in Argentinië – China – Italië – Engeland – Frankrijk. Alle eethuisjes hebben we aangedaan en natuurlijk ook iets van hun keuken op ons bord laten serveren. We hadden op dit binnenplein een gezellig plekje kunnen bemachtigen en hadden |
|
een goed overzicht op de
komende en gaande vreetschansen. Het is verbluffend als je ziet hoe de
mensen hun borden overlaten met alle mogelijke etenswaar. Je
kunt
aan het figuur van de mensen zien, dat dit eetfestijn een aanslag op hun
gezondheid is. Ze lopen dan ook niet naar hun tafeltjes, maar is meer
waggelen. Het eetvolk is divers: jong tot zelfs in de kinderwagen – oud zich voortbewegen met een rollator. Kinderen met een bord vol met patat – mayonaise en pindasaus. We kwamen zelfs mensen tegen, waarvan hun rechterpols met een plastic oranjekleurige armband was bekleed. Ik dacht bij mezelf dat dit mee-eters waren uit het plaatselijke ziekenhuis. De zogenaamde getekende mens. Ook zij waren driftig aan het schransen. Bij navraag bij een van deze mee-eters bleek dat ik het bij het verkeerde eind had. |
Zij kwamen niet uit het plaatselijke ziekenhuis van Linstow, maar waren eveneens gasten van ons Hotel, alleen zij waren georganiseerde gasten. Gasten die met een georganiseerde reis dit hotel aandeden. Door het dragen van deze |
plastic oranjekleurige armband konden zij gratis van al deze
gerechten genieten. Wij moesten voor aanvang van ons veel gangendiner
eerst een dinerbon aanschaffen. Met deze dinerbon konden we de gerechten tot ons nemen. Het was een gezellige eetavond, waarbij eten en drank de hoofdmoot was. Wij hebben ervan genoten en daarna maakten wij een kleine wandeling over het terrein van ons Hotel om het tot ons genomen voedsel in een gezellige ambiance te laten versterven in onze degelijke darmen. Vrijdag 21 mei 2004 |
|
Om 13.00 uur zijn we op de plaats van bestemming. Het Gotland Hotel aan de Franszstrasse. We gaan er meteen op uit om de stad Berlijn te verkennen. We hebben het nodige thuiswerk verricht en weten op welke wijze we naar de binnenstad moeten |
|
komen - met de U Bahn. We lopen over de Friedrichstrasse.
Een lange straat door
Berlijn en loopt van Oost naar West. Bij het Friederichstation
was de landsgrens tussen Oost en West Berlijn. De treinen reed niet
verder. Hier was het eind station, zowel voor de Oost-Berlijners als de West-berlijners De rivier de Spree, die door Berlijn loopt was tevens de landengrens. We lopen over Under de Linden en staan opeens voor het bouwwerk met een groot verleden: de Brandenburg Tor. Een imposant bouwwerk uit het verre verleden. BRANDENBURGER POORT - Brandenburger Tor De Brandenburger ‘Tor is het belangrijkste symbool van Berlijn. Het magnifieke neoklassieke bouwwerk is ontworpen door Carl Gothard Langhans, die zich liet inspireren door de toegang tot de Akropolis in Athene. |
Het duurde van 1788 tot 1795 tot het voltooid was. De Dorische colonnade, bekroond door een entablement, wordt geflankeerd door twee paviljoens, die ooit werden gebruikt door Wachten en douanebeambten. De bas-reliëfs tonen taferelen uit de Griekse mythologie; het gehele bouwwerk wordt bekroond door het beroemde beeld Quadriga van Johann Gottfried Schadow. |
De Quadriga was oorspronkelijk een vredessymbool. In 1806,
tijdens de Franse bezetting, werd het beeld op bevel van Napoleon
meegenomen naar Parijs. Bij de terugkeer ervan in 1814 werd het een overwinningssymbool; de godin kreeg een staf met een Pruisische adelaar in de hand en een ijzeren kruis met een lauwerkrans. De Brandenburger Tor stond centraal bij vele belangrijke gebeurtenissen, van militaire parades tot de viering van het Tweede Rijk en de machtsgreep van Hitler. In mei 1945 werd hier de Russische vlag gehesen; in 1953 vonden 25 demonstrerende arbeiders hier de dood. De poort lag in Oost-Berlijn en werd tussen 1956 en 1958 gerestaureerd. Tot 1989 hield de poort de wacht over de verdeelde stad. Tussen 2000 en 2002 werd de Brandenburger Tor opnieuw gerestaureerd. |
|
Aktie groepen staan op deze plek en laten de gruwelen van de Nazi zien. Hierna lopen we naar de Rijksdag. Het regeringscentrum van Duitsland. Indrukwekkend. Hierna eentjes langs de Dom van Berlijn. We eten bij Doro op het station in de Friederichstrasse. |
|
Zaterdag 22 mei 2004 Het weer houdt niet over. Af en toe wel droog. Vandaag gaan we Charlottenburg in Berlijn bezoeken.
De buurt rond Schloss
Charlottenburg heeft iets betoverends: het is er groen en het staat vol
bekoorlijke gebouwen uit het eind van de l9de eeuw. Deze voormalige
kleine nederzetting Lützow won pas aan belang toen keurvorst
Frederik III (de latere koning Frederik I) hier aan het eind van de l7de
eeuw het zomerverblijf van zijn vrouw liet neerzetten. |
waar rijke mensen woonden in stijlvolle villa’s. In 1920 werd het officieel onderdeel van Berlijn. De Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende deling van de stad ten spijt, heeft het centrale deel van dit gebied zijn historische karakter behouden. |
Daarna zijn we gelopen naar het grootste warenhuis in Europa. Zeven verdieping groot. De bovenste etage is helemaal ingericht voor het food gebeuren. Hier thee voor Alexander gekocht. Hierna maken we een rondvaart over de Spree. Het
geeft deze manier toch een andere kijk op de stad. Vandaag hebben we
behoorlijk de U bahn gebruikt. Zondag 23 mei 2004 |
|
Potsdam, een aan Berlijn grenzende zelfstandige gemeente van 140.000 inwoners, is de hoofdstad van de deelstaat Brandenburg. In het jaar 993 wordt Potsdam voor het eerst in een geschreven stuk vermeld. De stad bloeide in de tijd van de |
|
Grote Keurvorst, en ook in de l8de eeuw. Potsdam heeft erg
geleden in de oorlog, vooral in de nacht van 14 op 15 april 1945, toen
de geallieerden het centrum bombardeerden. Niettegenstaande de oorlogsschade is Potsdam een van de interessantste Duitse steden. De toeristen stromen toe om het koninklijk Park Sanssouci en paleizen als het Marmorpalais en Schloss |
|
Cecilienhof te zien. Boeiend is ook een wandeling in de historische buurt rond de Neuer Garten en het Rathaus. De Russische kolonie Alexandrowka, het Hollandisches Viertel, de filmstudio’s van Babelsberg en Park Babelsherg behoren eveneens tot de |
|
attracties van Potsdam. Bij aankomst op het station van Potsdam is het opgehouden met zachtjes regen en komt nu met bakken uit de hemel. Het is geen weer om te gaan lopen. Een bus met de tekst Rondrit door Potsdam met een gids is voor ons de reddende engel. We betalen een leuk bedrag, maar daar zit je wel droog voor en tevens treffen we het met een de gids. Een oudere man. Blijkt later een geboren Potsdammer te zijn. Hij vertelt boeiend en voor ons - eenvoudige Nederlander - was dit Duits goed te verstaan. We hebben genoten van deze rit. Vele paleizen bezocht en we zaten droog. |
|
Nico |
|
|