Homepage

 Indonesië - Sulawesi - Java - Bali - Lombok
Tekst en foto's: Dirk Dewulf
Reistijd: 1999

     

 

Sulawesi
Het gaat vlotter dan een kwarteeuw geleden. Na drie vluchten en één nacht Udjung Pandang , havenstad aan de Zuidkust van Sulawesi , moeten we nog een dag rijden tot we in Tana Toraja aankomen.
Hoog in de bergen verscholen ligt Novotel Toraja (nu Heritage) .
Prachtig complex met bungalows opgetrokken in de stijl van de Tongkonan huizen en  verspreid over verschillende niveaus.
Naar  receptie en het restaurant is het wel serieus klimmen.
De Toraja zijn bergbewoners uit Zuidwest - en Midden Sulawesi . Ze leven verdeeld over 65 dorpen tussen Makale en Rantepao (de hoofdstad van Tana .


 

 

 

 

 

   Toraja).Volgens de overlevering zouden ze 3500 jaar geleden, tijdens een storm, met acht lembangs (prauwen) uit het denkbeeldige Pongko (vermoedelijk Vietnam ) in  

Naar het noorden
  Sulawesi zijn beland. Vandaar dat huntypische huizen, de Tongkonan, de vorm hebben van een boot. Oorspronkelijk anemisten, werden de Toraja vorige eeuw bekeerd tot het christendom
Toch hebben ze de meeste van hun tradities behouden. De Toraja leven in verschillende klassen gaande van adel tot slaven.
Dit onderscheid uit zich tijden hun ceremoniën. We hebben geluk. Er is er een

Sacrofaag van de overledene
rambu solo (begrafenis) in een dorp hier vlakbij. In verschillen hutten kijken de genodigden toe hoe de waterbuffels of karbauwen worden geslacht  en geofferd worden te ere van de overledene. Het aantal buffels hangt af van de belangrijkheid van de
afgestorvene. Ondertussen krijgen de genodigden hapjes aangeboden en drinken ze thee en koffie. Na de slachting , zeg maar bloedbad , waarbij de dieren met een sabel  levend gekeeld worden , gaat men het vlees versnijden en verdelen onder de gasten.
De volgende dagen wordt de overledene in processie rondgedragen om uiteindelijk begraven, eigenlijk bijgezet, te worden in grotten  in de rotswand .

Vaak, naargelang de rang, worden de doden omringt door beeldjes "Tau Tau" ter bescherming en die vaak lijken op de overledene zelf.
De Toraja kennen vele vormen van begraafplaatsen.

 

Bloedbad
  Zo bezoeken we dorpen als Tampang Allo waar de doden in ondergrondse grotten worden begraven.
In Sangalla zien we een babygraf in een boom.
Bori is dan  weer bekend om zijn menhirs en nissen in de rotswanden. Meest bekend zijn wellicht de hangende graven van Lemo.
De Toraja zijn echt en bijzonder volk met een bijzondere cultuur. 		 
Hangende graven van Lemo
Hun dorpen zijn gewoon fascinerend door hun architectuur en structuur.
Meestal bestaat een dorp uit een rij Tongkonan huizen met een open plein ervoor. Aan de overkant staat dan, tegenover elk   


Rijst planten

 huis een rijstschuur, opgetrokken in dezelfde stijl en vorm.
Typisch is het aanbrengen van de buffelhorens aan de voorzijde van de Tongkonan. Het geeft de belangrijkheid van de bewoners weer en stemt overeen met het aantal dieren dat zal geofferd worden bij een overlijden. De Toraja telen rijst , koffie en kruidnagels.
Het commercieel centrum van


De Tonkonan huizen in Tana Toraja
TanaToraja is de districthoofdstad  Rantepao waar de markt een bezienswaardigheid op  zich is. Bij ons bezoek krijgen we er nog een verrassing bovenop. Na de markt is er een heuse bakfietsenkoers. Een soort wielercriterium op z'n Toraja. Vlaanderen is even weer wat dichterbij.
De rit naar Udjung Pandang en de luchthaven is dezelfde als bij de heenreis lang en monotoon . 's Avonds geraken we enkele reisgezellen kwijt. Enkelen vertrekken naar Borneo, anderen naar Jakarta . Wij trekken voor één nacht naar Bali , en dan morgenmiddag, doorvliegen naar Yogyakarta van waaruit we een stuk van Java gaan ( her)ontdekken


Java
Het is reeds laat als we in Yogyakarta bij het hotel aankomen . Na het diner gaan we even de straat op. Het is  pikdonker en de schaars -verlichte eetkraampjes zien er maar vuil en luguber uit. Te druk en vooral te gevaarlijk, lijkt het ons. Morgen beter.
Met de bus rijden we 's morgens naar de Hindoe tempel Gedung Songo gesitueerd op de flanken van de Gunung Ungaran vulkaan.
Naar de top waar drie hindutempels staan kan je te paard.
Na het bezoek gaat het richting spoorwegstation van Ambarawa waar zich een museum met enkele oude stoomlocomotieven bevindt.  Het stationsgebouw is nu omgetoverd tot restaurant.
Na de lunch vertrekt het treintje naar Bedongo door de rijstvelden.



Te paard naar de Hindoetempel

                Stoomtrein in Ambarawa
Worden de flanken te steil dan schakelt men over op een radertrack waarbij een radwiel het gevaarte als het ware naar boven trekt.
Prachtig is het om van hieruit de rijstpaddies in terrasvorm te
zien voorbij komen alsook de kleine gehuchtjes met de steeds weer toesnellende kinderen.
Na de treinreis keren we terug naar Yogyakarta.
Na het verfrissend bad rijden we met paard en koets naar een openluchttheater waar, na het diner, de Ramayanadansen worden opgevoerd.
Vandaag bezoeken we Prambanam.
  Voor we naar de tempels trekken houden we halt bij een Cobra-bar.    Hier kan je een bloedverse cocktail drinken. Met een schaar wordt de kop van de levende cobra afgesneden. Men vangt het bloed op in een glas. Het nog kloppend hart van de slang wordt eruit gehaald, versneden en eveneens bij het bloed gevoegd.

      Cobra Bar coktail slangenbloed		 Wat zoets erbij en klaar is het godendrankje dat zowaar voor alles aangeprezen wordt. Gezondheid !Het tempel- complex van Prambanam is de grootste hindutempel van Indonesië. Oorspronkelijk waren het 224 tempels waarvan er nu een 17-tal gerestaureerd zijn. De rest ligt nog in puin. Op een plateau staan er zestien in twee rijen tegenover elkaar.
De drie grootste tempels zijn gewijd aan Shiva, Vishnu en Brahma, de belangrijkste hindugoden.


Tempelcomplex Pranbanan
De hoogste (47 meter) is die van Shiva ,de oppergod. Prachtig en uniek !
Het is een flink eind rijden naar Surakarta .
Na de lunch wachten ons een bende becaks (fietstaxi's) voor een bijzondere tocht doorheen de straten van Surakarta.
Indonesië is momenteel in de ban van de presidentsverkiezingen en uitgerekend vandaag is er hier een monstermanifestatie.
Onze becakrijders mengen zich in het gewoel en, gewild of niet , zitten we midden de manifestanten, allen in het rood.

Getoeter en geronk van duizenden bromfietsen,  Even ziet het er benard uit maar dan verlaten we de massa betogers en rijden we naar de lokale vogelmarkt. Dat was even schrikken.

mee in de massa

  
Onze laatste dag op Java is gewijd aan het grootste Boeddhistische heiligdom ter wereld : Borobudur .Op een veertigtal kilometer van Yogyakarta ligt hij verscholen diep in de jungle. De tempel heeft een omtrek van 5 km en een oppervlakte van


Borobudur. Sculpturen

 60.000 vierkante meter. Het is een terrasvormige afgeplatte piramide met negen niveaus. Elk niveau is voorzien van tempels en reliëfs.
Zo'n 1500 sculpturen sieren de wanden. Bovenop de hoogste plateaus de Stupas et de Boeddha beelden. Gewoon indrukwekkend .Toen ik hier in 1976 ook was stond Borobudur in de steigers voor renovering. Sedert 1983 is het weer toegankelijk voor het publiek.


Borobudur
 Dit is beslist een must voor elke wereldreiziger. Op weg naar de luchthaven van Yogyakarta brengen we nog een bezoek aan het Kraton, het paleis van de Sultan en daterend uit 1775. Niettegenstaande zijn marmeren zuilen en sierlijkheid kan dit paleis niet echt bekoren . We kijken al uit naar ons derde eiland: Bali .


Bali
Tegen de avond zijn we in weer in Denpassar op het godeneiland Bali .
Het Sanur Beach Hotel is rustig gelegen midden een prachtige tropische tuin, rechtstreeks uitgevend op het gele strand van Sanur.
Na het diner worden de Barongdansen nog eens over gedaan, maar deze maal in een uniek kader.
Met de tonen van de  Gamelan- muziek erbij is dit het Bali, zoals gedroomd .		    
Vroeg in de morgen vetrekken we per bus voor een verkenning van het eiland. Via Denpassar en later Butobalan komen we voorbij monumentale witte standbeelden met de
       

Ubud. Kunstenaarsdorp
    afbeelding van figuren uit de Ramayana. Eerder grotesk dan groots.
Heel bijzonder is het kunstenaarsdorp Ubud met zijn vele schildersateliers en musea. Ubud is ook de een toeristisch centrum bij uitstek omdat het vrij centraal gelegen is. Negatief is hier de zeer hoge prijs voor logies hier. Het binnenplein van Royal Palace is ook zeer de moeite. Verderop gaan we in Mas de houtsnijwerken  bekijken. Wil je winterharde houten tuinmeubelen		  

Naar de oppertempel
dan moet je hier zijn. Tegen de flanken van vulkaan Gunung Agung ligt de oppertempel van Bali : de Pura Besakih. De weg erheen is best steil en we laten ons meerijden achterop de motorfiets. Pech deze keer. 
De vulkaan is volledig in de mist gehuld en het tempel-complex ligt er grijs en somber bij. Toch nemen we de tijd om de zegen van de goden af te smeken en laten we ons ook even zuiveren van alle kwaad .Dan maar naar het Noorden en het prachtige Kintamani.
Van hieruit krijg je een enig zicht over de Mount Batur, vulkaan- in - werking, en
   
   
het bijhorende kratermeer. De lunch gebruiken we verderop in een restaurant bovenop een heuvel. Het dessert is zowaar een 360 ° parorama over de omliggende rijstvelden en terrassen.
   

Mount Batur
    Dit is Bali op z'n best !
Tijd om af te dalen naar de vallei . Onderweg brengen we nog een bezoek aan de Pura Gunung Kawi, de watertempel. Ook hier is het scenario zoals elders : je laten besprenkelen en wijden.
Tegen het einde van de dag belanden we aan de kust in Kusamba. 		 

Rijstvelden
Ook hier nog een tempel , de Goa Lowah met zijn vleermuizengrot . Erg gezellig is het er niet.
Door de uitwerpselen van de honderden vleermuizen hangt er rond de grot een doordringende geur. Op het strand rechtover de


Vleermuizengrot

 tempel staan enkele kraampjes waar kinderen aardewerkjes te koop aanbieden . Verder zijn er enkele barakken waar aan zoutwinning wordt gedaan.
We hebben blijkbaar het mooiste achter de rug. Terug in Sanur Beach brengen we de laatste Balinese avond door in een knus openlucht- restaurant en proeven er , op aanraden van onze gids, een " red snapper " ( vis). Lekker ! 


Zoutwinning


Lombok
De vermoeidheid begint door te wegen. Het is uitkijken naar een paar dagen strandvakantie op Lombok.
Gelukkig duurt de vlucht naar Metaram slechts 25 minuten. In de namiddag komen aan in het Senggigi Beach Hotel.
Hier gaan we lekker niks doen en genieten van zon , zee en strand. Na een eerste wandeling ontmoeten we onze reisgezellen


Aardewerk boetiekje in Banjamulek

 van twee weken terug in Sulawesi.  Op hun aanraden boeken we dan toch nog een dag-excursie op dit eiland.
Allez vooruit ! Maar eerst genieten van de prachtige zonsondergang op de Indische Oceaan met aan de horizon het eiland Bali met zijn vulkaan Agung. Daarna is het smullen in het Italiaans restaurant op het strand. Het leven kan soms mooi zijn.

's Morgens dus weer de bus op.
Een eerste maal houden we halt bij Banjamulek, een dorp dat bekend staat voor zijn aardewerk.
We zien hoe alles vorm krijgt en uiteindelijk gebakken wordt tot een kunst- of gebruiksvoorwerp.
Erg artisanaal natuurlijk , maar anders zou het ons verwonderd hebben.
Wat zeker artisanaal geschiedt is het weven van de songketstoffen, een
kleurrijke soort  ceremoniële doeken of brokaat. Dit is de specialiteit van Sukara  op onze weg naar de markt van Kediri . Een markt als een andere, zou je denken,ware het niet dat alle vervoer hier met ezelskarren gebeurt.
Wat heel erg opvalt is dat de mensen hier nog vriendelijker zijn dan elders in Indonesië.
Lombok is dan ook niet zo toeristisch , dus minder druk . Vandaar allicht.  Voor de lunch moeten naar het uiterste Zuiden van Lombok tot Kuta Beach.
In het zeer luxueuze Novotel, neer geplant op het witte strand, krijgen we een prima maaltijd geserveerd. Daarna krijgen we rustig de tijd om dit stijlvolle hotel te verkennen . 

In de namiddag is het nog een halfuur rijden tot Sengkol. We verlaten de rijweg en beklimmen een smal pad dat leidt tot een Sasak- nederzetting. Hier leven mens en dier samen onder één dak , als het ware.
De Sasak zijn anders dan de Balinezen. Ze zijn veel donkerder en hebben zwart sluikhaar. Oorspronkelijk zouden zij afkomstig zijn uit het
Noordwesten van Indië of Birma.


Openbaar vervoer in Kediri
De naam Sasak is vermoedelijk afgeleid van sesek , zijnde een bamboevlot waarmede ze in vroegere tijden de zeestraat via Java zijn overgestoken. De Sasak leven van agrarische producten en kunnen in de eigen behoeften voldoen.


Sesak's een gastvrij volkje

 Verder handelen zij in bananen, koffie , palmbomen en bamboe . Elke familie heeft zijn eigen stuk vee dat vertroeteld wordt als een huisdier. De Sasak zijn letterlijk bijzonder gastvrij voor mens en dier.
Dit is de plek waar de laatste snoepjes uitgedeeld worden aan de kinderen van het dorp. Al wat we kunnen missen laten we hier achter, behalve de herinnering aan


Senggigi beach hotel
een mooi volk. Terug in het Senggigi Beach Hotel kunnen we alleen maar blij zijn dat we deze excursie dan toch maar mooi meegenomen hebben.
Er rest ons nog één volledige dag om tegen 200 % te genieten van deze wondermooie plek op aarde,  die Lombok heet.
   

 


Meer reisverhalen van Dirk
Dirk

printversie
313.18.01-08