| Homepage |
Argentinië - Buenos Aires |
|
|
|
||
|
|
||
|
Iguazu fals |
|
|
|
|
|
|
Dag 3: donderdag 24 november 2005: Puerto Iguazu – Buenos Aires.
Deze morgen
wakker geworden van een heuse tropische storm. Massa's regen, onweer, hevige
windstoten en de gebruikelijke stroomonderbrekingen. Wat een geluk
dat ik
gisteren de watervallen heb bezocht!! Het is geen weer om een hond door te jagen
en bijgevolg ga ik nog een beetje soezen in mijn warme bedje ( zonder airco is
dat ook niet moeilijk...). 't Is tenslotte nog maar 7u45. De bananenboom voor
mijn venster, met zijn drie à vier meter lange bladeren, ziet er een beetje
verwaterd uit. Amai, anderhalf uur achter de computer!! Maar ja, dat was de ideale gelegenheid om bij te blijven met mijn reisverhaal. Het regende toch pijpenstelen. De helft van mijn kaartjes is ondertussen al geschreven. Posten zal moeten wachten tot in Ushuaia want postzegels zijn hier blijkbaar zeldzaam. Ondertussen is het 14 uur en komt de taxi mij ophalen. Een taxi 'remisse' wel te verstaan want, zo verzekerde mij de bejaarde dame van de heenreis, de rest is uiterst twijfelachtig en onbetrouwbaar! Taxi's zijn hier trouwens heel goedkoop, ongeveer dezelfde prijs als onze bussen. Deels is dat te wijten aan de goedkope benzine hier ( 1.18 peso’s per liter, bij ons is dat omgerekend nog geen halve euro ).Onderweg geniet ik nog van het subtropische landschap, het ondoordringbare regenwoud |
 |
met zijn
dichte begroeiing. Vanuit de helikopter leek het een oneindig groen tapijt.
Ik passeer nog een boom vol papegaaien ( jammer, geen tijd voor een fotootje...) Eens in de luchthaven, valt mij op dat een tweedaags verblijf in Iguazu het meeste succes heeft: ik zie namelijk veel gezichten van op de heenvlucht. En ook mijn redder in nood, de man van Aerolineas Argentinas die mijn slot forceerde, is aanwezig. Zijn lachje doet vermoeden dat hij me herkent. Het mooie zit in de kleine dingen des levens....( en natuurlijk ook in de grote.) |
|
Ik zit hier
eigenlijk wel goed: op een stoelenrij voor het raam, met zicht op de bussen met
aankomende toeristen. Ik kan hier doen wat ik wel eens graag doe: mensen kijken.
Wat sommigen al niet meesleuren...
Bienvenidos a
Buenos Aires !!!! |
|
Maar Buenos Aires
is ook een immense sloppenwijk, die vanuit de lucht gezien werkelijk gigantisch
groot is. Deze sloppenwijken worden beetje bij beetje ontruimd om plaats te
maken voor de uitbreiding van de stad, voornamelijk kantoorgebouwen.
En zo komt het dat je tussen twee nieuwbouwcomplexen restanten ziet van deze krottenwijk, schamele half afgebroken krotjes waar nog steeds de kleurige was buiten hangt...
Ik echter, word
netjes voor mijn hotelletje afgezet. Als de wagen stopt, moet ik toch eventjes
goed kijken. Want mijn hotel is enkel....een deur !? Naast die deur, aan beide
zijden, zijn er winkels en andere gebouwen. Maar eens binnen, de trap op en de
lift in, stap ik uiteindelijk in een prachtig decor. |
|
| De badkamervloer heeft een verzonken gedeelte, dat dienst doet als douche. Als extraatje staat er een minitrekker voor het geval je teveel spettert tijdens het douchen...het douchegordijn is als een kanten tafelkleed met plastiek gevoerd en het is 'schuurpapier’ i.p.v. toiletpapier...Schitterend !!!! Dit is maar een twee sterren, maar 10 keer beter dan de vier sterren die ik had |
|
|
in Iguazu ! Dit hotel
wordt met liefde geleid, en dat is toch altijd het beste, is het niet !?
I love this place !!! Buenos Aires by night is even druk als Buenos Aires by day. Veel armoede, tijdens mijn avondwandeling zag ik hoe iedere vuilzak hier te gronde onderzocht wordt op iets bruikbaars. Ik zag een vader en moeder met hun baby'tje van een paar maand zich installeren voor de nacht op hun open geplooide kartonnen dozen. Het is ook geen verborgen armoede zoals bij ons. Mensen steken zich niet weg, het is alomtegenwoordig. Veel straatverkopers, en neem dat maar letterlijk want ze lopen tussen de wagens die voor de stoplichten staan om hun bloemen, voetballen (echt gezien ), kranten e.d. te verkopen. Als je op het middelste rijvak staat ( en het waren er 6 enkele richting ) met je bloemekes en het wordt plots groen, dan kan ik je verzekeren dat dit geen ongevaarlijke bezigheid is !! Ik zit nu op mijn gemak in café Goya op de Avenida de Mayo en geniet van mijn boek ( Harlan Coben's De onschuldigen: een aanrader ), de |
| Argentijnse muziek en
een glaasje Lopez Tinto (= wijn natuurlijk, wat anders...?!). En ik mag ook met genoegen vaststellen dat ik toch nog niet al mijn charmes ben kwijtgespeeld. Blijkbaar houden de Argentijnen ook wel van een beetje rondingen...haha. Nu doe ik mijn luikjes dicht en vertrek ik naar dromenland... |
|
|
Kristine | |
|
|
||
|
|
| 310.18.01.08 |